Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Król, kler i szlachta musieli ustąpić pod naporem szalejącego ludu. Ścięcie monarchy jeszcze bardziej podnieciło żądzę zemsty. Ci, którzy zadecydowali o jego śmierci, wkrótce sami poszli na szafot. Postanowiono zgładzić wszystkich podejrzanych o wrogość wobec rewolucji. Więzienia były przepełnione, znajdowało się w nich dwieście tysięcy osób jednocześnie. W miastach królestwa działy się potworne rzeczy. Jedno stronnictwo rewolucyjne występowało przeciw drugiemu, a Francja stała się olbrzymim polem walki mas, kierowanych niepohamowanymi namiętnościami. “W Paryżu bunty następowały jedne po drugich, zdawało się, że mieszkańcy podzieleni na mnóstwo zwalczających się stronnictw dążyli do wzajemnego wyniszczenia się”. Aby dopełnić nędzy tej sytuacji, naród został wplątany w długą i niszczycielską wojnę z wielkimi potęgami Europy. “Kraj doszedł prawie do bankructwa, wojsko domagało się zaległego żołdu, Paryżanie głodowali, prowincje były dewastowane przez bandy, a zdobycze cywilizacji ginęły w anarchii i rozpuście.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Duchowa</strong> <strong>Opowieść</strong> o <strong>Dwóch</strong> <strong>Miastach</strong><br />
mądrością waszą i roztropnością waszą w oczach ludów, które usłyszawszy o wszystkich<br />
tych ustawach, powiedzą: Zaprawdę, mądry i roztropny jest ten wielki naród”. 5<br />
Mojżeszowa 4,6. Francja, odrzuciwszy dar nieba, zasiała ziarno bezprawia i<br />
zniszczenia. {WB 122.3}<br />
Nieunikniony rozwój wzajemnie splatających się przyczyn i skutków znalazł swój punkt<br />
kulminacyjny w terrorze rewolucji. {WB 122.4}<br />
Na długo przed prześladowaniem, wywołanym rozwieszeniem plakatów, dzielny i<br />
gorliwy Farel musiał opuścić ojczyznę. Udał się do Szwajcarii i pomagając Zwingliemu,<br />
przyczynił się do rozstrzygnięcia walki na korzyść reformacji. Choć miał tu przeżyć swe<br />
późniejsze lata, wywierał wciąż wpływ na rozwój reformacji we Francji. Podczas<br />
pierwszych lat swego wygnania kierował wszystkie wysiłki na szerzenie ewangelii w swym<br />
ojczystym kraju. Wiele czasu poświęcał na głoszenie jej wśród rodaków mieszkających w<br />
pobliżu granicy i z niezmordowaną czujnością śledził walkę, służąc słowami otuchy i rady.<br />
Z pomocą innych wygnańców przetłumaczono na język francuski pisma niemieckich<br />
reformatorów i wraz z francuską Biblią wydrukowano je w dużych nakładach. Kolporterzy<br />
sprzedawali te dzieła we Francji, a ponieważ sami nabywali je po niskiej cenie, otrzymane<br />
zyski umożliwiały im dalszą pracę. {WB 122.5}<br />
Farel rozpoczął swą działalność w Szwajcarii jako nauczyciel. Osiedliwszy się w<br />
ustronnej parafii, poświęcił się nauczaniu dzieci. Oprócz uczenia zwykłych przedmiotów,<br />
ostrożnie zapoznawał swych uczniów z prawdami Biblii, mając nadzieję, że przez dzieci<br />
pozyska rodziców. Niektórzy rzeczywiście uwierzyli, ale wkrótce katoliccy duchowni,<br />
dowiedziawszy się o tym, postanowili zatrzymać jego pracę i tak wpłynęli na zabobonny<br />
lud, że ten wystąpił przeciwko Farelowi. „To nie może być ewangelia Chrystusa —<br />
powtarzali księża — której głoszenie przynosi wojnę zamiast pokoju”. — Wylie XIV, 3.<br />
Farel, podobnie jak apostołowie, prześladowany w jednym mieście, udawał się do drugiego.<br />
Szedł pieszo od wsi do wsi, od miasta do miasta, cierpiąc głód, zimno i zmęczenie,<br />
wszędzie też groziło mu niebezpieczeństwo. Głosił Słowo Boże na placach targowych, w<br />
kościołach, a czasem z katedralnych ambon. Niekiedy nie znajdował słuchaczy, czasami<br />
przerywano jego kazania krzykami i drwinami, bywał nawet przemocą ściągany z ambony.<br />
Niejednokrotnie rzucał się nań motłoch i bił go do utraty przytomności. Mimo to szedł<br />
naprzód. Choć często był odtrącany, wracał jednak z niezmordowaną wytrwałością do<br />
dalszej walki, a miasta, które dotychczas były niedostępnymi twierdzami papiestwa, wolno,<br />
jedne po drugich, otwierały swe drzwi ewangelii. Mała parafia, w której rozpoczął pracę,<br />
wkrótce przyjęła zreformowaną wiarę. Również miasta Morat i Neuchatel zaniechały<br />
rzymskich obrzędów i usunęły bałwochwalcze obrazy ze swych kościołów. {WB 122.6}<br />
Farel od dawna pragnął zatknąć sztandar protestantyzmu w Genewie. Gdyby to miasto<br />
przyjęło ewangelię, stałoby się centralnym ośrodkiem reformacji we Francji, Szwajcarii i<br />
149
Change language