Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
jest surowsza od nauki Biblii? Rozważcie tylko niektóre cytaty. «Będziesz tedy miłował<br />
Pana, Boga twego, z całego serca swego, i z całej duszy swojej, i z całej siły swojej». «A<br />
powiadam wam, że z każdego nieużytecznego słowa, które ludzie wyrzekną, zdadzą sprawę<br />
w dzień sądu». «A więc czy jecie, czy pijecie, czy cokolwiek czynicie, wszystko czyńcie na<br />
chwałę Bożą». {WB 137.5}<br />
Jeśli zatem nasza doktryna jest surowsza od powyższych nauk, to zasługujemy na<br />
naganę, ale sumienie przekonuje was, że tak nie jest. A kto może być o jotę mniej<br />
dokładnym, nie zniekształcając tym samym Słowa Bożego? Czy szafarz tajemnic Bożych<br />
może pozostać wierny, jeżeli zmieni jakąkolwiek część świętego prawa? Nie, nie wolno mu<br />
nic z niego usunąć, nic uczynić łagodniejszym, jest zmuszony oświadczyć wszystkim: «Nie<br />
wolno mi Pisma Świętego zaniżyć do waszych upodobań. To wy musicie dostosować się do<br />
jego wymagań, jeśli nie chcecie zginąć na wieki». To oczywiście daje powód do<br />
popularnego oskarżenia tych ludzi o brak miłości. Czy naprawdę nie posiadają miłości? Pod<br />
jakim względem? Czy nie karmią głodnych i nie odziewają nagich? «Tak, ale to nie o to<br />
chodzi w tym nic im nie brakuje,są natomiast bezlitośni w osądzaniu, bowiem twierdzą, że<br />
nikt nie może być zbawiony oprócz tych, którzy kroczą drogą wskazaną przez nich»”. —<br />
Tamże III, 152-153. {WB 138.1}<br />
Upadek duchowy, widoczny w Anglii bezpośrednio przed pojawieniem się Wesley’ a,<br />
był w dużej mierze skutkiem rozpowszechniania nauk nie uznających przymusu prawa<br />
moralnego. Wielu twierdziło, że Chrystus zniósł prawo moralne i że chrześcijanie są wobec<br />
tego wolni od obowiązku przestrzegania go, że każdy wierzący uwolniony jest od „jarzma<br />
dobrych uczynków”. Inni, chociaż uznawali wieczność dekalogu, oświadczali, że<br />
kaznodzieje nie powinni nakłaniać ludzi do zachowywania jego przepisów, gdyż tych,<br />
których Bóg przeznaczył do nieba „nieodparta moc łaski Bożej sama doprowadzi do<br />
pobożności i cnoty”, a ci, którzy są przeznaczeni na wieczne potępienie, „i tak nigdy nie<br />
będą mieli siły przestrzegać boskiego prawa”. {WB 138.2}<br />
Inni znowu, którzy także twierdzili, że wybrani nie mogą popaść w niełaskę, ani stracić<br />
Bożego upodobania, dochodzili do jeszcze skrajniejszych wniosków, że „złe uczynki, które<br />
popełniają, nie są w rzeczywistości grzeszne i nie mogą być uważane za przestępstwo prawa<br />
Bożego, dlatego też nie ma żadnego powodu, by wyznawali swe grzechy i, pokutując,<br />
zaprzestawali ich”. — McClintock and Strong, Cyclopedia, art. „Antionomians”.<br />
Oświadczali więc, że nawet najpodlejszy grzech, który „powszechnie uważany jest za<br />
poważne wykroczenie przeciwko prawu Bożemu, w oczach Pana nie jest grzechem”, jeżeli<br />
popełnił go ktoś z Jego wybranych, „gdyż istotnym i wyróżniającym znakiem wybranych<br />
jest niemożność czynienia tego, co się Bogu nie podoba, albo jest zabronione przez Jego<br />
prawo”. {WB 138.3}<br />
171
Change language