Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Jego przyjścia i oczekiwanie na tę błogosławioną nadzieję. Jeżeli śmierć jest ostatnim<br />
wrogiem, który ma być zniszczony przy zmartwychwstaniu, to możemy zrozumieć, jak<br />
gorąco chrześcijanie powinni pragnąć i modlić się o powrót Chrystusa, gdy dokona się to<br />
pełne i ostateczne zwycięstwo”. — Tamże XVII, 500. „Jest to dzień, którego oczekiwać,<br />
pragnąć i spodziewać się powinni wszyscy wierzący, jako zakończenie dzieła zbawienia<br />
oraz spełnienie wszystkich ich pragnień i dążeń”. „Przyśpiesz, o Panie, ten błogosławiony<br />
dzień”. — Tamże XVII, 182-183. Taka była nadzieja Kościoła apostolskiego, Kościoła „na<br />
pustyni” i reformatorów. {WB 161.4}<br />
Proroctwo przepowiada nie tylko sposób i cel powtórnego przyjścia Chrystusa, ale<br />
podaje także znaki, po których można poznać, kiedy to się stanie. Jezus powiedział: „I będą<br />
znaki na słońcu, księżycu i na gwiazdach”. Łukasza 21,25. „Zaćmi się słońce i księżyc nie<br />
zajaśnieje swoim blaskiem. I gwiazdy spadać będą z nieba, i moce niebieskie będą<br />
poruszone. A wtedy ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach z wielką mocą i<br />
chwałą”. Marka 13,24-26. Apostoł Jan tak opisuje pierwszy ze znaków, który poprzedzi<br />
powrót Chrystusa: „Powstało trzęsienie ziemi i słońce pociemniało jak czarny wór, a cały<br />
księżyc poczerwieniał jak krew”. Objawienie 6,12. {WB 161.5}<br />
Znaki te zaczęto spostrzegać w końcu XVIII wieku. Spełnieniem się przepowiedni było<br />
najstraszniejsze, jakie dotychczas zanotowano, trzęsienie ziemi w roku 1755. Powszechnie<br />
znane jako trzęsienie ziemi w Lizbonie, objęło jednak swym zasięgiem większą część<br />
Europy, Afryki i Ameryki. Zanotowano je w Grenlandii, Indiach Zachodnich, na wyspie<br />
Madera, w Szwecji, Norwegii, <strong>Wielki</strong>ej Brytanii i Irlandii. Objęło ono przestrzeń nie<br />
mniejszą niż 10 400 000 km2. W Afryce wstrząs był prawie tak samo gwałtowny jak w<br />
Europie. Zniszczona została większa część Algieru. W niewielkiej odległości od Maroka<br />
ziemia pochłonęła wieś z 8-10 tysiącami mieszkańców. Potężna fala, porywająca miasta i<br />
powodująca wielkie zniszczenie, runęła na wybrzeża Hiszpanii i Afryki. {WB 161.6}<br />
Najgwałtowniejsze wstrząsy miały miejsce w Hiszpanii i Portugalii. Do Kadyksu wdarła<br />
się fala, jak powiadają, o wysokości osiemnastu metrów. „Niektóre z największych<br />
gór Portugalii zaczęły się gwałtownie trząść od podstaw. Ich szczyty otworzyły się i w<br />
niepojęty sposób zostały rozłupane i rozdarte, a ogromne kawały skał spadły w pobliskie<br />
doliny. Opowiadano, że z gór tych wydobywały się płomienie”. — Sir Charles, Lyell,<br />
Principles of Geology 495. {WB 161.7}<br />
„W Lizbonie «usłyszano podziemny grzmot i w chwilę potem na skutek potężnego<br />
wstrząsu runęła większa część miasta. W przeciągu sześciu minut zginęło sześćdziesiąt<br />
tysięcy ludzi. Morze cofnęło się najpierw, odkrywając piaszczyste dno, a potem wróciło,<br />
podnosząc się o ponad piętnaście metrów powyżej normalnego poziomu». Innym<br />
nadzwyczajnym wydarzeniem, jakie miało miejsce podczas straszliwej katastrofy w<br />
Lizbonie, było zatopienie nowego mola zbudowanego wielkim kosztem z marmuru. Zebrały<br />
201
Change language