Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Kończąc napisał: „Dlatego módlmy się do Boga, by natchnął naszego papieża Urbana<br />
VI, aby ten wraz z całym duchowieństwem naśladował Chrystusa w życiu i zwyczajach, by<br />
skutecznie mógł uczyć lud, który z kolei mógłby go wiernie naśladować”. — J. Foxe, Acts<br />
and Monuments III, 49-50. {WB 50.2}<br />
W ten sposób Wiklif wskazał papieżowi i kardynałom na cichość i pokorę Jezusa, przez<br />
co nie tylko im, lecz całemu chrześcijaństwu uwidocznił różnice między duchowieństwem a<br />
Mistrzem, którego zastępcami mianowali się kapłani. {WB 50.3}<br />
Wiklif był przekonany, że ceną wierności Słowu Bożemu będzie życie złożone w<br />
ofierze. Król, papież i biskupi jednocześnie planowali jego upadek i byli pewni, że Wiklif<br />
nie pożyje dłużej niż kilka miesięcy. Jednak odwaga reformatora była niezachwiana. „Nie<br />
potrzeba daleko chodzić, by otrzymać palmę męczeństwa — powiedział — głoś Słowo<br />
Boże dumnym biskupom, a męczeństwo cię nie ominie. Żyć i milczeć? Nigdy! Niech<br />
spadnie miecz wiszący nad moją głową, oczekuję wyroku”. — D’Aubigné XVII, 8. {WB<br />
50.4}<br />
Lecz boska opatrzność strzegła swego sługę. Człowiek, który całe życie pod groźbą<br />
śmierci odważnie bronił prawdy, nie miał się stać ofiarą nienawiści swych nieprzyjaciół.<br />
Wiklif nigdy siebie nie bronił, lecz Pan był jego tarczą, a teraz, gdy nieprzyjaciele byli<br />
pewni swego łupu, ręka Pańska ponownie go ochroniła. Gdy w swym parafialnym kościele<br />
w Lutterworth miał udzielić komunii, upadł nagle sparaliżowany i w krótkim czasie<br />
zmarł. {WB 50.5}<br />
Pan wyznaczył Wiklifowi dzieło do wykonania. Włożył słowa prawdy w jego usta, aby<br />
je ogłosił ludowi. Strzegł jego życia i umożliwiał pracę, by zostały stworzone podwaliny<br />
wielkiego dzieła reformacji. {WB 50.6}<br />
Wiklif był pierwszym zwiastunem poranku, działającym jeszcze w czasie nocy<br />
średniowiecza. Nie miał poprzednika, na którym mógłby oprzeć swe dzieło. Powołany,<br />
podobnie jak Jan Chrzciciel, był zwiastunem nowej ery. System prawd, który przedstawił,<br />
cechował się taką spoistością i gruntownością, jakiej nie osiągnęli ci, którzy przyszli po<br />
nim. Stworzył tak rozległe i głębokie fundamenty reformacji, że ci, którzy poszli w jego<br />
ślady, mieli już przygotowaną bazę działania. {WB 50.7}<br />
Ruch zapoczątkowany przez Wiklifa, a zmierzający do uwolnienia sumień i umysłów<br />
ludzkich z więzów Rzymu, miał swoje źródło w Biblii. To Biblia była początkiem<br />
strumienia błogosławieństw, który jak życiodajna woda, popłynął przez wieki, począwszy<br />
od czternastego stulecia. Wiklif przyjął Pismo Święte jako natchnione objawienie woli<br />
Bożej, jako niezawodną regułę wiary i życia. Nauczono go uważać Kościół rzymski za<br />
święty i nieomylny autorytet oraz przyjmować bez cienia wątpliwości jego nauki i obyczaje<br />
nagromadzone przez stulecia. Wiklif jednak odwrócił się od nich, uznając tylko naukę<br />
56
Change language