Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
bałwany srebrne i swoje bałwany złote, które sobie zrobił, aby im się kłaniać, a wejdzie do
jaskiń skalnych i do szczelin między opokami ze strachu przed Panem i przed blaskiem jego
majestatu, gdy powstanie, aby wstrząsnąć ziemią”. Izajasza 2,10-12.20-21. {WB 339.3}
Przez szczelinę w chmurach świeci gwiazda, której jasność na tle panujących ciemności
jest kilkakrotnie spotęgowana. Zwiastuje ona nadzieję i radość wiernym, lecz srogość i
gniew przestępcom prawa Bożego. Ci, którzy ofiarowali wszystko dla Chrystusa, są teraz
bezpieczni, ukryci w „namiocie” Pana. Przeszli zwycięsko przez próbę i przed całym
światem, a także przed tymi, co znieważali prawdę Bożą, dali dowód wierności Temu, który
za nich umarł. Nastąpiła cudowna zmiana w sytuacji tych, którzy nawet w obliczu śmierci
zachowali swą wierność! Nagle zostali wyswobodzeni z ciemnej i straszliwej niewoli u
ludzi przemienionych w demony. Ich twarze, jeszcze niedawno blade, strwożone i
wymęczone strachem, teraz promieniują radością, wyrażając wiarę i miłość. Uradowani
zwycięstwem śpiewają: „Bóg jest ucieczką i siłą naszą, pomocą w utrapieniach
najpewniejszą. Przeto się nie boimy, choćby zadrżała ziemia i góry zachwiały się w głębi
mórz. Choćby szumiały, choćby pieniły się wody, choćby drżały góry z powodu gniewu
jego”. Psalmów 46,2-4. {WB 339.4}
Gdy te słowa całkowitego zaufania wznoszą się ku Bogu, chmury rozstępują się,
ukazując usiane gwiazdami niebo, wspaniałe w przeciwieństwie do ciemnych i groźnych
chmur. Z otwartych bram bije blask niebiańskiego miasta. Na niebie ukazuje się ręka,
trzymająca dwie złożone tablice. Prorok mówi: „Niebiosa zwiastują sprawiedliwość jego,
ponieważ sam Bóg jest sędzią”. Psalmów 50,6. Święte prawo, wyraz sprawiedliwości Bożej,
ogłoszone wśród grzmotów i błyskawic na górze Synaj jako drogowskaz w życiu człowieka,
ukazane jest teraz jako podstawa sądu. Ręka otwiera tablice, odkrywając dziesięć
przykazań, wypisanych ognistymi literami. Poszczególne słowa są tak wyraźne, że każdy
może je przeczytać. Budzi się pamięć, ciemność zabobonów i herezji znika z umysłów ludzi
i wszyscy mieszkańcy ziemi widzą te dziesięć krótkich, zrozumiałych i prawomocnych
sformułowań Boga. {WB 340.1}
Nie sposób opisać trwogi i rozpaczy tych, którzy deptali święte przepisy. Bóg dał im
prawo; mogli porównać i poznać swe błędy, gdy była jeszcze sposobność do pokuty oraz
poprawy. Jednak dla zapewnienia sobie przychylności świata, zlekceważyli prawo Boże i
nakłaniali innych do przestępowania przykazań. Starali się zmusić lud Boży do znieważania
sabatu Pana. Teraz zostali skazani przez prawo, które odrzucili. Jasno zdają sobie sprawę z
tego, że nie ma dla nich usprawiedliwienia. Wybrali tego, komu chcieli służyć. „Wtedy
znowu dostrzeżecie różnicę między sprawiedliwym a bezbożnym, między tym, kto Bogu
służy, a tym kto mu nie służy”. Malachiasza 3,18. {WB 340.2}
Nieprzyjaciele prawa Bożego, począwszy od duchownych aż do najskromniejszych
ludzi, dopiero teraz rozumieją prawdę i obowiązki z niej wynikające. Ale za późno pojęli, że
435