Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
do społeczności boskiego Mistrza i świętych aniołów, wycofali się ze społeczeństwa, które<br />
nie przyjęło poselstwa. Z ogromną tęsknotą modlili się: „Przyjdź, Panie Jezu, przyjdź<br />
szybko”, ale Chrystus nie przyszedł. Podjęcie na nowo ciężkich brzemion życia, trosk i<br />
kłopotów, znoszenie urągań i szyderstw gardzącego nimi świata byłoby ciężką próbą wiary i<br />
cierpliwości. {WB 213.7}<br />
Rozczarowanie to nie było jednak tak ciężkie jak tamto, które przeżyli uczniowie za<br />
czasów Jezusa. Gdy Zbawiciel wjeżdżał triumfalnie do Jerozolimy, Jego naśladowcy<br />
wierzyli, że obejmie tron Dawida i uwolni naród izraelski od ciemiężycieli. Pełni nadziei i<br />
radosnych przewidywań wyprzedzali jedni drugich w okazywaniu czci swojemu Królowi.<br />
Wielu poświęciło swe wierzchnie okrycia, by utworzyć z nich dywan na Jego drodze. Inni<br />
rzucali przed Nim palmowe gałązki. W swej niewysłowionej radości wykrzykiwali<br />
wspólnie: „Hosanna Synowi Dawidowemu!” Gdy faryzeusze zaniepokojeni i oburzeni tą<br />
radosną wrzawą zażądali od Jezusa, aby uciszył swych uczniów, Ten odpowiedział:<br />
„Powiadam wam, że jeśli ci będą milczeć, kamienie krzyczeć będą”. Łukasza 19,40.<br />
Proroctwo musiało się spełnić. Choć uczniowie realizowali zamiary Boga, to jednak mieli<br />
doznać gorzkiego rozczarowania. Minęło zaledwie kilka dni, gdy stali się świadkami<br />
męczeńskiej śmierci Zbawiciela i musieli złożyć Go do grobu. Ich oczekiwania nie spełniły<br />
się w najmniejszej mierze, wszelkie nadzieje zostały pogrzebane wraz z Chrystusem.<br />
Dopiero gdy ujrzeli swego Pana powstałego zwycięsko z grobu, zrozumieli, że wszystko, co<br />
przeżyli, było przepowiedziane w proroctwie i „że Chrystus musiał cierpieć i<br />
zmartwychwstać”. Dzieje Apostolskie 17,3. Pięćset lat wcześniej Pan oświadczył przez<br />
proroka Zachariasza: „Wesel się bardzo, córko syjońska! Wykrzykuj, córko jeruzalemska!<br />
Oto twój król przychodzi do ciebie, sprawiedliwy on i zwycięski, łagodny i jedzie na ośle,<br />
na oślęciu, źrebięciu oślicy”. Zachariasza 9,9. Gdyby uczniowie wiedzieli, że Jezus szedł na<br />
sąd i śmierć, nie mogliby wypełnić tej przepowiedni. {WB 214.1}<br />
W podobny sposób wypełnili proroctwo Miller i jego towarzysze, zwiastowali bowiem<br />
poselstwo, które — zgodnie z przepowiednią Pisma Świętego — miało być przekazane<br />
światu, lecz którego nie głosiliby, gdyby dokładnie zrozumieli proroctwa mówiące o ich<br />
rozczarowaniu i zawierające w sobie inne poselstwo, jakie ma być głoszone wszystkim<br />
narodom ziemi tuż przed powtórnym przyjściem Pana. Poselstwa pierwszego i drugiego<br />
anioła były dane we właściwym czasie i spełniły zadanie, które Bóg zamierzał przez nie<br />
wykonać. {WB 214.2}<br />
Świat śledził uważnie wydarzenia, oczekując, że jeśli czas minie, a Chrystus nie<br />
przyjdzie, nauka o drugim adwencie Pana zostanie obalona. Choć wielu pod wpływem silnej<br />
pokusy porzucało swą wiarę, to jednak inni mocno w niej trwali. Owoce ruchu<br />
adwentowego — duch pokory, badanie własnego serca, wyrzeczenie się świata i odnowa<br />
życia, które towarzyszyły temu — świadczyły, że ruch ten pochodził od Boga. Przeciwnicy<br />
nie mogli zaprzeczyć, że moc Ducha Świętego objawiła się podczas głoszenia o<br />
269
Change language