Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
powszechny pokój”. — Journal of the Rev. Joseph Wolff 378-379. „Pan znowu spojrzy na<br />
ziemię i powie: Oto wszystko jest bardzo dobre”. — Tamże 294. {WB 189.2}<br />
Wolff wierzył, że przyjście Chrystusa jest bliskie. W swej interpretacji proroczych<br />
okresów umieścił to wydarzenie kilka lat później od czasu wyznaczonego przez Millera.<br />
Tym, którzy na podstawie tekstu: „A o tym dniu i godzinie nikt nie wie” (Mateusza 24,36),<br />
starali się dowieść, że człowiek nic nie może wiedzieć o bliskości przyjścia Pańskiego,<br />
Wolff odpowiadał: „Czy nasz Pan powiedział, że dzień i godzina nie będą nigdy znane? Czy<br />
nie dał nam znaków, abyśmy rozpoznali przynajmniej czas zbliżania się Jego powrotu, tak<br />
jak poznaje się bliskość lata po drzewie figowym, które wypuszcza liście? Patrz Mateusza<br />
24,32. Czy nigdy nie mamy poznać tego czasu, skoro sam Bóg zachęca nas nie tylko do<br />
czytania proroctw Daniela, ale także do zrozumienia ich? Właśnie w Księdze Daniela, gdzie<br />
powiedziane jest, że słowa te mają być zapieczętowane do czasu końca, pisze także, że<br />
«wielu będzie to badać» (użyte w oryginale hebrajskie wyrażenie oznacza badanie i<br />
rozmyślanie nad czasem) i «wzrośnie poznanie», tj. zrozumienie tego czasu. Daniela 12,4.<br />
Poza tym nasz Pan nie chciał wcale powiedzieć, że nigdy nie poznamy zbliżania się czasu,<br />
lecz że człowiek nie zna dokładnego dnia i godziny. Powiedział On, że pojawią się<br />
wystarczające znaki, abyśmy mogli przygotować się na Jego powtórne przyjście, tak jak<br />
Noe przygotował arkę”. — Wolff, Researches and Missionary Labors 404-405. {WB 189.3}<br />
Na temat panującego powszechnie interpretowania i wypaczania Biblii Wolff napisał:<br />
„Większość chrześcijańskich Kościołów odwróciła się od wyraźnego sensu Pisma Świętego,<br />
skłaniając się do złudnych nauk buddystów, którzy wierzą, że przyszłe szczęście ludzkości<br />
polegać będzie na rozpłynięciu się w nirwanie. Przypuszczalnie czytając «Żydzi», rozumieją<br />
«poganie», gdy czytają «Jerozolima», myślą, że to Kościół, gdy powiedziane jest «ziemia»,<br />
dla nich oznacza to «niebo», «przyjście Pana» rozumieją jako rozwój towarzystw<br />
misyjnych, natomiast wejście na górę Pańską — jako «wielkie zgromadzenie<br />
metodystów»”. — Journal of the Rev. Joseph Wolff 96. {WB 189.4}<br />
W ciągu 24 lat od roku 1821 do 1845 Wolff wiele podróżował. Był w Afryce,<br />
odwiedzając Egipt i Abisynię, w Azji przemierzył Palestynę, Syrię, Persję, Bucharę i Indie.<br />
Był także w Stanach Zjednoczonych. W drodze na kontynent amerykański zatrzymał się na<br />
Wyspie św. Heleny, gdzie wygłaszał kazania. W sierpniu 1837 roku przybył do Nowego<br />
Jorku. Po kilku przemówieniach w tym mieście udał się w celu głoszenia ewangelii do<br />
Filadelfii i Baltimore, a w końcu dotarł do Waszyngtonu. Tutaj powiedział: „Na wniosek<br />
byłego prezydenta, Johna Q. Adamsa, Izba Parlamentu jednogłośnie pozwoliła mi<br />
wykorzystać salę jednego z domów Kongresu na wykład, który wygłosiłem tam jednej<br />
soboty, zaszczycony obecnością członków Kongresu, biskupa Wirginii, a także duchownych<br />
i obywateli Waszyngtonu. Ten sam honor okazali mi członkowie rządu stanowego w New<br />
Jersey i Pensylwanii, w ich obecności miałem wykład o moich badaniach w Azji i o<br />
przyszłym osobistym panowaniu Jezusa Chrystusa”. — Tamże 398-399. {WB 190.1}<br />
239
Change language