Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Rozdział 1 — Wizja Historii Świata<br />
„Gdybyś i ty poznało w tym to dniu, co służy ku pokojowi. Lecz teraz zakryte to jest<br />
przed oczyma twymi. Gdyż przyjdą na ciebie dni, że twoi nieprzyjaciele usypią wał wokół<br />
ciebie i otoczą, i ścisną się zewsząd. I zrównają cię z ziemią i dzieci twoje w murach twoich<br />
wytępią, i nie pozostawią z ciebie kamienia na kamieniu, dlatego, żeś nie poznało czasu<br />
nawiedzenia swego”. Łukasza 19,42-44. {WB 13.1}<br />
Z wierzchołka góry Oliwnej Jezus spoglądał na Jerozolimę. Roztaczał się przed Nim<br />
pogodny i piękny widok. Odbywały się właśnie święta Paschy i ze wszystkich krain zeszły<br />
się dzieci Jakuba, by obchodzić wielkie narodowe święto. Spośród ogrodów, winnic i<br />
zielonych stoków góry, usianych namiotami pielgrzymów, wychylały się wzgórza, tworzące<br />
tarasy, dalej widniały pałace i masywne budowle miasta Jerozolimy. Dumna córka Syjonu<br />
zdawała się w swej okazałości mówić: „Siedzę jak królowa (...) a żałoby nie<br />
zaznam”. Objawienie 18,7. Była wspaniała i pewniejsza przychylności niebios niż wówczas,<br />
kiedy królewski piewca wołał: „Pięknie wzniesiona jest rozkosz całej ziemi, góra Syjon (...)<br />
miasto Króla <strong>Wielki</strong>ego”. Psalmów 48,3. W oczy rzucały się wspaniałe budynki świątyni.<br />
Promienie zachodzącego słońca rozjaśniały śnieżną biel marmurowych ścian, oświecając<br />
także złotą bramę, wieżę i dach. To właśnie Syjon, doskonała piękność, duma narodu<br />
żydowskiego. Któryż z Izraelczyków mógł stłumić w sobie uczucie radości i podziwu na<br />
widok tak wspaniały! Jednak zupełnie inne myśli nasuwały się Jezusowi. „A gdy się<br />
przybliżył, ujrzawszy miasto, zapłakał nad nim”. Łukasza 19,41. Wśród ogólnej radości<br />
triumfującego pochodu, kiedy palmowe gałązki powiewały ku Niemu przychylnie, wzgórza<br />
odbijały wesołe „Hosanna”, a tysięczne głosy ogłaszały Go królem, Zbawcę owładnął nagły<br />
i tajemniczy ból. On, Syn Boży, Obiecany Izraela, którego moc zwyciężyła śmierć i<br />
wskrzesiła jej więźniów z grobu, płakał nie łzami zwykłego smutku, lecz łzami wielkiej, nie<br />
dającej się stłumić udręki. {WB 13.2}<br />
Nie płakał nad sobą, chociaż wiedział, dokąd prowadzi Jego droga. Przed Nim rozciągał<br />
się ogród Getsemane, scena oczekującej Go walki duchowej. Widział również Bramę<br />
Owczą, przez którą od wieków prowadzono ofiary przeznaczone na zabicie, a która miała<br />
się również otworzyć przed Nim, gdy będzie „jak jagnię na rzeź prowadzone”. Izajasza<br />
53,7. Niedaleko była Golgota, miejsce ukrzyżowania. Ścieżkę, po której wkrótce będzie<br />
kroczył, pochłonie groza wielkich ciemności, kiedy odda swe życie na ofiarę za grzech.<br />
Jednak nie myśl o tych wydarzeniach smuciła Go w godzinach ogólnej radości. Opłakiwał<br />
przyszły los tysięcy mieszkańców Jerozolimy, zaślepienie i zatwardziałość tych, których<br />
przyszedł błogosławić i zbawić. {WB 13.3}<br />
Jezus widział jak na dłoni przeszło tysiącletnią historię szczególnej łaski i troski, jaką<br />
Bóg okazywał swemu ludowi. Widział górę Moria, gdzie „syn obietnicy”, dobrowolna<br />
ofiara, związana została na ołtarzu (1 Mojżeszowa 22,9) jako symbol ofiarowania Syna<br />
6
Change language