Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
zabrały lampy, ale nie zabrały z sobą oliwy”, „mądre zabrały oliwę w naczyniach wraz z<br />
lampami swymi”. Ta druga grupa otrzymała odradzającą Bożą łaskę i oświecającą moc<br />
Ducha Świętego, która Słowo Boże uczyniła dla nich pochodnią nogom i światłością<br />
ścieżkom. W bojaźni Bożej ludzie należący do tej grupy badali Pismo Święte, by poznać<br />
prawdę i z gorliwością dążyli do czystości serca i życia. Posiadali osobiste doświadczenie,<br />
wiarę w Boga i Jego Słowo, której nie mogło zachwiać ani rozczarowanie, ani zwlekanie.<br />
Panny głupie „zabrały lampy, ale nie zabrały z sobą oliwy”. Działały na skutek porywu<br />
uczucia. Uroczyste poselstwo wzbudziło w nich lęk, ale wiarę swą opierały na ludziach i<br />
zadowoliły się jedynie migotliwym światłem dobrych chęci bez gruntowego zrozumienia<br />
prawdy i rzeczywistego działania łaski Bożej w sercu człowieka. Wyszły naprzeciw Pana<br />
pełne nadziei na natychmiastową nagrodę, nie były wszakże przygotowane na zwłokę i<br />
rozczarowanie. Kiedy przyszły próby, ich wiara zachwiała się, a lampy poczęły<br />
gasnąć. {WB 208.4}<br />
„A gdy oblubieniec długo nie nadchodził, zdrzemnęły się wszystkie i zasnęły”. Zwłoka<br />
w przybyciu oblubieńca symbolizuje czas, w którym oczekiwano Pana, rozczarowanie i<br />
pozorne opóźnienie się Jego przyjścia. W tym trudnym okresie niepewności wiara<br />
tych, którzy tylko powierzchownie lub połowicznie przyjęli poselstwo drugiego adwentu,<br />
zaczęła się kruszyć, a ich wysiłki osłabły. Wytrwali tylko ci, których wiara opierała się na<br />
osobistej znajomości Biblii; mieli oni pod stopami skałę, jakiej nie mogły zniszczyć żadne<br />
fale rozczarowania. „Zdrzemnęły się wszystkie i zasnęły”. Jedni w beztrosce i braku wiary,<br />
drudzy cierpliwie czekając, aż otrzymają więcej światła. Jednak wydawało się, że w<br />
godzinie próby także ta druga grupa straciła do pewnego stopnia gorliwość i czujność.<br />
Powierzchowni i połowicznie oddani Bogu nie mogli już więcej opierać się na wierze<br />
swych braci. Każdy sam musiał stać albo upaść. {WB 208.5}<br />
W tym czasie pojawiła się grupa fanatyków. Byli to ci, którzy twierdząc, że gorliwie<br />
wierzą w poselstwo, odrzucili Słowo Boże jako jedyny nieomylny przewodnik i uważając,<br />
że są prowadzeni przez Ducha Świętego, poszli za głosem własnych uczuć, urojeń i<br />
wyobrażeń. Niektórzy z nich objawili ślepą, fanatyczną gorliwość i potępiali wszystkich,<br />
którzy nie chcieli zgodzić się z ich poglądami. Ich fanatyczne idee i czyny nie znalazły<br />
posłuchu u większości adwentystów, niemniej jednak przyniosły wiele szkód sprawie<br />
prawdy. {WB 209.1}<br />
W ten sposób szatan usiłował przeciwstawić się dziełu Bożemu i zniszczyć je. Ruch<br />
adwentowy poruszył wielkie rzesze ludzi, tysiące grzeszników nawracały się, a wierni<br />
poświęcali się głoszeniu prawdy, nawet w okresie niepewności i oczekiwania. Książę zła<br />
tracił swoich poddanych i żeby przeszkodzić sprawie Bożej starał się zwieść i sprowadzić<br />
do fanatyzmu tych, którzy uwierzyli w przyjście Pana. W ten sposób jego ziemscy<br />
współpracownicy wykorzystywali każdy błąd, każdą omyłkę i niewłaściwe posunięcie<br />
adwentystów, by przedstawiając ich w fałszywym świetle, wzbudzić do nich i ich wiary<br />
262
Change language