Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Gdy ową kobietę wprowadzono do Konwentu, mówca wziął ją za rękę i zwracając się do<br />
zgromadzenia powiedział: „Śmiertelnicy, przestańcie drżeć przed bezsilnymi gromami<br />
Boga, które stworzył wasz strach. Od dziś nie uznawajcie żadnego bóstwa, prócz rozumu.<br />
Przedstawiam wam najczystszy jego wizerunek, jeśli musicie mieć bogów, poświęćcie się<br />
tylko takiemu, jak ten. (...) O, Zasłono Rozumu, opadnij przed dostojnym Senatem<br />
Wolności!” {WB 146.2}<br />
„Gdy przewodniczący zgromadzenia uścisnął boginię, umieszczono ją we wspaniałej<br />
lektyce i wśród ogromnych tłumów zaniesiono do katedry Notre Dame, ażeby tam zajęła<br />
miejsce Boga. Posadzono ją na wielkim ołtarzu i wszyscy obecni oddali jej cześć”. —<br />
Alison I, 10. {WB 146.3}<br />
Niedługo potem zaczęto publicznie palić Biblie. Przy jednej z takich okazji<br />
przedstawiciele „Powszechnego Towarzystwa Muzeum” weszli do sieni ratusza z<br />
okrzykiem: „Vive la Raison!” (Niech żyje Rozum!) Na końcu drąga nieśli na wpół spalone<br />
szczątki rozmaitych książek, między innymi modlitewniki, mszały, Nowy i Stary<br />
Testament, które, jak stwierdził przewodniczący, „pokutują w wielkim ogniu za głupstwa,<br />
do których popełnienia skłaniały cały rodzaj ludzki”. — Journal of Paris, 1793, Nr 318, cyt.<br />
w Buchez-Roux, Collection of Parliamentary History XXX, 200-201. {WB 146.4}<br />
To papiestwo rozpoczęło dzieło, które dokończyli niezbożni. Ówczesna sytuacja<br />
społeczna, religijna i polityczna, która niechybnie prowadziła Francję do ruiny, była<br />
rezultatem polityki Rzymu. Pisarze, opisujący okropności rewolucji, mówią, że o to<br />
wszystko należy oskarżyć tron i Kościół. Sprawiedliwy wyrok musi ekscesy rewolucji<br />
przypisać Kościołowi rzymskiemu. Papiestwo zasiało w umysłach królów uprzedzenie do<br />
reformacji, jako wroga korony i powodu rozłamu, który będzie zgubny dla wolności, pokoju<br />
oraz jedności narodu. W ten sposób Rzym stał się przyczyną straszliwego okrucieństwa i<br />
ucisku, nakazanego przez tron.17 {WB 146.5}<br />
Biblii towarzyszył duch wolności. Gdziekolwiek przyjmowano ewangelię, tam budziły<br />
się umysły ludzi. Zaczęli oni zrzucać z siebie zniewalające więzy niewiedzy, grzechu i<br />
zabobonu, zaczęli myśleć i działać jak wolni ludzie. Z drugiej strony monarchowie widząc<br />
to, zaczęli obawiać się o swój despotyzm. {WB 146.6}<br />
Rzym nie omieszkał podsycać tych egoistycznych obaw. W roku 1525 papież<br />
powiedział do regenta Francji. „Ta mania (protestantyzm) wprowadzi zamieszanie i<br />
zniszczy nie tylko religię, lecz także wszystkich książąt, szlachtę, zakony i ludzi wszelkich<br />
stanów”. — G. de Felice, History of the <strong>Protest</strong>ants of France I, 2,8. Kilka lat później poseł<br />
papieski ostrzegł króla: „Sir, proszę się nie łudzić, protestanci zniszczą wszelki obywatelski<br />
i religijny porządek (...). Tron znajduje się w takim samym niebezpieczeństwie, jak ołtarz<br />
(...). Wprowadzenie nowej religii nieuchronnie doprowadzi do zmiany rządu”. —<br />
D’Aubigné, History of the Reformation in Europe in the Time of Calvin II, 36. Teologowie<br />
182
Change language