Kościoł i Państwo Wojujące
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
Kościól i Państwo Wojujące Rozdział 41 — Spustoszona Ziemia „Gdyż aż do nieba dosięgły grzechy jego i wspomniał Bóg na jego nieprawości (...) do kielicha, w którym napój mieszał, nalejcie mu podwójną miarę. Ile sam siebie uwielbiał i rozkoszy zażywał, tyle udręki i boleści mu zadajcie, gdyż mówi w sercu swoim: Siedzę jak królowa, wdową nie jestem, a żałoby nie zaznam. Dlatego w jednym dniu przyjdą jego plagi, śmierć i boleść i głód, i spłonie w ogniu; bo mocny jest Pan, Bóg, który go osądził. Zapłaczą nad nim, i smucić się będą królowie ziemi, którzy z nim wszeteczeństwo uprawiali i rozkoszy zażywali, gdy ujrzą dym jego pożaru. Z dala stać będą ze strachu przed jego męką, mówiąc: Biada, biada tobie, miasto wielkie, Babilonie, miasto potężne, gdyż w jednej godzinie nastał twój sąd”. Objawienie 18,5-10. {WB 347.1} „A kupcy ziemi”, którzy „wzbogacili się na wielkim jego przepychu”, „z dala stać będą ze strachu przed jego męką, płacząc i narzekając tymi słowy: «Biada, biada, miasto wielkie, przyodziane w bisior i purpurę, i w szkarłat, przyozdobione w złoto i drogie kamienie, i perły, w jednej godzinie zniweczone zostało tak wielkie bogactwo!»” Objawienie 18,3.15- 17. {WB 347.2} Takie wyroki spadną na Babilon w dzień gniewu Bożego, ponieważ przebrał miarę swej nieprawości, nadszedł więc czas jego zniszczenia. {WB 347.3} Gdy głos Boga zakończy niedolę Jego ludu, nastąpi straszliwe przebudzenie tych, którzy przegrali w walce o życie wieczne. W czasie łaski byli oślepieni przez szatana i usprawiedliwiali swe grzeszne postępowanie. Bogacze szczycili się swymi bogactwami, ale zdobywali je przekraczając prawo Boże. Nie karmili głodnych, nie odziewali nagich, nie postępowali sprawiedliwie ani nie okazywali miłości do bliźniego. Starali się jedynie o zdobycie chwały u ludzi. Teraz odebrano im wszystko, co uczyniło ich wielkimi, są nadzy i bezbronni. Ze strachem spoglądają na zagładę swych bożków, które czcili bardziej niż Boga. Sprzedali swe dusze za ziemskie bogactwa i przyjemności, nie troszcząc się o nabycie skarbu w niebie. W rezultacie ich życie okazało się porażką, uciechy zamieniły się w rozpacz, a bogactwa przepadły. Osiągnięcia całego ich życia zostały zniszczone w jednej chwili. Teraz płaczą nad zrujnowanymi domami i zagubionymi bogactwami. Jednak ich narzekania umilkną, gdy zaczną się bać zagłady, jaka spotka ich samych. {WB 347.4} Niezbożni będą żałować nie dlatego, że zlekceważyli Boga i bliźnich, lecz dlatego, że Bóg zwyciężył. Nie żałują swej niezbożności, lecz boją się jej następstw. Gdyby to było możliwe, skorzystaliby z każdej okazji, by uniknąć kary. {WB 347.5} Świat widzi jak ludzie, z których się śmiał, drwił i których chciał zniszczyć, bezpiecznie przechodzą przez wszelkie burze, zarazy i trzęsienia ziemi. Ten, który dla przestępców prawa jest pożerającym ogniem, ten dla swego ludu jest ochroną. {WB 347.6} 444
Kościól i Państwo Wojujące Duchowni, którzy dla zdobycia przychylności ludzi odrzucili prawdę widzą teraz charakter i wpływy swoich nauk. Wszechwidzące oko wszędzie ich obserwowało — gdy wchodzili na ambonę, gdy spotykali się z ludźmi na co dzień. Każdy odruch serca, każde napisane słowo, każde wymówione zdanie, każdy czyn, który pogrążył ludzi w fałszywej pewności siebie, był wysianym nasieniem, teraz widzą żniwo siewu w osobach potępionych grzeszników. {WB 347.7} Pan mówi: „I leczą ranę córki mojego ludu powierzchownie, mówiąc: Pokój! Choć nie ma pokoju”. Jeremiasza 8,11. „Ponieważ kłamstwem pozbawiacie otuchy serce sprawiedliwego, chociaż Ja nie chciałem, aby go