Kościoł i Państwo Wojujące

Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci, droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć. Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa, doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo. Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego. Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd. Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.

newcovenantpublicationsintl
from newcovenantpublicationsintl More from this publisher
09.04.2023 Views

Kościól i Państwo Wojujące Zwodnicze duchy wkładają w usta apostołów słowa, które przeczą temu, co pisali oni pod natchnieniem Ducha Świętego, gdy żyli na ziemi. Duchy te zaprzeczają boskiemu pochodzeniu Biblii i tym samym burzą fundament chrześcijańskiej nadziei oraz gaszą światło, które oświeca drogę do nieba. Szatan każe światu wierzyć, że Biblia jest tylko fikcją lub co najwyżej książką, w której znajdują odbicie wczesne wierzenia człowieka, i że obecnie nie należy jej traktować poważnie, a nawet trzeba ją całkowicie odrzucić jako przeżytek. Na miejsce Słowa Bożego podsuwa on spirytystyczne objawienia. Tą drogą może kontrolować umysły łudzi i zmuszać ich do wierzenia w to, co chce. Księgę, która ma sądzić jego oraz jego naśladowców usuwa w cień, Zbawiciela świata traktuje jako zwykłego człowieka. Jak rzymska straż strzegąca grobu Jezusa rozgłosiła fałszywą wieść, którą podsunęli im kapłani i przywódcy, by zaprzeczyć Jego zmartwychwstaniu, tak też ci, którzy wierzą w spirytystyczne objawienia, usiłują wykazać, że nie było żadnych cudownych wydarzeń w życiu Zbawiciela. Starają się w ten sposób usunąć w cień postać Jezusa, a zwracając uwagę na własne cuda oświadczają, że o wiele bardziej przewyższają one czyny Chrystusa. {WB 298.2} To prawda, że spirytyzm zmienia obecnie swoją postać, zasłaniając swe bardziej odrażające cechy przybiera pozór chrześcijaństwa. Jednak jego nauki, wygłaszane z katedr i w prasie, są od wielu lat dobrze znane ludowi Bożemu, w nich bowiem objawia spirytyzm swój rzeczywisty charakter. Naukom tym nie da się ani zaprzeczyć, ani ich ukryć. {WB 298.3} Nawet w swej obecnej formie, aczkolwiek dalekiej od tego, by ją można bardziej tolerować niż poprzednią, jest szczególnie niebezpieczny z powodu sprytniejszych metod zwodzenia. Podczas gdy dawniejszy spirytyzm odrzucał Chrystusa oraz Biblię, spirytyzm dzisiejszy stwarza pozory, że przyjmuje i Chrystusa, i Pismo Święte. Jednak interpretuje Biblię w sposób odpowiadający nieodrodzonemu sercu, a jej uroczyste i ważne prawdy pozbawia znaczenia. Podkreśla miłość jako główną cechę Boga, lecz sprowadza ją do ckliwego sentymentalizmu, który czyni małą różnicę między dobrem i złem. Sprawiedliwość Boga, potępienie przez Niego grzechu oraz wymagania świętego prawa odsuwa całkowicie na bok. Ludziom każe uważać Dekalog za martwą literę. Przyjemne i czarujące bajki opanowały zmysły i skłaniają ludzi do odrzucenia Biblii jako podstawy ich wiary. Postać Chrystusa i Jego nauki są lekceważone jak poprzednio, ale szatan tak oślepił oczy ludzi, że nie potrafią rozpoznać zwiedzenia. {WB 298.4} Mało jest tych, którzy mają właściwe pojęcie o zwodniczej mocy spirytyzmu i niebezpieczeństwie poddania się jego wpływowi. Wielu igra z nim jedynie dla zaspokojenia swojej ciekawości. Ludzie ci nie wierzą w realność spirytyzmu i przeraziliby się na myśl o tym, że mogliby podlegać kontroli duchów. Jednak wchodzą na zakazany teren, a szatan wywiera na nich swój potężny wpływ wbrew ich woli. Gdy tylko uda mu się nakłonić kogoś do poddania się jego poleceniom, człowiek taki zostaje jego jeńcem. Potem 380

