Wielki Protest_
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni. Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
A co z prawem cesarza do zmuszania ludzi mieczem do praktykowania wiary, którą nakazuje Kościół, zakładając, że jest to prawdziwa wiara, tylko dlatego, że Kościół ją nakazał? To również zostaje zdemaskowane i obalone. Zasada, która tak cicho wrosła w Protest, obala w proch tę podwójną tyranię. Krzesło papieża i miecz cesarza przemijają, a na ich miejsce pojawia się sumienie. Ale Protest nie czyni sumienia swoim własnym panem; sumienie nie jest prawem dla siebie. To byłaby anarchia - czyli bunt przeciwko Temu, który jest jej Panem. Protest głosi, że Biblia jest prawem sumienia, a jej Autor jest jej jedynym Panem. Dlatego kieruje swój bieg między dwoma przeciwstawnymi niebezpieczeństwami, unikając z jednej strony anarchii, a z drugiej tyranii; protestantyzm wyłania się na oczach narodów, rozwijając sztandar prawdziwej wolności. Wokół tego sztandaru muszą się zgromadzić wszyscy ludzie, którzy chcą być wolni.
Słowa kluczowe: protest ze Speyer, wolność religijna, purytanie, kościół, niemcy, tradycja, sanktuarium, pielgrzymi, nowa anglia, starożytność, chrześcijaństwo, pokuta, faith alone, christ alone, wesley, huss, waldensi, jerome, calvin, luther, wycliffe, knox, biskup
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
<strong>Wielki</strong> <strong>Protest</strong><br />
Przedstawiciele papieża nie wierzyli, że Luter odważy się zjawić w Wormacji, toteż jego<br />
przybycie wprawiło ich w przerażenie. Cesarz niezwłocznie zwołał swych radców, aby<br />
omówić metody postępowania. Jeden z biskupów, gorliwy zwolennik papieża, powiedział:<br />
„Już dosyć długo o tym radziliśmy. Niech Wasza Cesarska Mość natychmiast zgładzi tego<br />
człowieka. Zygmunt przecież kazał spalić Husa na stosie. {WB 81.6}<br />
Nie musimy dawać heretykowi glejtu cesarskiego, ani dotrzymywać przyrzeczeń”. „Nie<br />
— odpowiedział cesarz — musimy dotrzymać naszej obietnicy”. — Tamże VII, 8. To<br />
zadecydowało, że reformator miał zostać wysłuchany. {WB 81.7}<br />
Całe miasto chciało zobaczyć tego szczególnego człowieka i wkrótce tłumy zebrały się<br />
przed mieszkaniem, gdzie Luter przebywał. Reformator nie wyzdrowiał jeszcze po<br />
niedawno przebytej chorobie. Poza tym był zmęczony podróżą, trwającą całe dwa tygodnie.<br />
Musiał też przygotować się na ważne wydarzenia czekające go następnego dnia,<br />
potrzebował więc spokoju i odpoczynku. Jednak pragnienie zobaczenia go było tak wielkie,<br />
że reformator miał tylko kilka godzin do własnej dyspozycji, stale bowiem przybywali do<br />
niego rycerze, szlachta, księża i mieszczanie. Wśród nich było wielu spośród tych, którzy<br />
tak odważnie żądali od cesarza usunięcia kościelnych nadużyć i którzy — jak powiedział<br />
Luter — „zostali uwolnieni przez moje poselstwo”. — Martyn 393. Przychodzili zarówno<br />
przyjaciele jak i wrogowie, chcąc zobaczyć nieustraszonego mnicha. Reformator<br />
przyjmował wszystkich z niezachwianym spokojem, odpowiadając godnie i mądrze. Jego<br />
zachowanie było odważne i stanowcze. Blade i wychudłe oblicze reformatora, na którym<br />
widać było ślady zmęczenia i choroby, miało pomimo wszystko przyjazny, a nawet radosny<br />
wyraz. Uroczysty charakter i powaga jego słów dodawały mu mocy, której nawet wrogowie<br />
nie mogli się całkowicie oprzeć. Zarówno przyjaciele jak i przeciwnicy spoglądali na Lutra<br />
z podziwem. Niektórzy byli przekonani, że towarzyszy mu wpływ niebios, inni — tak jak<br />
faryzeusze o Jezusie — mówili: „On ma diabła”. {WB 81.8}<br />
Następnego dnia wezwano Lutra przed sejm. Urzędnik cesarski miał go zaprowadzić do<br />
sali przyjęć, z trudem jednak zdołał Luter dotrzeć do przeznaczonego miejsca. Wszystkie<br />
ulice przepełnione były widzami chcącymi ujrzeć mnicha, który odważył się sprzeciwić<br />
papieżowi. {WB 82.1}<br />
W chwili gdy Luter miał już stanąć przed swymi sędziami, odezwał się do niego pewien<br />
stary dowódca, weteran wielu walk. „Biedny mnichu — powiedział — biedny mnichu,<br />
udajesz się teraz w drogę, aby zająć takie stanowisko bojowe, którego ani ja, ani żaden inny<br />
dowódca nie zajął w najkrwawszych naszych walkach. Ale jeśli twoja sprawa jest słuszna i<br />
jesteś o tym przekonany, idź naprzód w imię Boże i nie obawiaj się niczego, bowiem Bóg<br />
cię nie opuści”. — D’Aubigné VII, 8. {WB 82.2}<br />
Wreszcie Luter stanął przed radą. Cesarz siedział na tronie. Był otoczony<br />
najdostojniejszymi osobistościami kraju. Dotychczas żaden człowiek nie stanął przed<br />
98
Change language