Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
otaczający budynek i napierający na drzwi sądowych sal tak wystraszył sędziów, że musieli<br />
odroczyć przesłuchanie i pozwolić reformatorowi spokojnie udać się w swą drogę. Wkrótce<br />
też umarł król Edward III, którego w sędziwych latach prałaci starali się podjudzić<br />
przeciwko reformatorowi, a na tron wstąpił były obrońca Wiklifa. {WB 47.2}<br />
Papieskie bulle w końcu nadeszły, stanowczo nakazując ujęcie heretyka i żądając jego<br />
śmierci. Teraz stało się jasne, że Wiklif wkrótce będzie musiał paść ofiarą Rzymu. Jednak<br />
Ten, który przed wiekami powiedział do Abrahama: „Nie bój się (...) jam tarczą twoją” (1<br />
Mojżeszowa 15,1) wyciągnął i tym razem swe ramię, by obronić swego sługę. Śmierć<br />
spotkała nie reformatora, ale papieża Grzegorza XI, który wydał owe bulle. W takiej<br />
sytuacji biskupi zebrani w celu skazania Wiklifa musieli się rozjechać. {WB 47.3}<br />
Opatrzność Boża nadal kierowała wydarzeniami, by zapewnić reformatorowi warunki<br />
działania. Po śmierci Grzegorza XI władzę objęło dwóch zwalczających się papieży. Każdy<br />
z nich, powołując się na swą nieomylność, żądał posłuszeństwa dla siebie. Każdy też<br />
wzywał wierzących do walki przeciw drugiemu, grożąc opornym klątwami, a zjednując<br />
zwolenników obietnicami nagrody w niebie. Sytuacja ta znacznie osłabiła siłę papiestwa.<br />
Przeciwne strony zajęte były wzajemnym zwalczaniem się, toteż Wiklif przez jakiś czas<br />
miał spokój. Klątwy i oszczerstwa rzucane były przez jednego i drugiego papieża, a potoki<br />
krwi lały się po obydwu stronach. Kościół zżerany był przez skandale i przestępstwa.<br />
Tymczasem reformator w swym bezpiecznym ukryciu na probostwie w Lutterworth pilnie<br />
pracował, by umysły ludzi odwrócić od zwalczających się papieży, a skierować na Jezusa,<br />
Księcia Pokoju. {WB 47.4}<br />
Rozłam w papiestwie wraz z przeciwnościami i zepsuciem, które ukazał, przygotował<br />
drogę reformacji. Ludzie zorientowali się, czym w rzeczywistości jest papiestwo. W swej<br />
pracy na temat owego rozłamu Wiklif wezwał wierzących, by rozważyli, czy właściwie obaj<br />
papieże nie powiedzieli prawdy, nazywając się wzajemnie antychrystami. „I Bóg nie chciał<br />
już dłużej pozwolić — mówił Wiklif — by szatan panował w jednym kapłanie, dlatego (...)<br />
uczynił rozłam między dwoma, by w imieniu Chrystusa łatwiej można było zwyciężyć<br />
obu”. — Vaughan, Life and Opinions of John de Wycliffe II, 6. {WB 47.5}<br />
Podobnie jak jego Mistrz, Wiklif głosił ewangelię ubogim. Nie ograniczył się jednak do<br />
parafii Lutterworth, lecz postanowił, że musi zanieść światło prawdy do każdego zakątka<br />
Anglii. W tym celu zorganizował grupę skromnych, pobożnych ludzi, których największą<br />
radością było głoszenie ewangelii. Rozeszli się oni po całym kraju, nauczając na placach,<br />
ulicach miast i wiejskich drogach. Spotykając starych, chorych i ubogich, głosili im radosne<br />
poselstwo o łasce Bożej. {WB 47.6}<br />
Jako profesor teologii w Oxfordzie, Wiklif głosił Słowo Boże na uniwersytecie tak<br />
gorliwie, że otrzymał tytuł „doktora ewangelii”. Jednak największym jego dziełem miało<br />
być przetłumaczenie Pisma Świętego na język angielski. W swej pracy O prawdzie i<br />
52
Change language