Kościól i Państwo Wojujące nie może już o własnych siłach wyzwolić się spod jego pociągającego lecz zwodniczego uroku. Tylko moc Boża, której Pan udziela w odpowiedzi na usilną modlitwę wiary, może wyswobodzić ofiarę, która wpadła w sidła spirytyzmu. Wszyscy, którzy ulegają grzesznym pożądaniom lub dobrowolnie pielęgnują świadomy grzech, wystawiają się na pokusy szatana. Odłączają się od Boga i swoich aniołów stróżów, a gdy ojciec zła przedstawia im swe zwiedzenia są bezbronni i łatwo stają się jego łupem. Ci, którzy w ten sposób ulegają szatańskiej mocy, nie zdają sobie sprawy z tego, jaki będzie tego koniec. Poddawszy ich swej władzy, kusiciel wykorzystuje ich jako narzędzia do zwodzenia innych. {WB 298.5} Prorok Izajasz mówi: „A tak jeśliby wam rzekli: Dowiadujcie się od czarowników i od wieszczków, którzy szepcą i markocą, rzeczcie: Izali się nie ma dowiadywać lud u Boga swego, azaż umarłych zamiast żywych radzić się ma? Do zakonu raczej i do świadectwa; ale jeśli nie chcą, niechże mówią według słowa tego, w którym nie ma żadnej zorzy”. Izajasza 8,19-20 (BG). Gdyby ludzie chcieli przyjąć prawdę o naturze człowieka i stanie umarłych, tak wyraźnie wypowiedzianą w Piśmie Świętym, uznaliby twierdzenia i objawienia spirytyzmu za przejaw działania szatana „wśród znaków i rzekomych cudów”. Lecz zamiast porzucić tak przyjemną dla zmysłowego serca wolność i wyzbyć się pielęgnowanych grzechów, tłumy zamykają oczy na światło i podążają dalej drogą nie zważając na przestrogi, gdy tymczasem szatan zastawia na nich swe sidła, a oni w nie wpadają: „Ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić, dlatego zsyła Bóg na nich ostry obłęd, tak iż wierzą kłamstwu”. 2 Tesaloniczan 2,10-11. {WB 299.1} Ci, którzy sprzeciwiają się naukom spirytystycznym, stawiają opór nie tylko ludziom, lecz także szatanowi i jego aniołom. Wstąpili w bój z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami i złymi duchami w okręgach niebieskich. Szatan nie odda ani centymetra ziemi, jeśli nie zostanie odepchnięty mocą niebiańskich posłów. Lud Boży powinien wychodzić mu naprzeciw, podobnie jak Zbawiciel, ze słowami: „Napisano”. Szatan może dzisiaj cytować Pismo Święte tak samo, jak za czasów Chrystusa, będzie też wypaczał jego nauki dla podtrzymania swych zwiedzeń. Ci, którzy chcą przetrwać ten niebezpieczny czas, muszą sami dokładnie rozumieć świadectwo Pisma Świętego. {WB 299.2} Wielu spotyka się z duchami diabelskimi uosabiającymi umiłowanych krewnych lub przyjaciół, które wypowiadają najbardziej niebezpieczne herezje. Postacie te będą apelowały do naszych najdelikatniejszych uczuć i czynić będą cuda dla poparcia swych twierdzeń. Musimy być przygotowani na odparcie ich przy pomocy prawdy biblijnej, mówiącej o tym, że umarli o niczym nie wiedzą i że ci, którzy się zjawiają, są duchami szatana. {WB 299.3} Czeka nas wkrótce „godzina próby, jaka przyjdzie na cały świat, by doświadczyć mieszkańców ziemi”. Objawienie 3,10. Wszyscy, których wiara nie jest mocno ugruntowana na Słowie Bożym, zostaną zwiedzeni i pokonani. Szatan działa „wśród 381

