Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
z nieba, który by ich pochłonął, jak to i Eliasz uczynił?” Łukasza 9,54. Jezus ze
współczuciem spojrzał na ucznia i ganiąc jego gwałtowność, powiedział: „Syn Człowieczy
nie przyszedł zatracać dusz ludzkich, ale je zachować”. Łukasza 9,56. {WB 304.5}
Dzisiejszy Kościół katolicki stara się pokazać światu czyste oblicze, zakrywając
usprawiedliwieniami swe straszliwe prześladowania. Przywdział szaty chrześcijaństwa, lecz
nie zmienił swego charakteru. Każda zasada papieska, która istniała w przeszłości, istnieje
także dzisiaj. Doktryny powstałe w średniowieczu obowiązują nadal. Niech nikt się nie
oszukuje. Papiestwo, któremu protestanci chcą dziś oddać cześć, jest tym samym
papiestwem, które władało światem za dni reformacji, kiedy to wierni Bogu ludzie
występowali przeciw Rzymowi, aby z narażeniem życia ukazać jego nieprawość. Posiada tę
samą pychę i zuchwałe roszczenia jak wówczas, kiedy panowało nad królami i książętami
twierdząc, że takie jest prawo Boże. Jest nadal tak samo despotyczne i okrutne jak wtedy,
kiedy tłumiło wolność człowieka i zabijało świętych Najwyższego. {WB 305.1}
Papiestwo jest tą odstępczą mocą, o której mówi proroctwo. Patrz 2 Tesaloniczan 2,3-4.
Postępuje tak, aby jak najlepiej osiągnąć swój cel, ale pod różnymi zmiennymi maskami
ukrywa nieodmienny jad węża. Twierdzi, że „nie należy wierzyć heretykom ani osobom
podejrzanym o herezje”. — Lenfant, History of the Council of Constance. Czy ta potęga,
która zapisała się w ciągu tysiącletniej historii krwią świętych, może być uznana za Kościół
Chrystusa? {WB 305.2}
Nie bez powodu stwierdzono w krajach protestanckich, że katolicyzm nie różni się dziś
już tak bardzo od protestantyzmu, jak w dawniejszych czasach. Nastąpiła zmiana, lecz nie w
papiestwie, katolicyzm rzeczywiście stał się podobniejszy współczesnemu
protestantyzmowi, ponieważ ten ostatni podupadł od czasów reformacji. {WB 305.3}
Szukając przychylności świata Kościoły protestanckie zostały oślepione fałszywym
pojęciem miłości do bliźniego. Są przekonane, że mają słuszność, gdy myślą dobrze o złym
i w końcu — jako nieuniknione tego następstwo — zaczną myśleć źle o wszystkim, co
dobre. Zamiast bronić wiary raz świętym podanej, przepraszają Rzym za nieprzyjazne o nim
opinie i proszą o przebaczenie swego fanatyzmu. {WB 305.4}
Wielu ludzi — w tym także ci, którzy nie darzą papiestwa przychylnością — nie obawia
się jego mocy i wpływu. Udowadniają oni, że duchowa i moralna ciemnota, która panowała
w średniowieczu, sprzyjała szerzeniu jego religijnych poglądów, zabobonów i ucisku, lecz
zmiany, jakie zaszły w nowszych czasach — ogólnie szerząca się wiedza i wzrastająca
wolność w sprawach religii uniemożliwiają powrót nietolerancji i tyranii. Sama myśl, że
nietolerancja mogłaby pojawić się w dzisiejszych czasach, wydaje się dla nich śmieszna.
Faktem jest, że obecnemu pokoleniu przyświecają szlachetne zasady w kwestiach
moralności, religii i nauki. Z otwartych kart Słowa Bożego spływa na cały świat
389