Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Król królów zstępuje na obłoku otoczonym płomieniami ognia. Niebo znika jak zwinięta<br />
księga, ziemia drży, a wszystkie góry i wyspy drżą w posadach: „Bóg nasz przybywa i nie<br />
milczy, przed nim ogień pochłaniający, a dookoła niego sroży się potężna burza. Przyzywa<br />
niebiosa z góry i ziemię, aby sądzić swój lud”. Psalmów 50,3-4. {WB 341.2}<br />
„I wszyscy, królowie ziemi i możnowładcy, i wodzowie, i bogacze, i mocarze, i wszyscy<br />
niewolnicy, i wolni ukryli się w jaskiniach i w skałach górskich, i mówili do gór i skał:<br />
Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem tego, który siedzi na tronie, i przed gniewem<br />
Baranka, albowiem nastał ów wielki dzień ich gniewu, i któż się może ostać?” Objawienie<br />
6,15-17. {WB 341.3}<br />
Ustały szyderstwa. Kłamliwe wargi zmuszone zostały do milczenia. Ucichł szczęk broni,<br />
zamieszanie i jęk. Słychać jedynie głos modlących się i płaczących. Z ust, które jeszcze<br />
niedawno wypowiadały bluźnierstwa, słychać słowa: „Nastał ów wielki dzień ich gniewu, i<br />
któż się może ostać?” Niezbożni pragną raczej śmierci pod spadającymi skałami niż<br />
spotkania z Tym, którego wyszydzali i odrzucili. {WB 341.4}<br />
Znają ten głos, który dochodzi nawet do uszu umarłych. Jak często spokojny, proszący<br />
nawoływał ich do modlitwy! Jak często słyszeli go we wzruszającej prośbie przyjaciela,<br />
brata, Zbawcy! Dla tych, którzy odrzucili Jego łaskę, żaden inny głos nie może być tak<br />
pełen potępienia jak ten, który tak długo błagał: „Zawróćcie, zawróćcie ze swoich złych<br />
dróg! Dlaczego macie umrzeć?” Ezechiela 33,11. O, gdyby był to dla nich głos obcy! Ale<br />
Zbawiciel mówi: „... wołałem, a nie chcieliście słuchać, wyciągałem ręce, a nikt nie zważał<br />
(...) nie poszliście za moją radą i nie przyjęliście mojego ostrzeżenia” (Przypowieści 1,24-<br />
25) — przemawiającą tu mądrość można uważać za głos Jezusa. Głos ten wzbudza<br />
wspomnienia, które chętnie wymazaliby z pamięci: znieważone napomnienia, odrzucone<br />
zaproszenia, zlekceważone przywileje. {WB 341.5}<br />
Oto stoją ci, którzy szydzili z Jezusa w Jego poniżeniu. Wciąż przychodzą im na pamięć<br />
słowa cierpiącego, gdy po zaklęciach najwyższego kapłana powiedział On uroczyście:<br />
„Odtąd ujrzycie Syna Człowieczego siedzącego na prawicy mocy Bożej i przychodzącego<br />
na obłokach nieba”. Mateusza 26,64. Teraz widzą Go w całej wspaniałości, jednak muszą<br />
Go zobaczyć siedzącego na prawicy Bożej. {WB 341.6}<br />
Ci, którzy drwili z Niego, gdy mówił, że jest Synem Bożym, teraz stoją oniemiali.<br />
Wśród nich znajduje się dumny Herod, który szydził z Jego królewskiego tytułu i kazał<br />
naśmiewającym się żołnierzom ukoronować Go jak króla. Są też ci, którzy swoimi<br />
zbrodniczymi rękami oblekli Go w purpurową szatę i włożyli Mu na głowę cierniową<br />
koronę, a do bezwładnej ręki buławę szyderstwa i bluźniąc kłaniali się Mu. Ludzie, którzy<br />
bili i pluli na Księcia Żywota, teraz odwracają się od Jego oblicza. Ci, którzy przebili<br />
gwoździami Jego ręce i nogi; żołnierz, który włócznią przekłuł bok Jezusa — ci spoglądają<br />
teraz na te rany ze strachem i wyrzutami sumienia. {WB 341.7}<br />
433
Change language