Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Głoszenie określonego czasu przyjścia Chrystusa wywoływało ogromny sprzeciw wśród<br />
ludzi pochodzących z różnych warstw społecznych, od duchownych do najbardziej<br />
zuchwałych grzeszników. Spełniły się słowa proroctwa: „W dniach ostatecznych przyjdą<br />
szydercy, którzy będą postępować według swych własnych pożądliwości i mówić: Gdzież<br />
jest przyobiecane przyjście jego? Odkąd bowiem zasnęli ojcowie, wszystko tak trwa, jak<br />
było od początku stworzenia”. 2 Piotra 3,3-4. Wielu twierdzących, że miłują Zbawiciela,<br />
oświadczało, że nie mają żadnych zastrzeżeń do nauki o Jego powtórnym przyjściu,<br />
przeciwni są jedynie określaniu czasu. Ale Bóg czytał w ich sercach, wiedział, że nie chcą<br />
nic słyszeć o tym, iż Chrystus wkrótce przyjdzie, by sprawiedliwie osądzić świat. Byli<br />
niewiernymi sługami, ich uczynki nie mogły znieść przenikającego wszystko wzroku Boga,<br />
obawiali się spotkania z Panem. Tak jak Żydzi za czasów Jezusa, tak i oni nie byli<br />
przygotowani na powitanie Zbawiciela. Nie tylko nie chcieli słuchać wyraźnych dowodów<br />
Pisma Świętego, ale wyśmiewali tych, którzy oczekiwali Pana. Szatan i jego aniołowie<br />
triumfowali, w obliczu Chrystusa i świętych aniołów radowali się, że Jego wyznawcy tak<br />
mało kochają swego Boga, iż nawet nie pragną Jego przybycia. {WB 195.2}<br />
„Nikt nie zna dnia ani godziny” — te słowa były najczęściej używane jako argument<br />
wypowiadany przez tych, co odrzucali wiarę w przyjście Chrystusa. Biblia stwierdza: „A o<br />
tym dniu i godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko sam<br />
Ojciec”. Mateusza 24,36. Ci, którzy oczekiwali Pana, wyjaśniali ten tekst jasno i zgodnie z<br />
resztą nauki o drugim adwencie, natomiast ich przeciwnicy niewłaściwie zinterpretowali<br />
ową wypowiedź. Jezus wyrzekł te słowa podczas pamiętnej rozmowy z uczniami na Górze<br />
Oliwnej, kiedy po raz ostatni wyszedł ze świątyni. Uczniowie postawili Mu wtedy pytanie:<br />
„Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca świata?” Jezus<br />
podał im pewne znaki i powiedział: „Gdy ujrzycie to wszystko, wiedzcie, że blisko jest, tuż<br />
u drzwi”. Mateusza 24,3.33. Jedna wypowiedź Zbawiciela nie może przeczyć drugiej. Nikt<br />
nie zna ani dnia, ani godziny przyjścia Pana, a jednak Chrystus udzielił pouczeń i wymaga<br />
od nas, abyśmy wiedzieli, kiedy Jego przyjście będzie blisko. Ponadto Zbawiciel uczy nas,<br />
że lekceważenie ostrzeżenia i zaniedbanie badania znaków wskazujących na bliskość Jego<br />
przyjścia będzie dla nas tak samo zgubne jak dla tych, którzy żyli w czasach Noego i nie<br />
przyjęli ostrzeżenia o potopie. W tym samym rozdziale znajduje się przypowieść<br />
porównująca wiernego z niewiernym, który rzekł w swoim sercu: „Pan mój zwleka z<br />
przyjściem”. Mateusza 24,48. Przypowieść ta pokazuje, jak Chrystus przy swoim powrocie<br />
będzie traktował i nagradzał tych, którzy czuwają i głoszą Jego powtórne przyjście, oraz<br />
tych, którzy temu zaprzeczają: „Czuwajcie więc — mówi. — Szczęśliwy ów sługa, którego<br />
pan jego, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego”. Mateusza 24,42.46. „Jeśli tedy nie<br />
będziesz czujny, przyjdę jako złodziej, a nie dowiesz się, o której godzinie cię<br />
zaskoczę”. Objawienie 3,3. {WB 195.3}<br />
246
Change language