Kościól i <strong>Państwo</strong> <strong>Wojujące</strong><br />

nie może już o własnych siłach wyzwolić się spod jego pociągającego lecz zwodniczego<br />

uroku. Tylko moc Boża, której Pan udziela w odpowiedzi na usilną modlitwę wiary, może<br />

wyswobodzić ofiarę, która wpadła w sidła spirytyzmu. Wszyscy, którzy ulegają grzesznym<br />

pożądaniom lub dobrowolnie pielęgnują świadomy grzech, wystawiają się na pokusy<br />

szatana. Odłączają się od Boga i swoich aniołów stróżów, a gdy ojciec zła przedstawia im<br />

swe zwiedzenia są bezbronni i łatwo stają się jego łupem. Ci, którzy w ten sposób ulegają<br />

szatańskiej mocy, nie zdają sobie sprawy z tego, jaki będzie tego koniec. Poddawszy ich<br />

swej władzy, kusiciel wykorzystuje ich jako narzędzia do zwodzenia innych. {WB 298.5}<br />

Prorok Izajasz mówi: „A tak jeśliby wam rzekli: Dowiadujcie się od czarowników i od<br />

wieszczków, którzy szepcą i markocą, rzeczcie: Izali się nie ma dowiadywać lud u Boga<br />

swego, azaż umarłych zamiast żywych radzić się ma? Do zakonu raczej i do świadectwa;<br />

ale jeśli nie chcą, niechże mówią według słowa tego, w którym nie ma żadnej<br />

zorzy”. Izajasza 8,19-20 (BG). Gdyby ludzie chcieli przyjąć prawdę o naturze człowieka i<br />

stanie umarłych, tak wyraźnie wypowiedzianą w Piśmie Świętym, uznaliby twierdzenia i<br />

objawienia spirytyzmu za przejaw działania szatana „wśród znaków i rzekomych cudów”.<br />

Lecz zamiast porzucić tak przyjemną dla zmysłowego serca wolność i wyzbyć się<br />

pielęgnowanych grzechów, tłumy zamykają oczy na światło i podążają dalej drogą nie<br />

zważając na przestrogi, gdy tymczasem szatan zastawia na nich swe sidła, a oni w nie<br />

wpadają: „Ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić, dlatego zsyła Bóg<br />

na nich ostry obłęd, tak iż wierzą kłamstwu”. 2 Tesaloniczan 2,10-11. {WB 299.1}<br />

Ci, którzy sprzeciwiają się naukom spirytystycznym, stawiają opór nie tylko ludziom,<br />

lecz także szatanowi i jego aniołom. Wstąpili w bój z nadziemskimi władzami, ze<br />

zwierzchnościami i złymi duchami w okręgach niebieskich. Szatan nie odda ani centymetra<br />

ziemi, jeśli nie zostanie odepchnięty mocą niebiańskich posłów. Lud Boży powinien<br />

wychodzić mu naprzeciw, podobnie jak Zbawiciel, ze słowami: „Napisano”. Szatan może<br />

dzisiaj cytować Pismo Święte tak samo, jak za czasów Chrystusa, będzie też wypaczał jego<br />

nauki dla podtrzymania swych zwiedzeń. Ci, którzy chcą przetrwać ten niebezpieczny czas,<br />

muszą sami dokładnie rozumieć świadectwo Pisma Świętego. {WB 299.2}<br />

Wielu spotyka się z duchami diabelskimi uosabiającymi umiłowanych krewnych lub<br />

przyjaciół, które wypowiadają najbardziej niebezpieczne herezje. Postacie te będą<br />

apelowały do naszych najdelikatniejszych uczuć i czynić będą cuda dla poparcia swych<br />

twierdzeń. Musimy być przygotowani na odparcie ich przy pomocy prawdy biblijnej,<br />

mówiącej o tym, że umarli o niczym nie wiedzą i że ci, którzy się zjawiają, są duchami<br />

szatana. {WB 299.3}<br />

Czeka nas wkrótce „godzina próby, jaka przyjdzie na cały świat, by doświadczyć<br />

mieszkańców ziemi”. Objawienie 3,10. Wszyscy, których wiara nie jest mocno<br />

ugruntowana na Słowie Bożym, zostaną zwiedzeni i pokonani. Szatan działa „wśród<br />

381

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!