Kościoł i Państwo Wojujące
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
Kościól i Państwo Wojujące pośród tronu, będzie ich pasł i poprowadzi do źródeł żywych wód, i otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu”. Objawienie 7,16-17. {WB 344.5} We wszystkich wiekach wybrani Zbawiciela kształceni byli w szkole doświadczeń. Na ziemi chodzili wąskimi ścieżkami, oczyszczani byli w ogniu prześladowań. Dla Chrystusa znosili sprzeciwy, nienawiść i oszczerstwa. Szli za Jezusem w bolesnych walkach, żyli w samozaparciu i doświadczali gorzkich rozczarowań. W praktyce poznali zło grzechu i jego siłę, a poczucie winy i nieszczęścia, jakie ze sobą niesie świadomość tak wielkiej ofiary poniesionej dla ich zbawienia, upokarza ich we własnych oczach i napełnia serca wdzięcznością oraz chwałą, jakiej nie mogą odczuwać ci, którzy nigdy nie zgrzeszyli. Umiłowali wiele, bo wiele im wybaczono. Ponieważ, mieli udział w cierpieniach Chrystusa, mogą też mieć udział w Jego wspaniałości. {WB 345.1} Dziedzice królestwa Bożego przyszli z poddaszy i chat, z więzień i szubienic, z gór, pustyń i podziemnych jaskiń, jak również z głębokości morza. Na ziemi „byli w niedostatku, dręczeni, w poniewierce”. Miliony ich zeszło do grobu okrytych niesławą, ponieważ stanowczo sprzeciwiali się kłamliwym twierdzeniom szatana. Ziemskie sądy uznały ich za najgorszych przestępców. Ale teraz „Bóg jest Sędzią” (Psalmów 50,6), teraz ziemskie wyroki będą odwrócone. Bóg „usunie hańbę swojego ludu”. Izajasza 25,8. „I nazwą ich ludem świętym, odkupionymi Pana”. Izajasza 62,12. On da im „zawój zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty żałobnej, pieśń pochwalną zamiast ducha zwątpienia”. Izajasza 61,3. Nie są już słabi, smutni, rozproszeni czy prześladowani. Odtąd mają na zawsze być z Panem. Stoją przed tronem Bożym w bogatszych szatach, aniżeli nosili je najbogatsi ludzie na ziemi. Ich czoła zdobią korony wspanialsze od tych, jakie nosili ziemscy królowie. Dni płaczu i bólu zniknęły na zawsze. Król chwały otarł łzy z każdej twarzy, przyczyny wszelkich trosk zostały usunięte. Machając palmowymi gałązkami zbawieni śpiewają czystymi, miłymi i harmonijnymi głosami, wszystkie one łączą się w jeden chór. W całym niebie brzmi: „Zbawienie jest u Boga naszego, który siedzi na tronie, i u Baranka”. Wszyscy mieszkańcy niebios odpowiadają: „Amen! Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen”. Objawienie 7,10.12. {WB 345.2} W doczesnym życiu możemy zrozumieć zaledwie cząstkę dzieła zbawienia. Naszym ograniczonym umysłem możemy poważnie rozmyślać o upadku i wspaniałości, o życiu i śmierci, o sprawiedliwości i łasce, które spotkały się na krzyżu, lecz pomimo największych wysiłków nie rozumiemy pełnego znaczenia tych zagadnień. Bardzo niejasno pojmujemy długość i szerokość, wysokość i głębokość zbawiającej miłości. Plan zbawienia nie będzie całkowicie zrozumiany nawet wówczas, kiedy zbawieni widzieć będą tak, jak sami są widziani i gdy poznają tak, jak są poznani; przez cały czas wieczności ze zdziwieniem i zachwytem dowiadywać się będą o nowych prawdach. Choć troski, bóle i poszukiwania 442
