Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
14-15. To przyjście i przyjście Pana do swojej świątyni to dwa różne wydarzenia. {WB<br />
226.3}<br />
Wejście Chrystusa jako Najwyższego Kapłana do miejsca najświętszego niebiańskiej<br />
świątyni w celu jej oczyszczenia, przedstawione w Księdze Daniela 8,14, przyjście Syna<br />
Człowieczego do Sędziwego, ukazane w Księdze Daniela 7,13 oraz przyjście Pana do swej<br />
świątyni, przepowiedziane przez proroka Malachiasza, to opisy jednego i tego samego<br />
wydarzenia, które przedstawione jest również symbolicznie jako przyjście oblubieńca,<br />
opisane przez Chrystusa w przypowieści o dziesięciu pannach z dwudziestego piątego<br />
rozdziału Ewangelii Mateusza. {WB 226.4}<br />
Latem i jesienią roku 1844 głoszono poselstwo: „Oto oblubieniec, wyjdźcie na<br />
spotkanie”. Ujawniło się wtedy istnienie dwóch grup ludzi przedstawionych w przypowieści<br />
jako panny mądre i panny głupie, jedna grupa z radością oczekuje przyjścia Pana i poważnie<br />
przygotowuje się na Jego spotkanie, zaś druga, działając pod wpływem lęku i podniecenia,<br />
zadowala się własną koncepcją prawdy, ale nie posiada łaski Bożej. W przypowieści panny,<br />
„które były gotowe, weszły z nim [oblubieńcem] na wesele”. Przedstawione tutaj przyjście<br />
oblubieńca miało miejsce przed uroczystością weselną. Samo wesele symbolizuje przejęcie<br />
przez Chrystusa Jego królestwa. Święte miasto, Nowe Jeruzalem, będące stolicą i symbolem<br />
królestwa, nazwane jest „oblubienicą, małżonką Baranka”. „I zaniósł mnie — sprawozdaje<br />
Jan — na wielką i wysoką górę i pokazał mi miasto święte Jeruzalem, zstępujące z nieba od<br />
Boga”. Objawienie 21,9-10. Oblubienica symbolizuje więc święte miasto, a panny, które<br />
wychodzą na spotkanie oblubieńca, są symbolem Kościoła. W dziewiętnastym rozdziale<br />
Apokalipsy Jana lud Boży przedstawiony jest jako zaproszeni na ucztę weselną<br />
goście. Patrz Objawienie 19,9. Będąc gośćmi nie mogą być jednocześnie oblubienicą.<br />
Chrystus, jak stwierdza prorok Daniel, otrzyma od Sędziwego „władzę i chwałę, i<br />
królestwo”. Daniela 7,14. Otrzyma On Nowe Jeruzalem, stolicę swego królestwa,<br />
„przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego”. Objawienie 21,2.<br />
Otrzymawszy królestwo, przyjdzie w chwale jako Król królów i Pan panów, by zbawić swój<br />
lud, który „zasiądzie do stołu z Abrahamem i Izaakiem, i z Jakubem w Królestwie Niebios”<br />
(Mateusza 8,11), aby wziąć udział w weselnej uczcie Baranka. Patrz Łukasza 22,30. {WB<br />
226.5}<br />
Poselstwo: „Oto oblubieniec, wyjdźcie na spotkanie”, które zaczęto głosić w roku 1844,<br />
spowodowało, że tysiące oczekiwały bliskiego przyjścia Pana. Jednak w wyznaczonym<br />
czasie oblubieniec nie przyszedł — jak się tego spodziewano — na ziemię, lecz do<br />
Sędziwego, na uroczystość weselną, na przyjęcie swego królestwa. „Te, które były gotowe,<br />
weszły z nim na wesele i zamknięto drzwi”. Nie będą cieleśnie obecne na tej uroczystości,<br />
ponieważ odbędzie się ona w niebie, a one pozostawać będą jeszcze na ziemi. Naśladowcy<br />
Chrystusa mają oczekiwać „Pana swego (...) kiedy powróci z wesela” (Łukasza 12,36), ale<br />
285
Change language