Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
wyroku, to wypowiadam te słowa nie dla mego dobra, lecz dla waszego”. — Bonnechose II,<br />
146-147. {WB 59.4}<br />
W końcu zgodzono się na prośbę Hieronima. W obecności sędziów ukląkł on i pomodlił<br />
się, aby Duch Boży pokierował jego myślami i słowami tak, aby nie powiedział nic, co<br />
byłoby przeciwne prawdzie lub niegodne Mistrza. Tego dnia wypełniła się dla niego<br />
obietnica dana pierwszym uczniom: „I z mego powodu zawiodą was przed namiestników i<br />
królów, abyście złożyli świadectwo przed nimi (...). A gdy was wydadzą, nie troszczcie się,<br />
jak i co macie mówić (...). Bo nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz Duch Ojca<br />
waszego, który mówi w was”. Mateusza 10,18-20. {WB 59.5}<br />
Słowa Hieronima wzbudziły wśród nieprzyjaciół zdziwienie i podziw. Cały rok był<br />
uwięziony w lochu, nie mógł czytać, ani niczego widzieć, bardzo cierpiał zarówno<br />
fizycznie, jak i duchowo, a mimo to jego argumenty były jasne i mocne, tak jakby przez ten<br />
cały czas miał niczym nie mąconą sposobność do studiowania. Hieronim wskazał swym<br />
słuchaczom szereg pobożnych ludzi, skazanych przez niesprawiedliwych sędziów. Prawie w<br />
każdym pokoleniu żyli tacy, którzy starali się wznieść ludzi na wyżyny ducha, lecz<br />
spotykali się tylko z zarzutami, a w końcu czyniono z nich wyrzutków społeczeństwa.<br />
Dopiero później przekonano się, że ludzie ci byli godni czci. Sam Chrystus został skazany<br />
jako złoczyńca przez niesprawiedliwy trybunał. {WB 60.1}<br />
Hieronim, odwołując swe nauki, przyznał słuszność wyrokowi potępiającemu Husa.<br />
Teraz jednak żałował tego i zaświadczył o niewinności oraz świętości męczennika. „Znałem<br />
go od dzieciństwa — powiedział. Był to wspaniały człowiek, sprawiedliwy i święty.<br />
Potępiono go pomimo jego niewinności. Ja również jestem gotów ponieść śmierć. Nie<br />
obawiam się cierpień, przygotowanych dla mnie przez moich wrogów i fałszywych<br />
świadków. Pewnego dnia będziecie musieli zdać rachunek za swe czyny przed Bogiem,<br />
którego nikt nie oszuka”. — Bonnechose II, 151. {WB 60.2}<br />
Oskarżając samego siebie o zaparcie się prawdy, mówił dalej: „Żaden grzech ze<br />
wszystkich, jakie popełniłem od czasów mej młodości aż do dziś, nie gnębi mnie tak bardzo<br />
jak ten, którego się dopuściłem na tym zgubnym miejscu, zgodziwszy się na<br />
niesprawiedliwy wyrok wydany przeciw Wiklifowi i świętemu męczennikowi Husowi,<br />
który był mym nauczycielem i przyjacielem. Tak! Wyznaję z całego serca i stwierdzam z<br />
przerażeniem, że haniebnie potępiłem ich nauki, gdyż obawiałem się śmierci. Dlatego<br />
błagam (...) Wszechmogącego Boga, aby raczył przebaczyć mi moje grzechy a szczególnie<br />
ten najpodlejszy ze wszystkich”. Potem, wskazując na swych sędziów, powiedział<br />
zdecydowanie: „Potępiliście Wiklifa i Husa nie dlatego, że zachwiali słuszność nauk<br />
kościelnych, lecz dlatego, że piętnowali bezwstydne czyny duchowieństwa, jego<br />
wystawność, dumę i wszystkie występki prałatów oraz księży. Ja także popieram ich<br />
niezbite twierdzenia”. {WB 60.3}<br />
69
Change language