Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Dr Wolff podróżował po najbardziej niecywilizowanych krajach świata bez żadnej<br />
ochrony ze strony jakiegokolwiek rządu europejskiego. Znosił wiele trudów w obliczu<br />
niezliczonych niebezpieczeństw. Był chłostany, głodował, sprzedawano go jako niewolnika<br />
i trzykrotnie skazano na śmierć. Napadali go bandyci, czasami prawie ginął z pragnienia.<br />
Raz okradziono go ze wszystkiego, co miał, i musiał pieszo wędrować setki kilometrów<br />
przez góry, gdy bił w twarz śnieg, a nogi drętwiały przy zetknięciu z zamarzniętą<br />
ziemią. {WB 190.2}<br />
Gdy ostrzegano go, aby nie szedł nieuzbrojony do dzikich plemion, oświadczał, że „jest<br />
uzbrojony (...) w modlitwę, żarliwość dla Chrystusa i ufność w Jego opiekę”. „Mam także w<br />
sercu powiedział — miłość do Boga i bliźniego, a w ręku Biblię”. — W. H. D. Adams, In<br />
Perils Oft 192. Gdziekolwiek szedł, zabierał ze sobą Pismo Święte w języku angielskim i<br />
hebrajskim. O jednej z późniejszych podróży powiedział: „Trzymałem w ręce otwartą<br />
Biblię, i czułem, że moja siła pochodzi z tej księgi a jej moc podtrzymuje mnie”. — Tamże<br />
201. {WB 190.3}<br />
W ten sposób trwał przy swojej pracy, dopóki wieść o sądzie nie obiegła znacznej części<br />
globu ziemskiego. Wśród Żydów, Turków, Persów, Hindusów i innych narodów<br />
przekazywał w różnych językach Słowo Boże i głosił o zbliżającym się panowaniu<br />
Mesjasza. Podczas pobytu w Bucharze spotkał żyjące na odludziu plemię, które znało naukę<br />
o bliskim przyjściu Pana. „Arabowie z Jemenu — powiedział — posiadają księgę, zwaną<br />
«Seera», która głosi o powtórnym przyjściu Chrystusa w chwale, oczekują oni, że w roku<br />
1840 będą miały miejsce wielkie wydarzenia”. — Journal of the Rev. Joseph Wolff 377. „W<br />
Jemenie (...) spędziłem sześć dni z Rechabitami. Nie piją oni wina, nie sadzą winnic, nie<br />
sieją, mieszkają w namiotach i pamiętają starego dobrego Jonadaba, syna Rechaba. Wśród<br />
nich byli Izraelici z pokolenia Dan (...) którzy wspólnie z dziećmi Rechaba oczekują<br />
rychłego przyjścia Mesjasza na obłokach nieba”. — Tamże 389. {WB 190.4}<br />
Podobne przekonanie inny misjonarz napotkał wśród Tatarów. Kapłan tatarski zadał<br />
misjonarzowi pytanie: kiedy Chrystus przyjdzie po raz drugi? Gdy misjonarz odpowiedział,<br />
że nic o tym nie wie, kapłana zdziwił ten brak znajomości zagadnienia u kogoś, kto<br />
twierdzi, że jest nauczycielem Biblii, i przedstawił swą własną, opartą na proroctwie, wiarę,<br />
że Chrystus przyjdzie około roku 1844. {WB 190.5}<br />
W Anglii poselstwo adwentowe zaczęto głosić już w roku 1826. Ruch ten nie przyjął tu<br />
tak wyraźnej postaci jak w Ameryce. Na ogół nie określano dokładnego czasu<br />
drugiego adwentu, ale wielka prawda o bliskim przyjściu Zbawiciela w mocy i chwale była<br />
szeroko głoszona. Mourant Brock, angielski pisarz, podaje, że około 700 kaznodziejów<br />
Kościoła Anglikańskiego głosiło „ewangelię królestwa”. Poselstwo wskazujące na rok 1844<br />
jako na czas przyjścia Pana było także głoszone w <strong>Wielki</strong>ej Brytanii. Rozpowszechniano tu<br />
prace na ten temat drukowane w Stanach Zjednoczonych. Dokonywano też nowych wydań<br />
240
Change language