Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
przestrzegać przykazań Bożych. Tą drogą tysiące ludzi ujrzy światło, którego w inny sposób
nigdy nie mogliby otrzymać. {WB 324.1}
Świadome posłuszeństwo Słowu Bożemu będzie uważane za bunt. Rodzice, zaślepieni
przez szatana, będą surowo obchodzić się z dziećmi, pracodawcy będą prześladować
podwładnych zachowujących przykazania Boże. Oziębnie miłość, dzieci będą
wydziedziczane i wypędzane z domów. Wypełnią się słowa apostoła Pawła: „Wszyscy,
którzy chcą żyć w Chrystusie Jezusie, prześladowani będą”. 2 Tymoteusza 3,12. Ponieważ
obrońcy prawdy sprzeciwiają się święceniu niedzieli jako dnia odpoczynku, niektórzy z nich
zostaną wtrąceni do więzienia, inni wyklęci, a jeszcze inni będą traktowani jak niewolnicy.
Dzisiaj taki stan wydaje się niemożliwy, ale gdy przestanie działać powstrzymująca moc
Ducha Bożego, a ludzie dostaną się pod całkowity wpływ szatana, który nienawidzi Bożych
praw, wówczas będą się dziać straszne rzeczy. Serce człowieka może być bardzo okrutne,
gdy usunie się z niego miłość i bojaźń Bożą. {WB 324.2}
W miarę zbliżania się prześladowania wielu z tych, którzy twierdzą, że wierzą w
poselstwo trzeciego anioła, lecz nie są uświęceni przez posłuszeństwo wobec prawdy,
zmieni swe zapatrywania i przyłączy się do szeregów nieprzyjaciela. Przez połączenie się ze
światem i branie udziału w jego grzechach zaczną spoglądać na wszystko przez pryzmat
opinii ludzkich, a gdy nadejdzie próba, wybiorą łatwiejszą drogę. Ludzie zdolni i mili w
obejściu, którzy cieszyli się będąc w prawdzie, będą używać swoich zdolności do
oszukiwania i zwodzenia innych, i staną się najgorszymi wrogami swych braci. Gdy
zachowujący sobotę zostaną wezwani przed sąd, aby zdać sprawę ze swojej wiary, odstępcy
staną się aktywnymi narzędziami szatana. Oczernią i oskarżą wiernych Bogu składając
fałszywe zeznania, aby wrogo usposobić sędziów. {WB 324.3}
W czasie prześladowań wypróbowana zostanie wiara sług Bożych. Spoglądając na Boga
i Jego Słowo wiernie ostrzegali bliźnich, Duch Boży działając na serca uzdolnił ich do
mówienia. Pobudzeni świętą gorliwością i prowadzeni boską ręką wypełniali powierzone im
obowiązki, nie obawiając się następstw, jakie mogły ich z tego powodu spotkać. Nie myśleli
o dobrobycie, nie dbali o opinię lub zachowanie życia. Gdy jednak nadciągnie burza ataków
nieprzyjaciela, zawołają przygnębieni: „Gdybyśmy przewidzieli następstwa naszych słów,
milczelibyśmy!” Zewsząd otoczą ich trudności. Szatan będzie ich otaczał największymi
pokusami. Będzie im się zdawać, że dzieło, którego się podjęli, przewyższa ich siły. Pod
groźbą śmierci zniknie ich gorliwość, ale Duch Święty ich nie opuści. Świadomi swej
własnej niemocy, będą prosili Wszechmocnego o siłę pamiętając, że słowa, które mówili,
nie były ich własnymi słowami, lecz Tego, który im zlecił przekazanie tego ostrzeżenia.
Bóg wsiał prawdę w ich serca, a oni nie mogli powstrzymać się od jej głoszenia. Przez takie
same doświadczenia przechodzili słudzy Boży w ubiegłych stuleciach. Wiklif, Hus, Luter,
Tyndale, Baxter oraz Wesley żądali, aby wszystkie doktryny były potwierdzone przez
Słowo Boże, odrzucali także wszystko to, co Biblia potępia. Choć byli prześladowani z tego
415