Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
dziećmi i całym swym dobytkiem w drogę powrotną do rodzinnego kraju. Gdy przekroczył<br />
jego granicę przeraził się wiadomością, że Ezaw na czele swych wojowników zbliża się,<br />
aby dokonać zemsty. Zdawało się, że nieuzbrojony i bezbronny orszak Jakuba niechybnie<br />
zginie od miecza mściciela. Do tego strachu i obawy Jakuba przyłączył się jeszcze<br />
przytłaczający ciężar świadomości winy, wiedział bowiem, że jego własny grzech<br />
spowodował zbliżające się niebezpieczeństwo. Jedyna nadzieja była teraz w łasce Bożej,<br />
jedyną obroną musiała być modlitwa. Uczynił wszystko, co mógł, aby przebłagać brata za<br />
wyrządzoną mu ongiś krzywdę i odwrócić niebezpieczeństwo grożące całemu jego domowi.<br />
Podobnie też naśladowcy Chrystusa będą czynić wszystko w obliczu zbliżającego się<br />
nieszczęścia, aby przedstawić się światu we właściwym świetle, aby usunąć uprzedzenia i<br />
uniknąć niebezpieczeństwa zagrażającego wolności sumienia. {WB 328.3}<br />
Odesławszy swą rodzinę, żeby nie widziała jego utrapienia, Jakub pozostał sam, by<br />
prosić Boga o pomoc. Wyznał swój grzech i w skrusze podziękował za okazaną mu przez<br />
Pana łaskę, powołując się jednocześnie w głębokiej pokorze na przymierze uczynione z jego<br />
ojcami i obietnicę daną mu w widzeniu w Betel oraz w kraju wygnania. Nadszedł<br />
decydujący moment w jego życiu. W ciemności i w samotności nadal modlił się korząc się<br />
przed Bogiem. Nagle poczuł jakąś rękę na ramieniu. Pomyślał, że nieprzyjaciel sięga po<br />
jego życie i zrozpaczony rzucił się do walki z domniemanym napastnikiem. Kiedy zaczęło<br />
świtać, nieznajomy nieprzyjaciel okazał nadludzką siłę. Za jego lekkim dotknięciem<br />
potężny Jakub został jakby sparaliżowany, ze łzami w oczach padł bezbronny w ramiona<br />
swego tajemniczego przeciwnika. Dopiero teraz zorientował się, że walczył z Aniołem<br />
przymierza, ale pomimo obezwładnienia i piekącego bólu nie załamał się. Zbyt długo<br />
cierpiał z powodu popełnionego grzechu i musiał się upewnić, że mu ten grzech<br />
przebaczono. Gdy wydawało mu się, że boski poseł chce odejść, uchwycił się go, prosząc o<br />
błogosławieństwo. Anioł rzekł: „Puść mię, bo już wzeszła zorza”, ale patriarcha zawołał:<br />
„Nie puszczę cię, dopóki mi nie pobłogosławisz”. 1 Mojżeszowa 32,26. Jakież wielkie<br />
zaufanie, zdecydowanie i wytrwałość wyrażają te słowa Jakuba! Gdyby były dumnym<br />
żądaniem, patriarcha zostałby zniszczony, ale były pewnością człowieka, który wyznaje swą<br />
słabość i niegodność, polegając na łasce dotrzymującego obietnic Boga. {WB 329.1}<br />
„Walcząc z aniołem zwyciężył”. Ozeasza 12,5. Dzięki uniżeniu, pokucie i poddaniu się<br />
ten grzeszny, błądzący śmiertelnik zwyciężył Majestat Nieba. Drżąc, opierał się na<br />
obietnicach Bożych, a serce Nieskończonej Miłości nie mogło odrzucić jego prośby. Jako<br />
dowód zwycięstwa i dla zachęcenia innych do brania z niego przykładu, imię „Jakub”, które<br />
było przypomnieniem grzechu, zostało zmienione na imię „Izrael”, będące pamiątką<br />
zwycięstwa. Fakt, że Jakub walczył z Bogiem i zwyciężył, był zapewnieniem, że odniesie<br />
on zwycięstwo w walce z ludźmi. Teraz już nie obawiał się gniewu brata, gdyż Pan był jego<br />
obroną. {WB 329.2}<br />
417
Change language