Kościoł i Państwo Wojujące
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
Kościól i Państwo Wojujące powodu, to jednak nie przestali głosić prawdy. Różne okresy w historii Kościoła cechują się objawieniem prawd najbardziej potrzebnych ludowi Bożemu w danym czasie. Każda nowa prawda torowała sobie drogę wśród nienawiści i sprzeciwów, a ten, kto otrzymał jej światło, był narażony na pokusy i trudności. Bóg zawsze objawia swojemu ludowi szczególną prawdę, stosownie do jego potrzeb. Któż może się sprzeciwiać jej głoszeniu? Pan rozkazuje swym sługom przedstawić światu ostatnią zachętę do skorzystania z Jego łaski. Posłowie Boży nie mogą milczeć, gdyż grozi to utratą życia wiecznego. Nie myślą więc o możliwych następstwach. {WB 325.1} Gdy przeciwieństwa narastają, słudzy Boży są zaniepokojeni, gdyż wydaje im się, że sami je spowodowali, ale Słowo Boże i ich własne sumienie zapewniają, że postępowali właściwie i chociaż doświadczenia nadal trwają, otrzymują siłę do zwycięstwa. Ich wiara i odwaga wzrasta w miarę potrzeb. Ich świadectwo brzmi: „Nie możemy sprzeciwiać się Słowu Bożemu i dzielić dekalog Boży na część obowiązującą i nieobowiązującą, aby zdobyć przychylność świata. Pan, któremu służymy, może nas wyratować. Chrystus zwyciężył moce ziemi, czyż mamy się więc obawiać zwyciężonego świata?” {WB 325.2} Prześladowanie w swych rozmaitych formach jest przejawem zasady, która będzie istniała tak długo, jak długo istnieć będzie szatan, a chrześcijaństwo będzie potęgą. Nie można służyć Bogu, nie wzbudzając jednocześnie sprzeciwu tłumów znajdujących się w duchowej ciemności. Źli aniołowie, zaniepokojeni tym, że mogą utracić kontrolę nad danym człowiekiem, będą nań nacierali, a źli ludzie, dla których dobry przykład jest stałą naganą, połączą się w swych usiłowaniach ze złymi aniołami, by odprowadzić tego człowieka od Boga przy pomocy pokus. Gdy to nie pomoże, zastosują przemoc, by zadać gwałt sumieniu. {WB 325.3} Jak długo Chrystus w niebiańskiej świątyni jest orędownikiem człowieka, tak długo odczuwa się powstrzymującą moc Ducha Świętego, który stale kontroluje w pewnym stopniu prawa państwowe. Gdyby nie było tych praw, stan świata były jeszcze gorszy. Choć wielu ludzi na wysokich stanowiskach jest aktywnym narzędziem szatana, to jednak znajdują się tam także inni, którzy są narzędziami w ręku Boga. Szatan skłoni swoich współpracowników do ustanowienia takich praw, które będą hamować rozwój dzieła Bożego. Jednak niektórzy mężowie stanu, pod wpływem aniołów Bożych, skutecznie sprzeciwiają się złym zamiarom. W ten sposób zdołają powstrzymać narastającą falę zła. Atak nieprzyjaciół prawdy zostanie odparty, aby głoszenie poselstwa trzeciego anioła dało potężne rezultaty. Gdy świat usłyszy ostatnie ostrzeżenie, zwróci ono na siebie uwagę czołowych przedstawicieli ludzkości, przez których Pan działa, a niektórzy z nich przyjmą prawdę i staną po stronie ludu Bożego w czasie ucisku. {WB 325.4} 416
Kościól i Państwo Wojujące Anioł, który przyłączy się do głoszenia trój anielskiego poselstwa, oświeci całą ziemię swą wspaniałością. Przepowiedziane jest tutaj dzieło obejmujące cały świat i posiadające nadzwyczajną moc. Ruch adwentowy rozwijający się w latach 1840-1844 był wspaniałym objawieniem mocy Bożej, poselstwo pierwszego anioła zostało zaniesione do każdej stacji misyjnej w świecie, w niektórych krajach powstał wielki ruch religijny, jakiego nie znano od czasów reformacji w XVI wieku. Jednak o wiele większy będzie ruch, który ma nastać w czasie głoszenia ostatniego ostrzeżenia trzeciego anioła. {WB 326.1} Dzieło to podobne będzie do wydarzeń dnia Pięćdziesiątnicy. Jak wylanie Ducha Świętego na początku głoszenia ewangelii było „deszczem porannym”, który miał pobudzić do wzrostu zasiane kosztowne ziarno prawdy, tak „deszcz wieczorny” będzie wylany przy końcu czasu, aby żniwo dojrzało: „Starajmy się więc