Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
Zwodnicze duchy wkładają w usta apostołów słowa, które przeczą temu, co pisali oni
pod natchnieniem Ducha Świętego, gdy żyli na ziemi. Duchy te zaprzeczają boskiemu
pochodzeniu Biblii i tym samym burzą fundament chrześcijańskiej nadziei oraz gaszą
światło, które oświeca drogę do nieba. