Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
ten cykl proroczy musi się skończyć 11 sierpnia 1840 roku, kiedy to można oczekiwać, że<br />
władza turecka w Konstantynopolu zostanie złamana. Wierzę, że tak właśnie się stanie”. —<br />
Josiah Litch, w: Signs of the Times and Expositor of Prophecy, 1 sierpień 1840. {WB<br />
177.1}<br />
Dokładnie w tym czasie Turcja przyjęła przez swych posłów ochronę ze strony wielkich<br />
mocarstw Europy, oddając się w ten sposób pod kontrolę narodów chrześcijańskich.<br />
Wydarzenie to było dokładnym wypełnieniem się przepowiedni. Gdy usłyszano o tym<br />
fakcie, wielu przekonało się, że zasady wykładu proroctwa, jakie przyjął Miller i jego<br />
towarzysze, są właściwe. Stało się to nowym bodźcem dla rozwoju ruchu przebudzenia<br />
adwentowego. Ludzie zajmujący wysokie stanowiska w nauce i społeczeństwie przyłączyli<br />
się do Millera, aby głosić to poselstwo, toteż od roku 1840 do 1844 dzieło szybko się<br />
szerzyło.24 {WB 177.2}<br />
William Miller posiadał dużą siłę umysłu pogłębioną przez rozmyślania i studia.<br />
Połączył te zdolności z mądrością nieba, uzyskaną przez duchowe obcowanie z jej Źródłem.<br />
Był człowiekiem o wypróbowanych wartościach, budzącym szacunek i uznanie tam,<br />
gdziekolwiek cenione były prawość charakteru i zalety moralne. Cechowała go płynąca z<br />
serca uprzejmość, związana z chrześcijańską pokorą i siłą panowania nad sobą, był życzliwy<br />
i uważny wobec wszystkich, gotowy wysłuchać sądów innych ludzi i rozważyć ich racje.<br />
Nie kierując się namiętnościami i porywami uczuć, oceniał wszystkie teorie i nauki według<br />
Słowa Bożego. Zdrowy rozsądek, jak również gruntowna znajomość Pisma Świętego<br />
pozwalały mu ujawniać wszelkie błędy i oszustwa. {WB 177.3}<br />
Mimo to jego działalność natrafiła na zawzięty opór. Podobnie jak w przypadku<br />
wcześniejszych reformatorów, prawdy, które głosił, nie były życzliwie przyjmowane przez<br />
większość religijnych przywódców. Ponieważ ci nie mogli poprzeć swego stanowiska<br />
dowodami z Pisma Świętego, musieli uciekać się do wypowiedzi z nauk ludzkich lub do<br />
tradycji ojców Kościoła. Ale Słowo Boże było jedynym świadectwem uznawanym przez<br />
głosicieli wiary adwentowej: „Biblia i tylko Biblia” — było ich hasłem. Ponieważ<br />
przeciwnicy nie posiadali dowodów z Pisma Świętego, zastąpili je drwinami i<br />
szyderstwami. Czas, środki i talenty zaprzęgnięto do oczerniania tych, których jedyną winą<br />
było to, że z radością oczekiwali powrotu swego Pana, dążyli do prowadzenia pobożnego<br />
życia i napominali innych, by się przygotowali na przyjście Chrystusa. {WB 177.4}<br />
Czyniono poważne wysiłki, aby odwrócić umysły ludzi od zagadnienia drugiego<br />
adwentu. Badanie proroctw odnoszących się do powrotu Chrystusa oraz końca świata<br />
przedstawiono jako coś, czego człowiek powinien się wstydzić i co właściwie jest<br />
grzechem. W ten sposób popularni wśród ludzi duchowni podkopywali wiarę w Słowo<br />
Boże. Ich nauki osłabiały wiarę ludzi i wielu czuło się usprawiedliwionych w postępowaniu<br />
222
Change language