Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
wielu chcących dowiedzieć się prawdy — do studiowania Biblii. Był to rezultat, którego<br />
Rzym najmniej się spodziewał i pragnął. W ten sposób umysły ludzi zostały zwrócone do<br />
źródła prawdy, które Rzym tak bardzo starał się ukryć. {WB 46.1}<br />
Wiklif wystąpił przeciw zakonom żebraczym publikując swe prace nie po to, by wdawać<br />
się w długie dyskusje, lecz w celu zwrócenia uwagi ludu na nauki biblijne i ich Autora.<br />
Stwierdził, że papież nie ma mocy, o ile w ogóle ją posiada, odpuszczania grzechów i<br />
rzucania ekskomunik kościelnych większej niż zwykły ksiądz, i że nikt nie może być<br />
prawnie usunięty z Kościoła, jeżeli nie został wpierw potępiony przez Boga. W tamtych<br />
warunkach był to jedyny skuteczny sposób wstrząśnięcia potężną budowlą władzy<br />
kościelnej, którą wzniosło papiestwo, i która trzymała w niewoli miliony ludzi. {WB 46.2}<br />
Wiklifa proszono również, by bronił praw korony angielskiej przed napaściami Rzymu.<br />
W związku z tym spędził on dwa lata w Niderlandach jako poseł królewski i tam<br />
pertraktował z wysłannikami papieża. Tam też spotkał się z francuskimi, włoskimi i<br />
hiszpańskimi dostojnikami Kościoła i miał możność zajrzenia za kulisy tych wydarzeń,<br />
które w Anglii były dla niego niedostępne. Pobyt ten wywarł ogromny wpływ na jego<br />
późniejszą działalność. Przyglądając się reprezentantom papieskiego dworu, Wiklif<br />
dostrzegł prawdziwy charakter i cele papiestwa. Powróciwszy do Anglii z jeszcze większą<br />
gorliwością głosił swe poglądy, podkreślając, że pożądliwość, pycha i oszustwo stanowią<br />
główne bóstwa Rzymu. {WB 46.3}<br />
W jednym ze swych traktatów tak pisał o papieżu i jego kwestarzach: „Wywożą oni z<br />
naszego kraju pieniądze z trudem zarobione przez biedny lud. Ze skarbca królewskiego<br />
biorą wiele tysięcy na sakramenty i sprawy duchowe. Czynią to wszystko przez tę przeklętą<br />
symonię, którą akceptuje całe chrześcijaństwo. Gdyby nasze państwo posiadało górę złota i<br />
nikt nie brałby z niej z wyjątkiem kwestarza, tego dumnego, miłującego świat kapłana, to z<br />
biegiem lat góra ta zniknęłaby zupełnie, ponieważ wywozi on z naszego kraju wszystkie<br />
pieniądze, a w zamian nie daje nic prócz przekleństwa Bożego za swą symonię”. — John<br />
Lewis, History of the Life and Sufferings of J. Wiclif 37. {WB 46.4}<br />
Wkrótce po powrocie do Anglii król mianował Wiklifa proboszczem w Lutterworth, co<br />
było dowodem, że przynajmniej monarcha nie jest niezadowolony ze szczerych wypowiedzi<br />
reformatora. Wpływ Wiklifa dawał się odczuć w sposobie życia dworskiego, jak również w<br />
wierzeniach ludu. {WB 47.1}<br />
Jednak nie trzeba było długo czekać na papieskie gromy rzucone przeciw Wiklifowi.<br />
Wysłano do Anglii trzy bulle — na uniwersytet, do króla i do biskupów.11 Wszystkie<br />
nakazywały podjęcie niezwłocznych kroków w celu zmuszenia heretyckiego nauczyciela do<br />
milczenia. — Neander, General History of the Christian Religion and Church VI, 2.1.8.<br />
Zanim bulle dotarły do Anglii, gorliwi biskupi wezwali do siebie Wiklifa na przesłuchanie.<br />
Jednak do sądu Wiklif udał się w towarzystwie dwóch wpływowych książąt, a lud<br />
51
Change language