Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
w ogóle znikły, ciemność nie mogłaby być bardziej zupełna.” — List dra Samuela Tenny, z<br />
Exeter, New Hampshire, grudzień 1785, w: Massachusetts Historical Society Collection,<br />
1792, I ser., I, 97. Choć o dziewiątej wieczorem księżyc był w pełni, to jednak w<br />
„najmniejszym stopniu nie mógł rozproszyć grobowych ciemności”. Po północy ciemność<br />
znikła, a kiedy księżyc pokazał się, był początkowo koloru krwi. {WB 163.5}<br />
Dzień 19 maja 1780 roku oznaczony jest w historii jako „ciemny dzień”. Od czasów<br />
Mojżesza nie zanotowano ciemności tak gęstej, tak daleko sięgającej i tak długotrwałej.<br />
Opis tego wydarzenia, podany przez naocznych świadków, jest tylko echem słów Pana,<br />
jakie zapisał prorok Joel 2500 lat przed ich wypełnieniem. „Słońce przemieni się w<br />
ciemność, a księżyc w krew, zanim przyjdzie ów wielki straszny dzień Pana”. Joela<br />
3,4. {WB 163.6}<br />
Chrystus nakazał swemu ludowi zważać na zwiastuny swojego powtórnego przyjścia i<br />
radować się ze znaków oznajmiających Jego powrót. „A gdy się to zacznie dziać —<br />
powiedział Jezus — wyprostujcie się i podnieście głowy swoje, gdyż zbliża się odkupienie<br />
wasze”. Łukasza 21,28. Zwrócił uwagę swych naśladowców na pączkujące drzewa na<br />
wiosnę i powiedział: „Gdy widzicie, że już puszczają pąki, sami poznajecie, iż lato już<br />
blisko. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, iż blisko jest Królestwo<br />
Boże”. Łukasza 21,30-31. {WB 163.7}<br />
Ale gdy pokora i pobożność w Kościele ustąpiły miejsca pysze i formalizmowi, oziębła<br />
miłość do Chrystusa i wiara w Jego powtórne przyjście. Zajęci sprawami doczesnymi i<br />
poszukiwaniem przyjemności, wyznawcy Boga byli ślepi na wskazówki Zbawiciela<br />
dotyczące znaków poprzedzających Jego powrót. Zaniedbano naukę o drugim adwencie, a<br />
teksty biblijne mówiące o tym wydarzeniu zniekształcono przez fałszywe ich interpretacje,<br />
aż w końcu przestano je dostrzegać i zapomniano o nich. Sytuacja ta była charakterystyczna<br />
dla Kościołów Ameryki. Wolność i wygoda, jakimi cieszyły się wszystkie warstwy<br />
społeczne, pragnienie bogactwa i zbytku, rodzące się i pochłaniające wszystko dążenie do<br />
zdobywania pieniędzy, a także wysiłki zmierzające do osiągnięcia popularności i władzy,<br />
które były w zasięgu wszystkich, skłaniały ludzi do kierowania swych nadziei i<br />
zainteresowań na sprawy życia doczesnego i odsuwania w daleką przyszłość tego wielkiego<br />
dnia, w którym przeminie obecny porządek rzeczy. {WB 164.1}<br />
Zbawiciel, gdy wskazał swym naśladowcom na znaki swojego powrotu, przepowiedział<br />
również stan duchowego upadku, który będzie istnieć tuż przed Jego powtórnym<br />
przyjściem. Jak za czasów Noego, ludzie pochłonięci będą sprawami doczesnymi —<br />
kupowaniem, sprzedawaniem, sadzeniem, budowaniem, zawieraniem małżeństw — a<br />
zapomną o Bogu i przyszłym życiu. Dla żyjących w tym czasie przeznaczone jest<br />
napomnienie Chrystusa: „Baczcie na siebie, aby serca wasze nie były ociężałe wskutek<br />
obżarstwa i opilstwa oraz troski o byt i aby ów dzień was nie zaskoczył (...). Czuwajcie<br />
204
Change language