pozbawiać otuchy, a wzmacniacie ręce bezbożnego, aby się nie odwrócił od swojej złej drogi, a życie zachował”. Ezechiela 13,22. {WB 347.8} „Biada pasterzom, którzy gubią i rozpraszają owce mojego pastwiska (...). Toteż ukarzę was za złe wasze uczynki”. „Biadajcie, pasterze i krzyczcie, tarzajcie się w popiele, przewodnicy owiec, gdyż nadeszły dni waszej rzezi (...). I nie będzie ucieczki dla pasterzy ani ocalenia dla przewodników owiec”. Jeremiasza 23,1-2; 25,34-35. {WB 348.1} Duchowni i ludzie zdają sobie sprawę, że nie żyli we właściwym stosunku do Boga. Rozumieją, że sprzeciwiali się Twórcy doskonałego i sprawiedliwego prawa. Lekceważenie boskich przepisów spowodowało tysiące czynów zła, nienawiści i niesprawiedliwości, aż ziemia stała się ogromnym polem walki i zepsucia. To wszystko widzą ci, którzy odrzucili prawdę i pielęgnowali fałsz. Żaden język nie potrafi wyrazić pragnienia, jakie opanuje nieposłusznych i niewiernych, pragnienia tego, co na zawsze utracili — życia wiecznego. Ludzie, których świat cenił za ich zdolności, widzą teraz siebie we właściwym świetle. Rozumieją, co stracili i rzucają się do nóg tym, których wyśmiewali z powodu ich wierności i przyznają, że Bóg ich umiłował. {WB 348.2} Ludzie zdają sobie sprawę z tego, że zostali oszukani. Oskarżają się teraz nawzajem o sprowadzenie do upadku, ale wszyscy najbardziej potępiają duszpasterzy. Niewierni duchowni mówili o rzeczach przyjemnych, przyczyniając się w ten sposób do tego, że ich słuchacze zlekceważyli przykazania Boże i prześladowali tych, którzy prawa przestrzegali. Teraz w rozpaczy przyznają się przed światem do swego zwodniczego dzieła. To wyznanie napełnia ludzi ogromnym gniewem: „Jesteśmy zgubieni, a wy jesteście powodem naszego nieszczęścia” — wołają, rzucając się na fałszywych duszpasterzy. Ci, którzy ich najbardziej podziwiali, teraz najgorszymi słowami ich przeklinają. Te same ręce, które kiedyś wieńczyły ich wawrzynami, podnoszą się teraz ku ich zgubie. Miecze, których niegdyś używano do zgładzenia ludu Bożego, teraz są skierowane przeciw najgorszym wrogom wiernych Bogu. Ziemia pogrążona jest w walce i krwi: „Wrzawa dochodzi aż do krańców ziemi, gdyż Pan ma spór z narodami, spiera się z wszelkim ciałem, bezbożnych podda pod miecz”. Jeremiasza 25,31. Przez sześć tysięcy lat trwa wielki bój. Syn Boży i Jego 445
- Page 401 and 402: Kościól i Państwo Wojujące mocn
- Page 403 and 404: Kościól i Państwo Wojujące Zadz
- Page 405 and 406: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 407 and 408: Kościól i Państwo Wojujące prze
- Page 409 and 410: Kościól i Państwo Wojujące mocy
- Page 411 and 412: Kościól i Państwo Wojujące najr
- Page 413 and 414: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 415 and 416: Kościól i Państwo Wojujące zaś
- Page 417 and 418: Kościól i Państwo Wojujące modl
- Page 419 and 420: Kościól i Państwo Wojujące Psal
- Page 421 and 422: Kościól i Państwo Wojujące prze
- Page 423 and 424: Kościól i Państwo Wojujące prze
- Page 425 and 426: Kościól i Państwo Wojujące Anio
- Page 427 and 428: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 429 and 430: Kościól i Państwo Wojujące dzie
- Page 431 and 432: Kościól i Państwo Wojujące wres
- Page 433 and 434: Kościól i Państwo Wojujące przy
- Page 435 and 436: Kościól i Państwo Wojujące wci
- Page 437 and 438: Kościól i Państwo Wojujące osta
- Page 439 and 440: Kościól i Państwo Wojujące życ
- Page 441 and 442: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 443 and 444: Kościól i Państwo Wojujące bał
- Page 445 and 446: Kościól i Państwo Wojujące Kró
- Page 447 and 448: Kościól i Państwo Wojujące Grze
