Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Gdy niepostrzeżenie wrzucono do świątyni pochodnię, cały budynek stanął w płomieniach.<br />
Dym i ogień zmusiły rzymskich wodzów do wycofania się. Wspaniałą świątynię<br />
pozostawiono na pastwę losu. {WB 21.2}<br />
Był to dla Rzymian przerażający widok, jakiż więc mógł być dla Żydów? Szczyt<br />
wzgórza, które wznosiło się nad miastem, płonął jak krater wulkanu. Budynki waliły się<br />
jeden po drugim, pochłaniane przez morze płomieni. {WB 21.3}<br />
Cedrowe dachy podobne były do ognistego jeziora, pozłacany dach mienił się językami<br />
ognia, wieże bram wyrzucały snopy dymu i iskier, okoliczne pagórki oświecała łuna. Grupy<br />
widzów z potwornym lękiem przyglądały się postępującej zagładzie. Na murach i placach<br />
górnego miasta cisnęły się twarze, jedne blade z przerażenia i rozpaczy, inne wykrzywione<br />
żądzą daremnej zemsty. Nawoływania biegających tam i z powrotem żołnierzy rzymskich,<br />
wycie obrońców Jerozolimy, konających w płomieniach, mieszały się z sykiem ognia i<br />
hukiem spadających belek. Okoliczne góry odbijały echem skowyt ludzi. Wszędzie było<br />
słychać krzyki i jęki. Konający w płomieniach zbierali resztki sił, aby wydać ostatni krzyk<br />
trwogi i beznadziei. {WB 21.4}<br />
Tumult wśród oblężonych był jeszcze straszniejszy. Mężczyźni i niewiasty, starzy i<br />
młodzi, wodzowie i kapłani, walczący lub proszący o łaskę, byli mordowani bez litości.<br />
Liczba poległych przewyższała liczbę morderców. Żołnierze wspinali się po stosach trupów,<br />
aby dostać się do nowych ofiar. — Milman, The History of the Jews XVI. {WB 21.5}<br />
Wkrótce po zburzeniu świątyni całe miasto dostało się w ręce Rzymian. Wodzowie<br />
żydowscy porzucili swe nie do zdobycia bramy, Tytus zastał je więc opuszczone. Spoglądał<br />
na nie ze zdziwieniem. Powiedział, że to Bóg oddał je w jego ręce, bowiem żadna wojenna<br />
maszyna, nawet najsilniejsza, nie mogłaby przebić tych podziwu godnych murów. Miasto i<br />
świątynia zostały zrównane z ziemią, a miejsce, na którym stała świątynia, zaorane jak<br />
pole. Patrz Jeremiasza 26,18. Podczas oblężenia i walk zginęło ponad milion ludzi.<br />
Pozostałych przy życiu Żydów wzięto do niewoli i deportowano do Rzymu, a tam, dla<br />
uświetnienia triumfu zwycięzców, wielu z nich rzucano na arenę dzikim zwierzętom. Inni,<br />
jak bezdomni włóczędzy, rozpierzchli się po całej ziemi. {WB 22.1}<br />
Żydzi sami ukuli łańcuch swojej niewoli. Ich upadek jako narodu i nędza na wygnaniu<br />
były żniwem tego, co posiali własnymi rękami. Prorok pisze: „Zgubię cię, Izraelu (...) gdyż<br />
upadłeś przez własną winę”. Ozeasza 13,9; 14,1. Cierpienia Izraela przedstawiane są często<br />
jako kara, która spotkała go na wyraźny rozkaz Boży. W ten sposób wielki oszust chce<br />
zataić swe niszczycielskie dzieło. Przez uparte odrzucanie miłości i łaski Bożej<br />
doprowadzili Żydzi do tego, że Bóg odebrał im swoją ochronę, a szatan zawładnął nimi<br />
według swojej woli. {WB 22.2}<br />
17
Change language