Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
Rozdział 38 — Ostatnie Ostrzeżenie
„Potem widziałem innego anioła zstępującego z nieba, który miał wielkie
pełnomocnictwo, i rozjaśniła się ziemia od jego blasku. I zawołał donośnym głosem: Upadł,
upadł Wielki Babilon i stał się siedliskiem demonów i schronieniem wszelkiego ducha
nieczystego i schronieniem wszelkiego ptactwa nieczystego i wstrętnego, (...) I usłyszałem
inny głos z nieba mówiący: Wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego
grzechów i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające”. Objawienie 18,1-2.4. {WB
322.1}
Powyższe słowa Pisma Świętego wskazują na czas, gdy zostanie powtórnie ogłoszony
upadek Babilonu, który zwiastował drugi anioł z Ap 14,8. Tekst ten wspomina także o
zepsuciu, jakie wkradło się do różnych wspólnot religijnych, wchodzących w skład
Babilonu, od czasu, gdy po raz pierwszy zaczęto głosić to poselstwo w roku 1844. Opisany
jest tutaj tragiczny stan świata religijnego. Za każdym razem, gdy człowiek odrzuca prawdę,
jego umysł staje się ciemniejszy, serce odporniejsze, a w końcu otacza się murem
zuchwalstwa. Lekceważąc Boże ostrzeżenia, ludzie przestępują Dekalog, a w końcu
zaczynają prześladować tych, którzy go przestrzegają. Odnosząc się z pogardą do Słowa
Bożego i Jego ludu znieważają tym samym Jezusa. W miarę jak Kościoły przyjmują nauki
spirytyzmu, znika wszelkie poczucie dobra, a religia staje się tylko zasłoną dla ukrycia
najpodlej szych grzechów. Wiara w spirytystyczne objawienia otwiera drzwi zwodniczym
duchom oraz naukom szatana, w ten sposób w Kościołach przejawia się wpływ złych
aniołów. {WB 322.2}
W proroctwie powiedziane jest o Babilonie: „Gdyż aż do nieba dosięgły grzechy jego i
wspomniał Bóg na jego nieprawości”. Objawienie 18,5. Babilon dopełnił miary swej winy i
zniszczenie szybko go dosięgnie, lecz Bóg ma w nim swój lud i przed wymierzeniem miastu
kary wierni muszą być z niego wyprowadzeni, aby — jak mówi Pismo — „nie byli
uczestnikami jego grzechów i aby nie dotknęły (ich) plagi na niego spadające”. Dlatego też
ruch ten przedstawiony jest symbolicznie w postaci anioła, który przybywa z nieba, oświeca
ziemię swą wspaniałością i mocą oraz donośnym głosem ogłasza grzech Babilonu. Jego
ostrzeżenie zawiera wezwanie: „Wyjdźcie z niego ludu mój!”. To wezwanie wraz z
poselstwem trzeciego anioła jest ostatnim ostrzeżeniem skierowanym do mieszkańców
ziemi. {WB 322.3}
Straszny będzie koniec, do którego zbliża się świat. Ziemskie potęgi połączone w walce
przeciwko przykazaniom Bożym postanowią, że „mali i wielcy, bogaci i ubodzy, wolni i
niewolnicy” będą musieli zastosować się do zwyczajów Kościoła, święcąc fałszywy dzień
odpoczynku. Wszyscy, którzy się sprzeciwią tym postanowieniom, będą karani często
wyrokiem skazującym na śmierć. Z drugiej strony prawo Boże, które nakazuje święcenie
dnia Pańskiego — soboty, wymaga posłuszeństwa i grozi sankcją wszystkim tym, którzy
412