Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
wszelkich podstępnych oszustw”, by opanować ludzkość, a jego zwiedzenia będą
ustawicznie wzrastać. Może on jednak osiągnąć swój cel tylko wtedy, gdy ludzie
dobrowolnie poddadzą się jego pokusom. Ci, którzy usilnie szukają prawdy i starają się
oczyścić swe serce przez posłuszeństwo, przygotowując się tym samym do walki, znajdą w
Bogu pewną ochronę: „Ponieważ zachowałeś nakaz mój, by przy mnie wytrwać, przeto i ja
zachowam cię w godzinie próby” (Objawienie 3,10) — brzmi obietnica Zbawiciela. Prędzej
wyśle On wszystkich aniołów z nieba w celu ochrony swego ludu, niż pozostawi choćby
jednego człowieka, który Mu ufa, na pastwę szatana. {WB 299.4}
Prorok Izajasz przedstawia zwiedzenie, które przyjdzie na niezbożnych i spowoduje, że
będą się czuli bezpieczni przed wrogami Boga: „Zawarliśmy przymierze ze śmiercią i z
krainą umarłych mamy umowę, więc gdy nadejdzie klęska potopu, nie dosięgnie nas, gdyż
kłamstwo uczyniliśmy naszym schronieniem i ukryliśmy się pod fałszem”. Izajasza 28,15.
Do opisanej tutaj grupy ludzi zaliczani są także ci, którzy uporczywie nie chcą pokutować
pocieszając się zapewnieniem, że nie będzie żadnej kary dla grzesznika i że cała ludzkość
— nieważne jak bardzo jest upadła — dostanie się do nieba i upodobni do aniołów. Jeszcze
wyraźniej zawierają przymierze ze śmiercią i umowę z krainą umarłych ci, którzy odrzucają
prawdy, jakie niebo dało dla ochrony sprawiedliwych w czasie ucisku, i szukają schronienia
w kłamstwach oferowanych przez szatana w zwodniczych twierdzeniach spirytyzmu. Nad
wyraz dziwna jest ślepota ludzi obecnego pokolenia. Tysiące osób odrzuca Słowo Boże jako
niewiarygodne, lecz chciwie i z zaufaniem przyjmuje zwiedzenia szatana. Niepobożni i
szydercy wyśmiewają religijność tych, którzy walczą w obronie wiary proroków i
apostołów, a także drwią z uroczystych stwierdzeń Pisma Świętego dotyczących planu
zbawienia oraz zapłaty, jaka spadnie na ludzi odrzucających prawdę. Litują się nad
ciasnymi, słabymi i zabobonnymi umysłami niezdolnymi do uznania postanowień Bożych i
wymagań Jego prawa. Objawiają przy tym tak wielką pewność siebie, jak gdyby naprawdę
zawarli przymierze ze śmiercią i umowę z krainą umarłych, jak gdyby zbudowali
nieprzebytą i nieprzeniknioną zaporę między sobą a pomstą Bożą. Nic nie może wzbudzić w
nich lęku. Tak całkowicie oddali się kusicielowi, tak ściśle się z nim połączyli i tak na
wskroś przesiąkli jego duchem, że nie mają ani siły, ani chęci wyrwania się z jego
sideł. {WB 300.1}
Szatan od dawna przygotowywał się do ostatniego ataku w zwodzeniu świata. Swe
dzieło rozpoczął już w raju, gdy zapewnił Ewę: „Na pewno nie umrzecie, lecz (...) gdy tylko
zjecie z niego, otworzą się wam oczy i będziecie jak Bóg, znający dobro i zło”. 1
Mojżeszowa 3,4-5. Krok za krokiem przez rozwój spirytyzmu przygotowywał drogę dla
swego mistrzowskiego zwiedzenia. Nie zrealizował jeszcze całkowicie swych zamiarów, ale
wkrótce to nastąpi. Prorok mówi: „I widziałem trzy duchy nieczyste jakby, żaby (...) a są to
czyniące cuda duchy demonów, które idą do królów całego świata, aby ich zgromadzić na
wojnę w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego”. Objawienie 16,13-14. Za wyjątkiem
382