Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach

Duchowa Opowieść o Dwóch Miastach
Ludzie ciesząc się wolnością, jaką im przynosi ewangelia, skłonni są wysławiać tych,
których Bóg powołał do rozerwania łańcuchów grzechu i zabobonu. Szatan stara się
odwrócić ludzkie myśli i uczucia od Boga i zatrzymać je na ludziach, których Bóg używa.
Nakłania ich, by oddawali cześć zwykłemu narzędziu, zapominając przy tym o Ręce, która
uruchamia wszystkie tryby opatrzności. Zbyt często przywódcy religijni, którzy są w ten
sposób wychwalani i czczeni, zapominają o swej zależności od Boga i zaczynają ufać sobie.
W rezultacie starają się oni kontrolować umysły i sumienia ludzi, którzy skłonni są do
szukania rad u nich zamiast w Słowie Bożym. Rozwój reformy jest często opóźniony z
powodu ducha, jakiego okazują jego rzecznicy. Przed tym właśnie niebezpieczeństwem Bóg
chciał uchronić dzieło reformacji dokonane przez Lutra. Pragnął, by wykonana praca nosiła
znamię nie człowieka, lecz Boga. Oczy wszystkich zwróciły się na Lutra jako tego, który
przedstawił prawdę. Został on następnie oddalony w zacisze, by te same oczy ujrzały
wiecznego Autora prawdy. {WB 90.2}
107