Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
„Ważność soboty jako pamiątki stworzenia polega na tym, że stale uzmysławia nam<br />
prawdziwy powód oddawania czci Bogu”, jest On bowiem Stwórcą, a my Jego<br />
stworzeniem. „Sobota stanowi podstawę boskiej czci, gdyż uczy tej wielkiej prawdy w<br />
sposób najbardziej wyrazisty, jakiego nie zapewnia żaden inny nakaz. Prawdziwy powód<br />
czczenia Boga — nie tylko w siódmy dzień tygodnia, ale w ogóle — leży w różnicy, jaka<br />
istnieje między Stworzycielem a stworzeniem. Fakt ten nigdy nie przestanie być aktualny i<br />
nie wolno o nim zapominać”. — J. N. Andrews, History of the Sabbath, rozdz. 27. Aby<br />
człowiek zawsze o tej prawdzie pamiętał, Bóg już w Edenie ustanowił sobotę i dopóki fakt,<br />
że jest On naszym Stworzycielem, pozostaje powodem do oddawania Mu czci, dopóty<br />
sobota jest tego znakiem i pamiątką. Gdyby powszechnie święcono sobotę, myśli i uczucia<br />
ludzi skierowane byłyby ku Stworzycielowi jako Temu, któremu należy się cześć, i nie<br />
byłoby bałwochwalców, ateistów i odstępców. Przestrzeganie soboty jest znakiem wierności<br />
wobec prawdziwego Boga, „który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód”.<br />
Poselstwo wzywające ludzi do oddania czci Bogu i zachowywania Jego przykazań skłania<br />
ich do przestrzegania szczególnie czwartego przykazania. {WB 232.4}<br />
W przeciwieństwie do tych, co przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa, trzeci<br />
anioł mówi o innej grupie ludzi, do których kieruje uroczyste i straszne ostrzeżenie z<br />
powodu ich błędów: „Jeżeli ktoś odda pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjmie znamię<br />
na swoje czoło lub na swoją rękę, to i on pić będzie samo czyste wino gniewu<br />
Bożego”. Objawienie 14,9-10. Aby zrozumieć to poselstwo, należy właściwie<br />
zinterpretować użyte tu symbole. Co symbolizują zwierzę, posąg oraz znamię (w Biblii<br />
gdańskiej: bestia, obraz, piętno)? {WB 233.1}<br />
Ciąg proroctw, w których występują te symbole, rozpoczyna się w dwunastym rozdziale<br />
Apokalipsy Jana od sceny, kiedy smok zamierza zgładzić Jezusa tuż po Jego urodzeniu.<br />
Smok jest symbolem szatana (patrz Objawienie 12,9), to on nakłonił Heroda do zabicia<br />
Zbawiciela. Ale głównym narzędziem szatana w walce przeciwko Chrystusowi i Jego<br />
ludowi w pierwszych wiekach naszej ery było pogańskie Imperium Rzymskie. Smok<br />
symbolizuje więc po pierwsze szatana, a po drugie — pogański Rzym. {WB 233.2}<br />
W trzynastym rozdziale Apokalipsy Jana (wiersz 1-10) opisane jest inne zwierzę, które<br />
„było podobne do pantery”, i któremu smok przekazał „siłę swoją i tron swój, i wielką<br />
moc”. Symbol ten przedstawia — zgodnie z przekonaniem większości protestantów —<br />
papiestwo, które przejęło siłę, tron i moc, jaką posiadało niegdyś Cesarstwo Rzymskie.<br />
Biblia stwierdza dalej, że zwierzęciu podobnemu do pantery dano „paszczę mówiącą rzeczy<br />
wyniosłe ibluźniercze (...). I otworzyło paszczę swoją, by bluźnić przeciwko Bogu, bluźnić<br />
przeciwko imieniu jego i przybytkowi jego, przeciwko tym, którzy mieszkają w niebie. I<br />
dozwolono mu wszcząć walkę ze świętymi i zwyciężać ich, dano mu też władzę nad<br />
wszystkimi plemionami i ludami, i językami, i narodami”. Objawienie 13,5-7. Proroctwo to,<br />
293
Change language