Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
„W mrocznej celi więzienia przewidział zwycięstwo prawdziwej wiary. Przyśniło mu się<br />
w nocy, że znajduje się w Kaplicy Betlejemskiej w Pradze, gdzie tak często głosił<br />
ewangelię. Widział, jak papież i jego biskupi ścierają ze ścian obrazy Chrystusa, które on<br />
namalował. Zasmuciło to Husa, lecz następnego dnia zobaczył wielu malarzy, którzy<br />
odnawiali te obrazy używając jaśniejszych kolorów. Gdy praca była skończona, malarze<br />
otoczeni wielkim tłumem ludzi krzyknęli: «Niech teraz papież i biskupi przyjdą; nigdy nie<br />
będą mogli ich zmazać!» Relacjonując swój sen reformator powiedział: «Jestem pewien, że<br />
obraz Chrystusa nigdy nie będzie wymazany. Chcieli go zniszczyć, ale będzie on na nowo<br />
namalowany we wszystkich sercach przez lepszych ode mnie kaznodziejów»”. —<br />
D’Aubigné I, 6. {WB 57.4}<br />
Po raz ostatni stanął Hus przed soborem. Było to wielkie i wspaniałe zgromadzenie —<br />
cesarz, książęta, królewscy posłowie, kardynałowie, biskupi, kapłani i wielkie tłumy ludzi.<br />
Ze wszystkich stron chrześcijańskiego świata zebrali się świadkowie tej pierwszej wielkiej<br />
ofiary długiej walki, dzięki której miała być zdobyta wolność sumienia. {WB 57.5}<br />
Kiedy kazano Husowi, by podjął ostateczną decyzję, odmówił wyrzeczenia się swych<br />
nauk i spojrzawszy na cesarza, który tak haniebnie nie dotrzymał swej obietnicy,<br />
powiedział: „Z własnej woli stawiłem się przed soborem pod publiczną ochroną i słowem<br />
honoru obecnego tu cesarza”. — Bonnechose III, 84. Ciemny rumieniec oblał twarz<br />
Zygmunta, gdy oczy wszystkich zebranych zwróciły się ku niemu. Kiedy wydano wyrok<br />
śmierci, rozpoczęła się ceremonia odebrania skazanemu piastowanego urzędu. Biskupi<br />
ubrali swego więźnia w kapłańskie szaty, a Hus zakładając je powiedział: „Naszego Pana,<br />
Jezusa Chrystusa ubrano na znak pogardy w biały płaszcz, kiedy Herod kazał Go<br />
zaprowadzić do Piłata”. — Bonnechose II, 86. Wezwany jeszcze raz do odwołania swych<br />
nauk przemówił, zwracając się do zgromadzonych tymi słowami: „Z jakim obliczem<br />
mógłbym spojrzeć w niebo, jak miałbym zwrócić się do tych tłumów ludzi, którym głosiłem<br />
czystą ewangelię? Nie, ich zbawienie cenię wyżej niż to nędzne ciało, skazane teraz na<br />
śmierć”. Zaczęto zdejmować z Husa szaty kapłańskie, a każdy biskup podczas dokonywania<br />
tej ceremonii wypowiadał nad nim przekleństwo. „W końcu nałożono mu na głowę wysoką<br />
papierową czapkę w kształcie tiary z namalowanymi diabłami i napisem: «arcyheretyk». Z<br />
największą radością — powiedział Hus — chcę nieść tę koronę hańby dla Ciebie Jezu, który<br />
za mnie niosłeś koronę cierniową”. {WB 57.6}<br />
Gdy reformatora tak ubrano, prałaci wyrzekli słowa: „Teraz twoją duszę oddajemy<br />
diabłu”. „A ja — powiedział Hus, podnosząc oczy ku niebu — polecam mego ducha w Twe<br />
ręce, Panie Jezu, gdyż Ty zbawiłeś mnie”. — Wylie III, 7. {WB 58.1}<br />
Husa oddano świeckiej władzy i zaprowadzono na miejsce stracenia. Towarzyszył mu<br />
ogromny pochód — setki uzbrojonych żołnierzy, kapłani i biskupi w kosztownych szatach,<br />
a także mieszkańcy Konstancji. Kiedy przywiązano go do słupa i wszystko było już gotowe<br />
66
Change language