Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
„Z kim walczycie? — zapytał na koniec. — Czy sądzicie, że ze starym człowiekiem,<br />
który stoi nad grobem? Nie! Walczycie z prawdą, która jest silniejsza od was i pokona was”.<br />
— Wylie II, 13. Powiedziawszy to wyszedł z sali, a żaden z wrogów nie próbował go<br />
zatrzymać. {WB 49.4}<br />
Dzieło Wiklifa było bliskie ukończenia. Sztandar prawdy, który tak długo dzierżył w<br />
swych rękach miał być wkrótce przejęty przez jego następców. Jednak Wiklif raz jeszcze<br />
miał wydać świadectwo ewangelii. Miał je wygłosić w samej stolicy królestwa błędu w<br />
Rzymie. Reformator został wezwany przed sąd papieski, który tak często przyczyniał się do<br />
rozlewu krwi ludzi wiernych Chrystusowi. Wiklif zdawał sobie sprawę z grożącego mu<br />
niebezpieczeństwa, mimo to usłuchał wezwania. Niestety nagły paraliż uniemożliwił mu<br />
podróż. Chociaż jego głos nie mógł zabrzmieć w Rzymie, mógł przecież napisać list do<br />
papieża. Tak też uczynił, a list, aczkolwiek napisany w tonie pełnym uszanowania i w<br />
chrześcijańskim duchu, stanowił ostry wyrzut przeciw wystawności i pysze stolicy<br />
papieskiej. {WB 49.5}<br />
„Cieszę się zaprawdę — pisał — gdy mogę każdemu, a szczególnie biskupowi Rzymu,<br />
opowiedzieć o wierze, którą wyznaję, i wyjaśnić ją. Sądzę, że papież chętnie potwierdzi tę<br />
wiarę, o ile uzna ją za prawdziwą, a poprawi, jeśli jest błędna”. {WB 49.6}<br />
„Po pierwsze uważam, że ewangelia Chrystusowa jest treścią zakonu Bożego (...).<br />
Jestem zdania, że biskup rzymski, skoro jest namiestnikiem Chrystusa tu na ziemi,<br />
najbardziej ze wszystkich ludzi związany jest zakonem ewangelii, gdyż wielkość wśród<br />
uczniów Mistrza nie polegała na doczesnej godności i czci, lecz na dokładnym<br />
naśladowaniu życia i postępowania Chrystusa (...). Chrystus w czasie swej ziemskiej<br />
pielgrzymki był człowiekiem ubogim, który odrzucił ziemskie panowanie i chwałę”. {WB<br />
49.7}<br />
„Żaden wierzący nie powinien naśladować papieża lub któregokolwiek ze świętych, o ile<br />
nie chodzili oni śladami Pana Jezusa. Apostoł Piotr i synowie Zebedeusza zgrzeszyli<br />
pożądając światowej czci, co było przeciwne zasadom Chrystusa, dlatego nie powinniśmy<br />
naśladować ich w błędach, które popełnili”. {WB 49.8}<br />
„Swe doczesne dobra i panowanie papież powinien pozostawić władzy świeckiej i<br />
winien skłonić do tego także całe duchowieństwo, gdyż tak czynił Chrystus i<br />
apostołowie. {WB 49.9}<br />
Jeśli w czymkolwiek zbłądziłem, pokornie przyjmę naganę, a nawet śmierć, jeżeli będzie<br />
to konieczne. Gdybym mógł działać zgodnie ze swoją wolą i rozporządzać własną osobą, na<br />
pewno stawiłbym się osobiście przed biskupem w Rzymie, lecz Pan nawiedził mnie w inny<br />
sposób, może przeciwny moim życzeniom — i nauczył mnie słuchać raczej Boga niż<br />
ludzi”. {WB 50.1}<br />
55
Change language