Kościól i Państwo Wojujące świata znikną to jednak lud Boży zawsze będzie pamiętał, ile kosztowało jego zbawienie. {WB 345.3} Krzyż Chrystusa po wszystkie wieki będzie przedmiotem badań i pieśni zbawionych. W Chrystusie uwielbionym widzieć będą Chrystusa ukrzyżowanego. Nigdy nie zapomną, że Ten, który swą mocą stworzył i podtrzymuje niezliczone światy — Ten umiłowany przez Boga, Majestat Nieba, Ten, któremu kłaniają się cherubowie i serafinowie — uniżył się, aby podnieść upadłą ludzkość; że wziął na siebie hańbę grzechu oraz zniósł także tę chwilę, gdy Ojciec w niebie odwrócił od Niego swoją twarz, aż w końcu żal i ból z powodu grzesznego świata złamały Jego serce i położyły kres Jego życiu na krzyżu Golgoty. Fakt, że Stwórca wszystkich światów, Sędzia wszystkich istnień, porzucił swą wspaniałość i z miłości do ludzi tak bardzo się uniżył, będzie stale wzbudzać zdziwienie i uwielbienie całego wszechświata. Gdy niezliczone rzesze zbawionych spoglądać będą na swego Stwórcę i ujrzą na Jego obliczu wspaniałość Ojca, gdy patrzeć będą na Jego tron, założony od wieków na wieki i poznają, że Jego królestwu nie ma końca, wówczas zaśpiewają z zachwytem: „Godzien jest ten Baranek zabity wziąć moc i bogactwo, i mądrość, i siłę, i część, i chwałę, i błogosławieństwo”. Objawienie 5,12. {WB 346.1} Tajemnica krzyża wyjaśnia wszystkie pozostałe tajemnice. Cechy Bożego charakteru, które napawały nas obawą i strachem, w świetle krzyża są piękne i przyciągające. Widzimy, że łaska, łagodność i ojcowska miłość łączą się ze sprawiedliwością, świętością i mocą. Spoglądając na majestat wysokiego i wzniosłego tronu Boga, dostrzegamy pełne miłości przejawy charakteru Stworzyciela i jak nigdy rozumiemy znaczenie drogich słów: „Ojcze nasz”. {WB 346.2} Zbawieni przekonają się, że Bóg w swej nieskończonej mądrości nie mógł ułożyć innego planu naszego zbawienia, jak tylko przez ofiarowanie swego Syna. Nagrodą za tę wielką ofiarę jest radość z widoku ziemi zamieszkanej przez świętych, szczęśliwych i nieśmiertelnych zbawionych. Rezultatem zwycięskiego boju Zbawiciela z mocami ciemności jest radość odkupionych, okazywana przez wszystkie wieki ku chwale Bogu. Wartość każdego człowieka jest tak wielka, że Ojciec odczuwa satysfakcję z powodu tak wysokiej ceny, jaką zapłacił poświęcając umiłowanego Syna, a Chrystus jest zadowolony widząc owoce swej ofiary. {WB 346.3} 443
- Page 399 and 400: Kościól i Państwo Wojujące celu
- Page 401 and 402: Kościól i Państwo Wojujące mocn
- Page 403 and 404: Kościól i Państwo Wojujące Zadz
- Page 405 and 406: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 407 and 408: Kościól i Państwo Wojujące prze
- Page 409 and 410: Kościól i Państwo Wojujące mocy
- Page 411 and 412: Kościól i Państwo Wojujące najr
- Page 413 and 414: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 415 and 416: Kościól i Państwo Wojujące zaś
- Page 417 and 418: Kościól i Państwo Wojujące modl
- Page 419 and 420: Kościól i Państwo Wojujące Psal
- Page 421 and 422: Kościól i Państwo Wojujące prze
- Page 423 and 424: Kościól i Państwo Wojujące prze
- Page 425 and 426: Kościól i Państwo Wojujące Anio
- Page 427 and 428: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 429 and 430: Kościól i Państwo Wojujące dzie
- Page 431 and 432: Kościól i Państwo Wojujące wres
- Page 433 and 434: Kościól i Państwo Wojujące przy
- Page 435 and 436: Kościól i Państwo Wojujące wci
- Page 437 and 438: Kościól i Państwo Wojujące osta
- Page 439 and 440: Kościól i Państwo Wojujące życ
- Page 441 and 442: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 443 and 444: Kościól i Państwo Wojujące bał
- Page 445 and 446: Kościól i Państwo Wojujące Kró
- Page 447 and 448: Kościól i Państwo Wojujące Grze
- Page 449: Kościól i Państwo Wojujące Z za
- Page 453 and 454: Kościól i Państwo Wojujące Duch
- Page 455 and 456: Kościól i Państwo Wojujące Tera
- Page 457 and 458: Kościól i Państwo Wojujące pope
- Page 459 and 460: Kościól i Państwo Wojujące mu j
