Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Po swym zmartwychwstaniu Jezus ukazał się uczniom na drodze do Emaus i<br />
„począwszy od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co o nim było<br />
napisane we wszystkich Pismach”. Łukasza 24,27. Serca uczniów zostały poruszone, a<br />
wiara — na nowo ożywiona. Nim Jezus dał się im poznać, zostali duchowo „odrodzeni ku<br />
nadziei żywej przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa”. 1 Piotra 1,3. Jego zamiarem było<br />
rozjaśnić ich umysły i umocnić wiarę w oparciu o pełne „słowo prorockie”. Pragnął, żeby<br />
prawda zapuściła w ich sercach głębokie korzenie nie tylko dlatego, że On wspierał ją swym<br />
własnym świadectwem, lecz także na podstawie niepodważalnych dowodów, znajdujących<br />
się w symbolach i cieniach prawa ceremonialnego oraz w proroctwach Starego Testamentu.<br />
Naśladowcom Chrystusa potrzebna była rozumna wiara nie tylko dla ich dobra, ale też po<br />
to, by wiedzę o Chrystusie potrafili przekazać światu. Udzielając uczniom tej wiedzy, Jezus<br />
odesłał ich w pierwszym rzędzie do „Mojżesza i proroków”. W ten sposób<br />
zmartwychwstały Zbawiciel potwierdził ważność i wartość Pism<br />
starotestamentowych. {WB 184.1}<br />
Jakaż zmiana nastąpiła w sercach uczniów, kiedy ponownie ujrzeli twarz swego<br />
Mistrza. Patrz Łukasza 24,32. W doskonalszym niż poprzednio sensie znaleźli „tego, o<br />
którym pisał w zakonie Mojżesz, a także prorocy”. Jana 1,45. Niepewność, udręka i rozpacz<br />
ustąpiły miejsca całkowitej ufności i niezachwianej wierze. Nic więc dziwnego, że po<br />
wniebowstąpieniu Jezusa „byli zawsze w świątyni chwaląc Boga”. Łukasza 24,53. Ludzie,<br />
którzy wiedzieli jedynie o haniebnej śmierci Zbawiciela, oczekiwali żałoby, zmartwienia i<br />
klęski na twarzach uczniów, zobaczyli jednak radość i zwycięstwo. Jakież wspaniałe<br />
przygotowanie otrzymali uczniowie przed przystąpieniem do czekającego ich dzieła!<br />
Przeszli najcięższą próbę, jaka mogła ich spotkać, ale doświadczyli, w jaki sposób Słowo<br />
Boże wypełnia się wtedy, kiedy według ludzkich mniemań wszystko wydaje się stracone.<br />
Cóż mogło odtąd zachwiać ich wiarę albo przytłumić żarliwą miłość? W najcięższej udręce<br />
znaleźli „mocną zachętę”, nadzieję, która była „pewną mocą i kotwicą<br />
duszy”. Hebrajczyków 6,18-19. Byli świadkami mądrości i mocy Bożej oraz upewnili się,<br />
że „ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani potęgi niebieskie, ani teraźniejszość, ani<br />
przyszłość, ani moce, ani wysokość, ani głębokość, ani żadne inne stworzenie” nie odłączy<br />
ich „od miłości Bożej, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym”. „Ale w tym<br />
wszystkim zwyciężamy przez tego, który nas umiłował”. Rzymian 8,38-39.37. „Słowo Pana<br />
trwa na wieki”. 1 Piotra 1,25. „Któż będzie potępiał? Jezus Chrystus, który umarł, więcej,<br />
zmartwychwstał, który jest po prawicy Boga. Ten przecież wstawia się za nami”. Rzymian<br />
8,34. {WB 184.2}<br />
Pan powiedział: „Mój lud nigdy nie zazna wstydu”. Joela 2,26. „Wieczorem bywa płacz,<br />
ale rankiem wesele”. Psalmów 30,6. Gdy w dniu zmartwychwstania uczniowie spotkali<br />
Jezusa i zapłonęły w nich serca, kiedy słuchali Jego słów, gdy spoglądali na głowę, ręce i<br />
nogi poranione dla nich, gdy przed swoim wniebowstąpieniem Jezus zaprowadził ich aż do<br />
232
Change language