- Page 449 and 450: Kościól i Państwo Wojujące Z za
- Page 451: Kościól i Państwo Wojujące świ
- Page 455 and 456: Kościól i Państwo Wojujące Tera
- Page 457 and 458: Kościól i Państwo Wojujące pope
- Page 459 and 460: Kościól i Państwo Wojujące mu j
- Page 461 and 462: Kościól i Państwo Wojujące Nad
- Page 463 and 464: Kościól i Państwo Wojujące dzia
- Page 465 and 466: Kościól i Państwo Wojujące wra
- Page 467 and 468: Kościól i Państwo Wojujące „N
- Page 469: Kościól i Państwo Wojujące 461
Kościól i <strong>Państwo</strong> <strong>Wojujące</strong><br />
Rozdział 41 — Spustoszona Ziemia<br />
„Gdyż aż do nieba dosięgły grzechy jego i wspomniał Bóg na jego nieprawości (...) do<br />
kielicha, w którym napój mieszał, nalejcie mu podwójną miarę. Ile sam siebie uwielbiał i<br />
rozkoszy zażywał, tyle udręki i boleści mu zadajcie, gdyż mówi w sercu swoim: Siedzę jak<br />
królowa, wdową nie jestem, a żałoby nie zaznam. Dlatego w jednym dniu przyjdą jego<br />
plagi, śmierć i boleść i głód, i spłonie w ogniu; bo mocny jest Pan, Bóg, który go osądził.<br />
Zapłaczą nad nim, i smucić się będą królowie ziemi, którzy z nim wszeteczeństwo uprawiali<br />
i rozkoszy zażywali, gdy ujrzą dym jego pożaru. Z dala stać będą ze strachu przed jego<br />
męką, mówiąc: Biada, biada tobie, miasto wielkie, Babilonie, miasto potężne, gdyż w jednej<br />
godzinie nastał twój sąd”. Objawienie 18,5-10. {WB 347.1}<br />
„A kupcy ziemi”, którzy „wzbogacili się na wielkim jego przepychu”, „z dala stać będą<br />
ze strachu przed jego męką, płacząc i narzekając tymi słowy: «Biada, biada, miasto wielkie,<br />
przyodziane w bisior i purpurę, i w szkarłat, przyozdobione w złoto i drogie kamienie, i<br />
perły, w jednej godzinie zniweczone zostało tak wielkie bogactwo!»” Objawienie 18,3.15-<br />
17. {WB 347.2}<br />
Takie wyroki spadną na Babilon w dzień gniewu Bożego, ponieważ przebrał miarę swej<br />
nieprawości, nadszedł więc czas jego zniszczenia. {WB 347.3}<br />
Gdy głos Boga zakończy niedolę Jego ludu, nastąpi straszliwe przebudzenie tych, którzy<br />
przegrali w walce o życie wieczne. W czasie łaski byli oślepieni przez szatana i<br />
usprawiedliwiali swe grzeszne postępowanie. Bogacze szczycili się swymi bogactwami, ale<br />
zdobywali je przekraczając prawo Boże. Nie karmili głodnych, nie odziewali nagich, nie<br />
postępowali sprawiedliwie ani nie okazywali miłości do bliźniego. Starali się jedynie o<br />
zdobycie chwały u ludzi. Teraz odebrano im wszystko, co uczyniło ich wielkimi, są nadzy i<br />
bezbronni. Ze strachem spoglądają na zagładę swych bożków, które czcili bardziej niż<br />
Boga. Sprzedali swe dusze za ziemskie bogactwa i przyjemności, nie troszcząc się o nabycie<br />
skarbu w niebie. W rezultacie ich życie okazało się porażką, uciechy zamieniły się w<br />
rozpacz, a bogactwa przepadły. Osiągnięcia całego ich życia zostały zniszczone w jednej<br />
chwili. Teraz płaczą nad zrujnowanymi domami i zagubionymi bogactwami. Jednak ich<br />
narzekania umilkną, gdy zaczną się bać zagłady, jaka spotka ich samych. {WB 347.4}<br />
Niezbożni będą żałować nie dlatego, że zlekceważyli Boga i bliźnich, lecz dlatego, że<br />
Bóg zwyciężył. Nie żałują swej niezbożności, lecz boją się jej następstw. Gdyby to było<br />
możliwe, skorzystaliby z każdej okazji, by uniknąć kary. {WB 347.5}<br />
Świat widzi jak ludzie, z których się śmiał, drwił i których chciał zniszczyć, bezpiecznie<br />
przechodzą przez wszelkie burze, zarazy i trzęsienia ziemi. Ten, który dla przestępców<br />
prawa jest pożerającym ogniem, ten dla swego ludu jest ochroną. {WB 347.6}<br />
444