poznać, usilnie poznać Pana; że go znajdziemy, pewne jest jak zorza poranna, i przyjdzie do nas jak deszcz, jak późny deszcz, który zrasza ziemię!” Ozeasza 6,3. „A wy, dzieci Syjonu, wykrzykujcie radośnie i weselcie się w Panu, swoim Bogu, gdyż da wam obfity deszcz jesienny i ześle wam, jak dawniej deszcz, deszcz jesienny i wiosenny”. Joela 2,23. „I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało (...) każdy, kto będzie wzywał imienia Pańskiego, zbawiony będzie”. Dzieje Apostolskie 2,17.21. {WB 326.2} Wielkie dzieło ewangelii nie zakończy się mniejszym objawieniem mocy Bożej niż to, jakie miało miejsce na początku głoszenia dobrej nowiny. Proroctwa, które spełniły się w postaci wylania „deszczu wiosennego”, mają wypełnić się również w wylaniu „deszczu jesiennego”. Ma to być czas ochłody, który miał na myśli apostoł Piotr mówiąc: „Przeto upamiętajcie i nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze, aby nadeszły od Pana czasy ochłody i aby posłał przeznaczonego dla was Chrystusa Jezusa”. Dzieje Apostolskie 3,19-20. {WB 326.3} Słudzy Boży, rozpromienieni świętą gorliwością, będą spieszyli z miejsca na miejsce, aby zwiastować poselstwo nieba. Tysiące ich przekażą ostrzeżenie całej ziemi. Będą się działy cuda, chorzy będą uzdrawiani, a różne znaki będą towarzyszyć wierzącym. Szatan również będzie czynił zwodnicze cuda, nawet spuści ogień z nieba. Objawienie 13,13. W takich okolicznościach mieszkańcy ziemi będą musieli dokonać wyboru, po której stronie staną. {WB 326.4} Poselstwo rozprzestrzeni się nie tyle przez rozumne wywody, co przez przekonujące działanie Ducha Świętego. Dowody zostały przedstawione, a zasiane ziarno prawdy, wzrośnie teraz i wyda owoc. Rozpowszechnione przez pracowników ewangelizacyjnych czasopisma wywarły wpływ na czytających, jednak wielu ludziom przeszkodzono w całkowitym zrozumieniu prawdy i zastosowaniu jej w życiu. Teraz promienie światła docierają wszędzie, prawda widoczna jest w całej krasie, a szczere dzieci Boże zrywają wszelkie niewolące je pęta. Powiązania rodzinne czy też przynależność kościelna nie mogą 417
- Page 373 and 374: Kościól i Państwo Wojujące Gdzi
- Page 375 and 376: Kościól i Państwo Wojujące uczy
- Page 377 and 378: Kościól i Państwo Wojujące Bóg
- Page 379 and 380: Kościól i Państwo Wojujące mocy
- Page 381 and 382: Kościól i Państwo Wojujące wspo
- Page 383 and 384: Kościól i Państwo Wojujące osta
- Page 385 and 386: Kościól i Państwo Wojujące pozo
- Page 387 and 388: Kościól i Państwo Wojujące obci
- Page 389 and 390: Kościól i Państwo Wojujące nie
- Page 391 and 392: Kościól i Państwo Wojujące tych
- Page 393 and 394: Kościól i Państwo Wojujące 15 V
- Page 395 and 396: Kościól i Państwo Wojujące któ
- Page 397 and 398: Kościól i Państwo Wojujące z ni
- Page 399 and 400: Kościól i Państwo Wojujące celu
- Page 401 and 402: Kościól i Państwo Wojujące mocn
- Page 403 and 404: Kościól i Państwo Wojujące Zadz
- Page 405 and 406: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 407 and 408: Kościól i Państwo Wojujące prze
- Page 409 and 410: Kościól i Państwo Wojujące mocy
- Page 411 and 412: Kościól i Państwo Wojujące najr
- Page 413 and 414: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 415 and 416: Kościól i Państwo Wojujące zaś
- Page 417 and 418: Kościól i Państwo Wojujące modl
- Page 419 and 420: Kościól i Państwo Wojujące Psal
- Page 421 and 422: Kościól i Państwo Wojujące prze
- Page 423: Kościól i Państwo Wojujące prze
- Page 427 and 428: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 429 and 430: Kościól i Państwo Wojujące dzie
- Page 431 and 432: Kościól i Państwo Wojujące wres
- Page 433 and 434: Kościól i Państwo Wojujące przy
- Page 435 and 436: Kościól i Państwo Wojujące wci
- Page 437 and 438: Kościól i Państwo Wojujące osta
- Page 439 and 440: Kościól i Państwo Wojujące życ
