Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
wspaniałych komnatach, ubierali się w najbogatsze szaty i ucztowali przy suto zastawionych<br />
stołach. Z bolesnymi wątpliwościami porównywał Luter ten przepych z samozaparciem i<br />
trudami własnego życia. Wszystko to wprawiło go w zakłopotanie. {WB 66.2}<br />
W końcu zobaczył leżące w oddali miasto, zbudowane na siedmiu wzgórzach. Głęboko<br />
wzruszony upadł na ziemię i zawołał: „Bądź pozdrowiony święty Rzymie!” — Tamże II, 6.<br />
Gdy przybył do miasta, zaczął zwiedzać Kościoły, słuchał cudownych opowiadań księży i<br />
mnichów i dokonywał wszystkich wymaganych obrzędów. Wszędzie spotykał sceny, które<br />
napełniały go zdziwieniem i przerażeniem. Widział, że grzech panuje wśród wszystkich<br />
warstw duchowieństwa. Z ust kardynałów słyszał nieprzyzwoite żarty, a ich bluźniercze<br />
zachowanie, nawet podczas mszy, napełniało go zgrozą. Przebywając wśród mnichów i<br />
mieszkańców miast widział wszędzie przerażającą rozwiązłość. Na każdym kroku spotykał<br />
się z profanacją świętości „Kto nie zobaczy i nie usłyszy” — pisał — „ten nie uwierzy, jakie<br />
grzechy i haniebne czyny popełniane są w Rzymie: Dlatego mają tam zwyczaj mówić: jeśli<br />
istnieje piekło, to z pewnością Rzym jest na nim zbudowany; jest on otchłanią wydającą na<br />
świat każdy rodzaj grzechu”. — Tamże II, 6. {WB 66.3}<br />
Zgodnie z wydanym w tym czasie dekretem papieskim wszyscy, którzy na kolanach<br />
weszliby po „schodach Piłata”, mieli otrzymać odpust. Mówiono, że sam Zbawiciel szedł po<br />
tych schodach, gdy opuszczał sąd rzymski i że cudownie zostały one przeniesione z<br />
Jerozolimy do Rzymu. Pewnego dnia Luter nabożnie wstępował na kolanach owymi<br />
schodami, gdy naraz jakiś głos podobny do grzmotu powiedział do niego: „Sprawiedliwy z<br />
wiary żyć będzie”. Rzymian 1,17. Zawstydzony i przerażony Luter zerwał się z kolan i<br />
pośpiesznie opuścił to miejsce. Usłyszane zdanie nigdy nie straciło dla niego swego<br />
znaczenia. Od tego dnia wyraźniej niż kiedykolwiek przedtem zrozumiał błąd polegania na<br />
własnych uczynkach w celu osiągnięcia zbawienia i pojął konieczność niezachwianej wiary<br />
w zasługi Chrystusa. Oczy jego zostały otwarte, aby już nigdy nie zamknąć się na<br />
zwiedzenia papiestwa. Gdy opuszczał Rzym, odwrócił się od niego także sercem i od tego<br />
czasu to odłączenie stawało się coraz wyraźniejsze aż do chwili, gdy całkowicie zerwał<br />
wszelkie związki z Kościołem rzymskim. {WB 66.4}<br />
Po powrocie z Rzymu mianowano Lutra doktorem teologii na uniwersytecie w<br />
Wittenberdze. Teraz wreszcie mógł prawdziwie zająć się studiowaniem Pisma Świętego,<br />
które tak bardzo pokochał. Uroczyście postanowił, że przez wszystkie dni swego życia<br />
będzie starannie studiować i sumiennie głosić jedynie Słowo Boże, a nie nauki papieskie.<br />
Nie był już zwykłym mnichem lub profesorem, lecz upełnomocnionym posłem Biblii.<br />
Powołano go na duszpasterza trzody, która łaknęła prawdy. Luter zdecydowanie<br />
oświadczył, że chrześcijanie nie powinni przyjmować żadnych nauk oprócz tych, które<br />
oparte są na autorytecie Pisma Świętego. Słowa te, zawierające żywotną zasadę reformacji,<br />
uderzały w podstawy papieskiej władzy. {WB 67.1}<br />
78
Change language