Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
rozwój dzieła Bożego, niektórzy, dotychczas jeszcze wierni, zniechęcali się, a dla<br />
zapewnienia sobie spokoju, ochrony dóbr i życia, odwracali się od prawdziwego<br />
fundamentu. Jednak inni, nieustraszeni, śmiało mówili: „Nie bójcie się ich! Pana, wielkiego<br />
i strasznego, wspomnijcie”. Nehemiasza 4,14. Pracowali dalej, a każdy „miał miecz<br />
przypasany do boku i tak budował” (Nehemiasza 4,18) — „miecz Ducha, którym jest Słowo<br />
Boże”. Efezjan 6,17. {WB 32.5}<br />
Nieprzyjaciółmi Boga kieruje zawsze duch nienawiści i sprzeciwu wobec Jego prawdy.<br />
Jednak od sług Bożych wymaga się takiej czujności i wierności jak dawniej. Słowa, które<br />
Chrystus skierował do pierwszych swych uczniów, odnoszą się do wszystkich Jego<br />
naśladowców aż do końca czasu: „To, co wam mówię, mówię wszystkim.<br />
Czuwajcie!” Marka 13,37. {WB 32.6}<br />
Ciemność stawała się coraz większa. Kult obrazów był coraz bardziej powszechny,<br />
panowały najbardziej absurdalne i bałwochwalcze zwyczaje. Przed obrazami paliły się<br />
świece, a do postaci na nich przedstawionych modlono się. Zabobony do tego stopnia<br />
opanowały umysły ludzkie, iż wydawało się, że człowiek stracił rozsądek. Zmysłowi i<br />
zepsuci kapłani oraz biskupi stali się miłośnikami grzesznych przyjemności. Ludzie biorąc z<br />
nich przykład, pogrążali się w zacofaniu duchowym i grzechu. {WB 32.7}<br />
Dalszy krok w papieskich uzurpacjach uczyniono w jedenastym stuleciu, kiedy papież<br />
Grzegorz VII ogłosił nieomylność Kościoła rzymskiego. Między innymi dowodził, że<br />
Kościół nigdy jeszcze nie zbłądził i nigdy — zgodnie z Pismem Świętym — zbłądzić nie<br />
może. Biblia jednak nie popierała tych twierdzeń papieża. Dumny kapłan rościł sobie prawo<br />
do ustanawiania i zrzucania z tronu władców, do nieomylności i unieważniania wszelkich<br />
Bożych i ludzkich postanowień, podczas gdy nikt nie mógł anulować wydanych przez niego<br />
zarządzeń.5 {WB 33.1}<br />
Despotyczny charakter Grzegorza VII ujawnił się jaskrawo w postępowaniu z cesarzem<br />
niemieckim, Henrykiem IV. Cesarz odważył się przeciwstawić władzy papieskiej, w<br />
odpowiedzi papież rzucił na niego klątwę kościelną i ogłosił detronizację cesarza. Henryk<br />
IV przerażony niewiernością i groźbami podwładnych mu książąt, których nakaz papieski<br />
zwolnił od przysięgi i zachęcił do buntu, zrozumiał, że pogodzenie się z Rzymem jest<br />
jedynym ratunkiem. W towarzystwie żony i wiernych sług przekroczył w zimie Alpy, żeby<br />
ukorzyć się przed papieżem. Gdy przybył do zamku w Canossie, w którym przebywał<br />
Grzegorz VII, zaprowadzono go bez orszaku przybocznego na podwórze, gdzie na ostrym<br />
mrozie, z odkrytą głową i boso, w pokutniczym odzieniu, czekał na pozwolenie zobaczenia<br />
się z papieżem. Dopiero po trzech dniach modlitwy i postu był doprowadzony do niego i<br />
mógł prosić o wybaczenie. Grzegorz VII udzielił mu swego przebaczenia, lecz pod<br />
warunkiem, że Henryk jedynie za przyzwoleniem papieskim obejmie tron i będzie<br />
32
Change language