- Page 441 and 442: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 443 and 444: Kościól i Państwo Wojujące bał
- Page 445 and 446: Kościól i Państwo Wojujące Kró
- Page 447 and 448: Kościól i Państwo Wojujące Grze
- Page 449 and 450: Kościól i Państwo Wojujące Z za
- Page 451 and 452: Kościól i Państwo Wojujące świ
- Page 453 and 454: Kościól i Państwo Wojujące Duch
- Page 455 and 456: Kościól i Państwo Wojujące Tera
- Page 457 and 458: Kościól i Państwo Wojujące pope
- Page 459 and 460: Kościól i Państwo Wojujące mu j
- Page 461 and 462: Kościól i Państwo Wojujące Nad
- Page 463 and 464: Kościól i Państwo Wojujące dzia
- Page 465 and 466: Kościól i Państwo Wojujące wra
- Page 467 and 468: Kościól i Państwo Wojujące „N
- Page 469: Kościól i Państwo Wojujące 461
Kościól i <strong>Państwo</strong> <strong>Wojujące</strong><br />
powodu, to jednak nie przestali głosić prawdy. Różne okresy w historii <strong>Kościoł</strong>a cechują się<br />
objawieniem prawd najbardziej potrzebnych ludowi Bożemu w danym czasie. Każda nowa<br />
prawda torowała sobie drogę wśród nienawiści i sprzeciwów, a ten, kto otrzymał jej światło,<br />
był narażony na pokusy i trudności. Bóg zawsze objawia swojemu ludowi szczególną<br />
prawdę, stosownie do jego potrzeb. Któż może się sprzeciwiać jej głoszeniu? Pan rozkazuje<br />
swym sługom przedstawić światu ostatnią zachętę do skorzystania z Jego łaski. Posłowie<br />
Boży nie mogą milczeć, gdyż grozi to utratą życia wiecznego. Nie myślą więc o możliwych<br />
następstwach. {WB 325.1}<br />
Gdy przeciwieństwa narastają, słudzy Boży są zaniepokojeni, gdyż wydaje im się, że<br />
sami je spowodowali, ale Słowo Boże i ich własne sumienie zapewniają, że postępowali<br />
właściwie i chociaż doświadczenia nadal trwają, otrzymują siłę do zwycięstwa. Ich wiara i<br />
odwaga wzrasta w miarę potrzeb. Ich świadectwo brzmi: „Nie możemy sprzeciwiać się<br />
Słowu Bożemu i dzielić dekalog Boży na część obowiązującą i nieobowiązującą, aby<br />
zdobyć przychylność świata. Pan, któremu służymy, może nas wyratować. Chrystus<br />
zwyciężył moce ziemi, czyż mamy się więc obawiać zwyciężonego świata?” {WB 325.2}<br />
Prześladowanie w swych rozmaitych formach jest przejawem zasady, która będzie<br />
istniała tak długo, jak długo istnieć będzie szatan, a chrześcijaństwo będzie potęgą. Nie<br />
można służyć Bogu, nie wzbudzając jednocześnie sprzeciwu tłumów znajdujących się w<br />
duchowej ciemności. Źli aniołowie, zaniepokojeni tym, że mogą utracić kontrolę nad danym<br />
człowiekiem, będą nań nacierali, a źli ludzie, dla których dobry przykład jest stałą naganą,<br />
połączą się w swych usiłowaniach ze złymi aniołami, by odprowadzić tego człowieka od<br />
Boga przy pomocy pokus. Gdy to nie pomoże, zastosują przemoc, by zadać gwałt<br />
sumieniu. {WB 325.3}<br />
Jak długo Chrystus w niebiańskiej świątyni jest orędownikiem człowieka, tak długo<br />
odczuwa się powstrzymującą moc Ducha Świętego, który stale kontroluje w pewnym<br />
stopniu prawa państwowe. Gdyby nie było tych praw, stan świata były jeszcze gorszy. Choć<br />
wielu ludzi na wysokich stanowiskach jest aktywnym narzędziem szatana, to jednak<br />
znajdują się tam także inni, którzy są narzędziami w ręku Boga. Szatan skłoni swoich<br />
współpracowników do ustanowienia takich praw, które będą hamować rozwój dzieła<br />
Bożego. Jednak niektórzy mężowie stanu, pod wpływem aniołów Bożych, skutecznie<br />
sprzeciwiają się złym zamiarom. W ten sposób zdołają powstrzymać narastającą falę zła.<br />
Atak nieprzyjaciół prawdy zostanie odparty, aby głoszenie poselstwa trzeciego anioła dało<br />
potężne rezultaty. Gdy świat usłyszy ostatnie ostrzeżenie, zwróci ono na siebie uwagę<br />
czołowych<br />
przedstawicieli ludzkości, przez których Pan działa, a niektórzy z nich przyjmą prawdę i<br />
staną po stronie ludu Bożego w czasie ucisku. {WB 325.4}<br />
416