Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
brały udziału w tym odstępstwie. Gdy dostali się pod panowanie Rzymu, zmuszono ich do
odrzucenia prawdziwego sabatu i czczenia fałszywego. Jednak gdy tylko odzyskali
niezależność, wrócili do przestrzegania czwartego przykazania.30 {WB 308.6}
Te fakty z przeszłości wyraźnie świadczą o wrogości Rzymu wobec prawdziwego dnia
odpoczynku i jego obrońców, jak również wskazują środki, jakich Rzym używał do
egzekwowania zarządzeń, które sam ustanowił. Słowo Boże uczy, że te rzeczy powtórzą się,
kiedy dojdzie do połączenia się protestantów z katolikami. {WB 309.1}
Proroctwo z trzynastego rozdziału Apokalipsy Jana stwierdza, że moc przedstawiona
jako zwierzę z rogami „podobnymi do baranich sprawi, że ziemia i jej mieszkańcy” oddadzą
cześć papiestwu, symbolizowanemu tu przez zwierzę podobne do pantery. Zwierzę z
dwoma rogami namówi mieszkańców ziemi, „by postawili posąg zwierzęciu, a potem
rozkaże wszystkim, małym i wielkim, bogatym i ubogim, wolnym i niewolnikom, aby
przyjęli znamię zwierzęcia”. Patrz Objawienie 13,11-16. Wyjaśniono już, że mocą
przedstawioną jako zwierzę z rogami podobnymi do baranich są Stany Zjednoczone, i że
proroctwo to wypełni się, kiedy w tym kraju wyjdzie powszechny nakaz święcenia niedzieli,
którą Rzym uważa za szczególny znak swej władzy. Stany Zjednoczone nie będą jedynymi,
które w ten sposób oddadzą cześć papiestwu. Wpływ Rzymu w krajach, które kiedyś
znajdowały się pod jego władzą, nadal istnieje. Proroctwo przepowiada odnowienie potęgi
papiestwa: „A jedna z głów jego była śmiertelnie raniona, lecz śmiertelna rana jego była
wygojona. I cała ziemia szła w podziwie za tym zwierzęciem”. Objawienie 13,3. Zadanie
śmiertelnej rany wskazuje na upadek papiestwa w roku 1798. W późniejszym czasie —
stwierdza prorok — „śmiertelna rana jego była wygojona. I cała ziemia szła w podziwie za
tym zwierzęciem”. Apostoł Paweł wyraźnie mówi, że człowiek niegodziwości będzie istniał
aż do czasu przyjścia Chrystusa i do końca historii świata będzie wykonywał swe
zwodnicze dzieło. 2 Tesaloniczan 2,3-8. Autor ostatniej księgi Biblii stwierdza, mając na
myśli papiestwo: „I oddadzą mu pokłon wszyscy mieszkańcy ziemi, każdy, którego imię nie
jest zapisane w księdze żywota Baranka”. Objawienie 13,8. Zarówno w Europie, jak i na
kontynencie amerykańskim odda się hołd papiestwu przez święcenie niedzieli —
zarządzenia opartego wyłącznie na autorytecie Kościoła rzymskiego. {WB 309.2}
Od połowy XIX wieku badacze proroctw w Stanach Zjednoczonych zaczęli
przedstawiać światu to świadectwo. Obecnie wydarzenia wskazują na szybki postęp w
wypełnianiu się wspomnianych proroctw. Protestanccy nauczyciele twierdzą, że święcenie
niedzieli jest nakazem Boga, ale brak im, podobnie jak przywódcom papiestwa, dowodów z
Pisma Świętego. Często będzie się słyszeć, że Bóg karze tych, którzy przestępują nakaz
święcenia niedzieli jako chrześcijańskiego sabatu. Już obecnie czyni się kroki zmierzające
do wymuszenia święcenia niedzieli. {WB 309.3}
394