09.04.2023 Views

Kościoł i Państwo Wojujące

Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci, droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć. Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa, doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo. Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego. Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.

Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Kościól i <strong>Państwo</strong> <strong>Wojujące</strong><br />

Rozpoczęły się wyprawy przeciwko ludowi Bożemu ukrytemu w górskich kryjówkach.<br />

Inkwizytorzy ścigali ich na górskich szlakach i często powtarzała się scena niewinnego Abla<br />

padającego z morderczej ręki Kaina. {WB 42.7}<br />

Pustoszono urodzajne pola waldensów, równano z ziemią ich mieszkania i kaplice, tak iż<br />

tam, gdzie niegdyś znajdowały się kwitnące pola i domostwa spokojnego i<br />

pracowitego ludu, powstawały opustoszałe miejsca. Jak dzikie zwierzęta stają się bardziej<br />

rozszalałe na widok krwi, tak wściekłość władz papieskich, podsycana była większymi<br />

cierpieniami ich ofiar. Wielu świadków prawdziwej wiary ścigano po górach lub<br />

niepokojono w dolinach, gdzie ukrywali się wśród potężnych lasów i skał. {WB 42.8}<br />

Jednak nie można było skierować żadnego oskarżenia przeciwko moralności<br />

prześladowanych chrześcijan. Nawet nieprzyjaciele poświadczali, że lud ten jest spokojny,<br />

przyjazny i pobożny. Ich wina leżała jedynie w tym, że nie chcieli służyć Bogu według<br />

upodobania papiestwa. Z powodu tego przestępstwa spadały na nich wszelkiego rodzaju<br />

zniewagi, poniżenia i tortury. {WB 43.1}<br />

Gdy Rzym postanowił zniszczyć tę znienawidzoną sektę, rozpoczął od rzucania klątwy,<br />

która potępiła waldensów jako heretyków, wydając na nich tym samym wyrok<br />

śmierci.10 Nie oskarżano ich o nieróbstwo, rozwiązłość czy nieuczciwość, lecz głoszono, że<br />

ich pobożność i świętość jest pozorna, przez co zwodzą „owce prawdziwej trzody Bożej”.<br />

Dlatego papież zarządził, „aby tę obrzydliwą i upartą sektę przestępców, w razie gdyby<br />

sprzeciwiała się uroczyście wyrzec swych herezji, zgnieść jak jadowite węże”. — Wylie<br />

XVI, 1. Czy pyszny władca rzymski zdawał sobie sprawę z tego, że kiedyś usłyszy<br />

ponownie te słowa? Czy wiedział, że są one zapisane w księgach niebios, że kiedyś na<br />

sądzie będą świadczyć przeciwko niemu? Jezus powiedział: „Cokolwiek uczyniliście<br />

jednemu z tych najmniejszych moich braci, mnie uczyniliście”. Mateusza 25,40. {WB 43.2}<br />

Bulla papieska żądała, aby wszyscy wyznawcy <strong>Kościoł</strong>a przyłączyli się do wypraw<br />

krzyżowych przeciwko heretykom. Jako zachętę do tego okrutnego dzieła ogłoszono, że<br />

„uczestnicy otrzymują uwolnienie od wszystkich kar kościelnych, od grzechów głównych i<br />

pospolitych. Zwolniono ich od złożonych przysiąg, zalegalizowano prawo do własności,<br />

które w przeszłości nabyli nielegalnie, a każdemu, kto był zabił heretyka, przyrzeczono<br />

darowanie wszystkich grzechów. Bulla ta unieważniała wszelkie umowy zawarte z<br />

waldensami, nakazywała sługom waldensów opuszczenie ich domów, zakazywała<br />

udzielania tym ludziom jakiejkolwiek pomocy i upoważniała każdego do zagarnięcia ich<br />

majątku”. — Wylie XVI, 1. Dokument ten wyraźnie ukazywał prawdziwe motywy<br />

postępowania papiestwa, był to ryk smoka a nie głos Chrystusa. {WB 43.3}<br />

Przywódcy <strong>Kościoł</strong>a nie chcieli dostosować swoich charakterów do wspaniałego wzoru<br />

prawa Bożego, lecz stworzyli własny, wygodny dla nich, wzór postępowania i zapragnęli<br />

zmusić wszystkich do życia zgodnego z wolą Rzymu. Europa stała się widownią<br />

45

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!