Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
jaką reformator przemawiał po raz drugi, a także moc i jasność argumentów Lutra,<br />
zaskoczyły wszystkich. Cesarz, pełen podziwu, zawołał: „Ten mnich przemawia z<br />
nieustraszonym sercem i niezachwianą odwagą”. Niemieccy książęta z dumą i radością<br />
spoglądali na przedstawiciela swego narodu. {WB 85.3}<br />
Zwolennicy Rzymu zostali pokonani, a ich sprawa przedstawiała się teraz w bardzo<br />
niekorzystnym świetle. Broniąc swej pozycji nie odwoływali się do Pisma Świętego, lecz do<br />
gróźb — niezawodnego argumentu Rzymu. Rzecznik sejmu powiedział: „Jeżeli nie<br />
odwołasz swych nauk, wówczas cesarz wraz z książętami postanowią, jak należy postąpić z<br />
takim niepoprawnym heretykiem”. {WB 85.4}<br />
Przyjaciele Lutra, którzy z wielką radością przysłuchiwali się jego obronie, zadrżeli<br />
słysząc te słowa, lecz Luter powiedział spokojnie: „Bóg jest moim pomocnikiem i niczego<br />
nie odwołam”. — Tamże VII, 8. {WB 85.5}<br />
Wyprowadzono go z sali, aby książęta mogli się naradzić. Przeczuwano, że teraz nastąpi<br />
punkt zwrotny. Uparta odmowa Lutra mogła w poważnym stopniu wpłynąć na dalsze dzieje<br />
Kościoła: Postanowiono dać mu jeszcze jedną szansę do odwołania poglądów. Po raz<br />
ostatni wezwano go i zapytano ponownie, czy nie odwoła swych nauk. Reformator<br />
odpowiedział: „Nie mam innej odpowiedzi niż tę, którą już raz dałem”. Było oczywiste, że<br />
ani obietnice, ani groźby nie skłonią Lutra do poddania się rozkazom Rzymu. {WB 85.6}<br />
Przywódców papieskich upokorzyło to, że ich moc, przed którą drżeli królowie i<br />
szlachta, została tak znieważona przez skromnego mnicha. Pragnęli, by ginąc doświadczył<br />
ich gniewu. Luter, który rozumiał zagrażające mu niebezpieczeństwo, przemawiał do<br />
wszystkich z chrześcijańską godnością i spokojem. Jego słowa pozbawione były<br />
jakiejkolwiek pychy, porywczości czy też fałszu. Nie myślał o sobie, ani o wielkich<br />
ludziach, którzy go otaczali; czul jedynie, że znajduje się w obecności Tego, który jest<br />
nieskończenie wyższy od papieży, prałatów, królów i cesarzy. Przez świadectwo Lutra<br />
Chrystus przemówił z dostojnością i mocą, która napełniła podziwem i czcią zarówno<br />
przyjaciół, jak i wrogów reformatora. Na zebraniu obecny był Duch Boży, który działał na<br />
serca przywódców cesarstwa. Kilkunastu z książąt publicznie przyznało rację sprawie Lutra.<br />
Wielu przekonało się o prawdzie. Niektórzy jednak ulegli tylko chwilowemu wrażeniu.<br />
Była tam jeszcze inna grupa ludzi, którzy na sejmie nie ujawnili swych przekonań, lecz<br />
później, po zbadaniu Pisma Świętego, stali się nieustraszonymi zwolennikami<br />
reformacji. {WB 86.1}<br />
Elektor Fryderyk z wielkim niepokojem oczekiwał wystąpienia Lutra przed sejmem i z<br />
głębokim wzruszeniem przysłuchiwał się jego słowom. Z dumą i radością zauważył<br />
odwagę, zdecydowanie oraz opanowanie reformatora i postanowił, że, stanowczo stanie w<br />
jego obronie. Porównał przeciwnie strony i stwierdził, że mądrość papieży, królów i<br />
103
Change language