Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Gdy Jezus wypowiedział proroctwo o zburzeniu świątyni, uczniów napełniła trwoga i<br />
zdziwienie, chcieli więc dokładnie zrozumieć znaczenie słów Chrystusa. Czterdzieści lat<br />
budowano tę świątynię, a lud z ochotą poświęcał swe bogactwa, ręce do pracy i zdolności,<br />
aby budynek był jak najwspanialszy. Herod <strong>Wielki</strong> nie szczędził w tym celu ani rzymskich,<br />
ani żydowskich skarbów, nawet cesarz przysłał swe dary. Masywne bloki białego marmuru<br />
o niespotykanej wielkości, sprowadzone z Rzymu, tworzyły część budowy. {WB 16.6}<br />
Uczniowie zwrócili uwagę Mistrza właśnie na te mury, kiedy powiedzieli: „Nauczycielu,<br />
patrz, co za kamienie i co za budowle”. Marka 13,1. {WB 17.1}<br />
Na te słowa Jezus dal uroczystą i niespodziewaną odpowiedź: „Zaprawdę powiadam<br />
wam, nie pozostanie tutaj kamień na kamieniu, który by nie został rozwalony”. Mateusza<br />
24,2. {WB 17.2}<br />
Ze zburzeniem Jerozolimy uczniowie łączyli wydarzenia osobistego przyjścia Chrystusa<br />
w królewskiej wspaniałości, by zająć tron wszechświata, ukarać niepokutujących Żydów i<br />
zrzucić rzymskie jarzmo z narodu izraelskiego. Pan powiedział im, że przyjdzie powtórnie,<br />
dlatego na samą wzmiankę o zdarzeniach mających dotyczyć zburzenia Jerozolimy myśli<br />
uczniów skierowały się na Jego powtórne przyjście. Zgromadzeni na Górze Oliwnej pytali<br />
Go: „Powiedz nam, kiedy się to stanie i jaki będzie znak twego przyjścia i końca<br />
świata?” Mateusza 24,3. {WB 17.3}<br />
Dla ich dobra Chrystus nie odkrył im przyszłości. Gdyby już wówczas zrozumieli w<br />
pełni dwa straszne wydarzenia, cierpienie i śmierć Chrystusa, oraz zburzenie miasta i<br />
świątyni, ogarnęłaby ich rozpacz. Chrystus podał im tylko w zarysach zdarzenia, które<br />
miały mieć miejsce przed końcem czasu. I nie zrozumiano wówczas jeszcze Jego słów, ich<br />
znaczenie miało być odkryte dopiero wtedy, kiedy Jego lud będzie potrzebował wskazówek<br />
zawartych w tych słowach. Proroctwo Chrystusa miało więc podwójne znaczenie. Przede<br />
wszystkim odnosiło się do zburzenia Jerozolimy, a poza tym było obrazem wydarzeń czasu<br />
ostatecznego. {WB 17.4}<br />
Jezus opowiadał słuchającym Go uczniom o losie, jaki miał spotkać odstępczy Izrael, a<br />
szczególnie o karze, która spadnie nań dlatego, że odrzucił i ukrzyżował Mesjasza. Oto<br />
pewne znaki poprzedzą ów straszny koniec. Godzina powszechnej trwogi przyjdzie nagle.<br />
Zbawiciel ostrzega swych naśladowców: „Gdy więc ujrzycie na miejscu świętym ohydę<br />
spustoszenia, którą przepowiedział prorok Daniel — kto czyta, niech uważa — wtedy ci, co<br />
są w Judei, niech uciekają w góry”. Mateusza 24,15-16; Łukasza 21,20. {WB 17.5}<br />
Kiedy Rzymianie zatkną swe pogańskie sztandary na ziemi świętej, na przedpolu<br />
Jerozolimy, wtedy naśladowcy Chrystusa mają się ratować ucieczką. Gdy ten ostrzegawczy<br />
znak będzie widoczny, wówczas wszyscy, którzy chcą uniknąć nieszczęścia, nie mogą się<br />
wahać. W całej ziemi judzkiej, a również w Jerozolimie, na dany sygnał wszyscy<br />
11
Change language