Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Apostoł Paweł tak mówi o grupie ludzi, dla których pojawienie się Pana będzie<br />
nieoczekiwane: „Dzień Pański przyjdzie jak złodziej w nocy. Gdy mówić będą: Pokój i<br />
bezpieczeństwo, wtedy przyjdzie na nich nagła zagłada (...) i nie umkną”. 1 Tesaloniczan<br />
5,2-3. Dla tych, którzy ostrzeżenie Pańskie przyjęli, dodaje: „Wy zaś, bracia, nie jesteście w<br />
ciemności, aby was dzień ten jak złodziej zaskoczył! Wy wszyscy bowiem synami<br />
światłości jesteście i synami dnia. Nie należymy do nocy ani do ciemności”. 1 Tesaloniczan<br />
5,4-5. {WB 195.4}<br />
Dowiedziono w ten sposób, że Pismo Święte nie upoważnia ludzi do niewiedzy<br />
dotyczącej bliskości powtórnego przyjścia Chrystusa. Ale ci, którzy szukali jedynie<br />
usprawiedliwienia, by odrzucić prawdę, pozostawali głusi na to wyjaśnienie, a słowa: „A o<br />
tym dniu i godzinie nikt nie wie”, były uparcie powtarzane przez zuchwałych szyderców, a<br />
nawet rzekomych wyznawców Chrystusa. Gdy ludzie pod wpływem przebudzenia<br />
adwentowego zaczęli pytać o drogę wiodącą do zbawienia, między prawdą a nimi stanęli<br />
fałszywi nauczyciele religii, którzy próbowali rozproszyć ich obawy błędnym<br />
interpretowaniem słów Pisma Świętego. Fałszywi duszpasterze połączyli się w celu<br />
zwiedzenia ludzi i wołali: „Pokój, pokój!” tam, gdzie Bóg o pokoju nie mówił. Podobnie jak<br />
faryzeusze za czasów Chrystusa, nie chcieli wejść do królestwa niebios i powstrzymywali<br />
tych, którzy tam wejść pragnęli. Od nich zażąda Pan krwi tych ludzi. {WB 196.1}<br />
Pierwszymi, którzy przyjmowali prawdę, byli na ogół najpokorniejsi i najbardziej oddani<br />
członkowie Kościołów. Ci, którzy sami studiowali Biblię, natychmiast dostrzegali<br />
sprzeczny z Pismem Świętym charakter powszechnych poglądów na sprawę proroctwa.<br />
Tam, gdziekolwiek ludzie nie byli pod wpływem duchowieństwa i sami badali Słowo Boże,<br />
wystarczyło tylko porównać naukę adwentystów z Pismem Świętym, aby uznać jej boski<br />
autorytet. {WB 196.2}<br />
Wiele osób było prześladowanych przez niedowierzających współbraci. Aby nie utracić<br />
swej pozycji w Kościele, niektórzy milczeli i nie ujawniali rozbudzonej nadziei, lecz inni<br />
czuli, że wierność Bogu zabrania im ukrywać w ten sposób prawdy, jakie im On powierzył.<br />
Wielu zostało wykluczonych z Kościoła tylko z powodu wiary w powtórne przyjście<br />
Chrystusa. Dla tych, którzy przechodzili przez tę próbę swej wiary, bardzo cenne były słowa<br />
proroka: „Powiedzieli wasi bracia, którzy was nienawidzą, którzy wypędzają was z powodu<br />
mego imienia, mówiąc: Niech Pan objawi swoją chwałę, abyśmy mogli oglądać waszą<br />
radość. Lecz oni będą zawstydzeni”. Izajasza 66,5. {WB 196.3}<br />
Aniołowie Boży z ogromnym zainteresowaniem śledzili skutki głoszenia poselstwa. Gdy<br />
wszystkie Kościoły odrzuciły ostrzeżenie, odwrócili się ze smutkiem. Wielu było takich,<br />
których wiara w powtórne przyjście Jezusa nie została jeszcze wypróbowana. Wielu było<br />
zwiedzionych przez mężów, żony, rodziców, dzieci, i przekonano ich, że nawet słuchanie<br />
takich herezji, jakich nauczają adwentyści, jest grzechem. Aniołom polecono czujnie strzec<br />
247
Change language