12.04.2023 Views

Wielki Protest_

A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup

A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.

Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />

nie znają prawdziwej religii. (...) Gdyby potomkowie Abrahama przyjęli wiarę faraona,<br />

którego poddanymi byli przez długie lata, to pytam się, o Pani, jaka religią panowałaby na<br />

świecie? Albo, gdyby wszyscy ludzie żyjący w czasach apostolskich, wyznawali religię<br />

cesarza rzymskiego, jaka religią istniałaby na ziemi? (...). Tak więc Pani, możecie<br />

zrozumieć, że poddani nie są zależni od religii swoich władców, chociaż muszą oddawać im<br />

cześć”. {WB 133.3}<br />

Królowa odpowiedziała na to: „Wykładacie Pismo Święte w taki sposób, a oni<br />

(nauczyciele rzymscy) w inny. Komu mam wierzyć i kto ma być sędzią?” „Bogu należy<br />

wierzyć, który wyraźnie wypowiada się w swoim Słowie — odpowiedział reformator — i<br />

nie potrzebujecie, Pani, wierzyć ani jednym, ani drugim, tylko temu, co uczy Słowo. Słowo<br />

Boże jest bowiem zrozumiałe same w sobie, a jeśli występuje w nim gdzieś jakaś<br />

niejasność, to Duch Święty, który nigdy sobie nie przeczy, wytłumaczy ją wyraźniej w<br />

innym miejscu, nie pozostawiając już żadnych wątpliwości, chyba że dla tych, którzy<br />

uparcie nic nie chcą wiedzieć”. — D. Laing, The Collected Works of John Knox II, 281-<br />

284. {WB 133.4}<br />

Takie prawdy nieustraszony reformator głosił królowej pod groźbą utraty życia. Bez<br />

lęku trwał przy swoim postanowieniu, modlił się i dalej walczył w imię Boże, dopóki<br />

Szkocja nie uwolniła się od papiestwa. {WB 133.5}<br />

Dzięki wprowadzeniu w Anglii protestantyzmu jako religii państwowej, prześladowania<br />

zmniejszyły się, choć nie ustały całkowicie. Pomimo to, że odrzucono wiele nauk Rzymu,<br />

wiele z jego obrzędów obowiązywało nadal. Odrzucono zwierzchnictwo papieża, lecz na<br />

jego miejsce ustanowiono panującego monarchę głową Kościoła. Kościelne praktyki i<br />

obrzędy daleko jeszcze odbiegały od prostoty i czystości ewangelii. Nie pojęto jeszcze<br />

znaczenia zasady religijnej wolności. Choć protestanccy władcy rzadko się uciekali do<br />

okrucieństw, jakie stosował Rzym wobec heretyków, to jednak prawo każdego człowieka<br />

do czczenia Boga zgodnie z własnym sumieniem wciąż jeszcze nie było przestrzegane.<br />

Wszyscy zmuszeni byli do przyjęcia nauk i form służby Bogu, które ustanowił nowo<br />

powstały Kościół państwowy. Dysydenci przez długie lata w mniejszym lub większym<br />

stopniu byli prześladowani. {WB 133.6}<br />

W XVII wieku usunięto z posad tysiące kaznodziejów. Pod karą ciężkich grzywien,<br />

więzienia i banicji zabroniono ludziom uczestniczyć w religijnych zebraniach nie<br />

uznawanych przez Kościół. Wierni, którzy nie mogli zaprzestać zbierania się w celu<br />

wspólnego czczenia Boga, zmuszeni byli to czynić w ciemnych uliczkach, na strychach, a w<br />

odpowiednich porach roku o północy w lasach. W zapewniających schronienie zaułkach<br />

lasu, tej świątyni zbudowanej przez Boga, zbierały się rozproszone i prześladowane dzieci<br />

Boże, aby w modlitwach i pieśniach pochwalnych wynurzać przed Panem swe serca. Jednak<br />

pomimo stosowania wszelkich środków ostrożności wiele osób musiało cierpieć z powodu<br />

165

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!