- Page 461 and 462: Kościól i Państwo Wojujące Nad
- Page 463 and 464: Kościól i Państwo Wojujące dzia
- Page 465 and 466: Kościól i Państwo Wojujące wra
- Page 467 and 468: Kościól i Państwo Wojujące „N
- Page 469: Kościól i Państwo Wojujące 461
Kościól i <strong>Państwo</strong> <strong>Wojujące</strong><br />
pośród tronu, będzie ich pasł i poprowadzi do źródeł żywych wód, i otrze Bóg wszelką łzę z<br />
ich oczu”. Objawienie 7,16-17. {WB 344.5}<br />
We wszystkich wiekach wybrani Zbawiciela kształceni byli w szkole doświadczeń. Na<br />
ziemi chodzili wąskimi ścieżkami, oczyszczani byli w ogniu prześladowań. Dla Chrystusa<br />
znosili sprzeciwy, nienawiść i oszczerstwa. Szli za Jezusem w bolesnych walkach, żyli w<br />
samozaparciu i doświadczali gorzkich rozczarowań. W praktyce poznali zło grzechu i jego<br />
siłę, a poczucie winy i nieszczęścia, jakie ze sobą niesie świadomość tak wielkiej ofiary<br />
poniesionej dla ich zbawienia, upokarza ich we własnych oczach i napełnia serca<br />
wdzięcznością oraz chwałą, jakiej nie mogą odczuwać ci, którzy nigdy nie zgrzeszyli.<br />
Umiłowali wiele, bo wiele im wybaczono. Ponieważ, mieli udział w cierpieniach Chrystusa,<br />
mogą też mieć udział w Jego wspaniałości. {WB 345.1}<br />
Dziedzice królestwa Bożego przyszli z poddaszy i chat, z więzień i szubienic, z gór,<br />
pustyń i podziemnych jaskiń, jak również z głębokości morza. Na ziemi „byli w<br />
niedostatku, dręczeni, w poniewierce”. Miliony ich zeszło do grobu okrytych niesławą,<br />
ponieważ stanowczo sprzeciwiali się kłamliwym twierdzeniom szatana. Ziemskie sądy<br />
uznały ich za najgorszych przestępców. Ale teraz „Bóg jest Sędzią” (Psalmów 50,6), teraz<br />
ziemskie wyroki będą odwrócone. Bóg „usunie hańbę swojego ludu”. Izajasza 25,8. „I<br />
nazwą ich ludem świętym, odkupionymi Pana”. Izajasza 62,12. On da im „zawój zamiast<br />
popiołu, olejek radości zamiast szaty żałobnej, pieśń pochwalną zamiast ducha<br />
zwątpienia”. Izajasza 61,3. Nie są już słabi, smutni, rozproszeni czy prześladowani. Odtąd<br />
mają na zawsze być z Panem. Stoją przed tronem Bożym w bogatszych szatach, aniżeli<br />
nosili je najbogatsi ludzie na ziemi. Ich czoła zdobią korony wspanialsze od tych, jakie<br />
nosili ziemscy królowie. Dni płaczu i bólu zniknęły na zawsze. Król chwały otarł łzy z<br />
każdej twarzy, przyczyny wszelkich trosk zostały usunięte. Machając palmowymi<br />
gałązkami zbawieni śpiewają czystymi, miłymi i harmonijnymi głosami, wszystkie one<br />
łączą się w jeden chór. W całym niebie brzmi: „Zbawienie jest u Boga naszego, który siedzi<br />
na tronie, i u Baranka”. Wszyscy mieszkańcy niebios odpowiadają: „Amen!<br />
Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i siła Bogu naszemu<br />
na wieki wieków. Amen”. Objawienie 7,10.12. {WB 345.2}<br />
W doczesnym życiu możemy zrozumieć zaledwie cząstkę dzieła zbawienia. Naszym<br />
ograniczonym umysłem możemy poważnie rozmyślać o upadku i wspaniałości, o życiu i<br />
śmierci, o sprawiedliwości i łasce, które spotkały się na krzyżu, lecz pomimo największych<br />
wysiłków nie rozumiemy pełnego znaczenia tych zagadnień. Bardzo niejasno pojmujemy<br />
długość i szerokość, wysokość i głębokość zbawiającej miłości. Plan zbawienia nie będzie<br />
całkowicie zrozumiany nawet wówczas, kiedy zbawieni widzieć będą tak, jak sami są<br />
widziani i gdy poznają tak, jak są poznani; przez cały czas wieczności ze zdziwieniem i<br />
zachwytem dowiadywać się będą o nowych prawdach. Choć troski, bóle i poszukiwania<br />
442