Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Podczas podróży do Konstancji Hus wszędzie dostrzegał ślady głoszonych przez siebie<br />
nauk i przychylność dla swej sprawy. Lud gromadził się, by się z nim spotkać, a w<br />
niektórych miejscowościach władze miejscowe towarzyszyły mu idąc ulicami miasta. {WB<br />
56.3}<br />
Po przybyciu do Konstancji zagwarantowano Husowi pełną wolność. Do glejtu<br />
cesarskiego sam papież dołączył zapewnienie ochrony. Mimo tych uroczystych i<br />
powtarzanych zapewnień w krótkim czasie na zlecenie papieża i kardynałów wtrącono Husa<br />
do lochu, a później przetransportowano do więzienia na przeciwległym brzegu<br />
Renu.* Perfidia papieża nie przyniosła mu żadnych korzyści, bowiem wkrótce potem i on<br />
znalazł się w tym samym więzieniu. — Bonnechose I, 247. Sobór udowodnił papieżowi<br />
takie przestępstwa, jak morderstwo, symonię, cudzołóstwo i „inne grzechy, których nie<br />
godzi się wymieniać”. {WB 56.4}<br />
Pozbawiono go więc tiary i wtrącono do więzienia. Zdetronizowano także dwóch<br />
pozostałych papieży i wybrano nowego. {WB 57.1}<br />
Chociaż papież winny był większych przestępstw niż te, o które Hus oskarżał<br />
kapłaństwo, to jednak ten sam sobór, który usunął rzymskiego władcę, przystąpił do<br />
zniszczenia reformatora. Uwięzienie Husa wywołało wielkie oburzenie w Czechach.<br />
Szlachta skierowała do soboru protest przeciwko temu pogwałceniu prawa. Cesarz, który<br />
niechętnie zgodził się na naruszenie glejtu, także sprzeciwił się procesowi Husa, lecz<br />
nieprzyjaciele reformatora byli zawzięci i nieustępliwi. Wykorzystali uprzedzenia cesarza<br />
do nowej nauki, jego obawy i przywiązanie do Kościoła. Przytaczając rozliczne argumenty,<br />
przekonali cesarza, że „nie trzeba dotrzymywać słowa heretykom ani ludziom posądzonym<br />
o głoszenie herezji nawet wówczas, gdy posiadają glejt od cesarza i królów”. — J. Lenfant,<br />
History of the Council of Constance I, 516. W ten sposób wrogowie Husa dopięli swego.<br />
Osłabionego chorobą i pobytem w więzieniu reformatora, bowiem wilgotne i cuchnące<br />
powietrze lochu wywołało gorączkę, która poważnie zagroziła jego życiu, przyprowadzono<br />
w końcu przed sobór. Skuty ciężkimi łańcuchami stanął przed cesarzem, który wcześniej<br />
przyrzekł go chronić. Podczas długiego przesłuchania Hus stanowczo bronił prawdy i w<br />
obecności zebranych dostojników wniósł stanowczy protest przeciwko zepsuciu<br />
duchowieństwa. Kiedy kazano mu dokonać wyboru między odwołaniem swych nauk a<br />
śmiercią, wybrał los męczennika. {WB 57.2}<br />
Łaska Boża podtrzymywała go. Podczas tygodni cierpienia poprzedzających wyrok,<br />
pokój z niebios napełniał jego myśli. Pożegnalny list do przyjaciela kończył tymi słowami:<br />
„Piszę ten list z więzienia ręką zakutą w łańcuchach, oczekując jutrzejszego wyroku<br />
śmierci. Gdy z pomocą Jezusa Chrystusa spotkamy się w przyszłym, wspaniałym życiu,<br />
dowiecie się, jak łaskawy okazał się Bóg dla mnie, jak skutecznie wspierał mnie w chwilach<br />
pokus i prób”. — Bonnechose II, 67. {WB 57.3}<br />
65
Change language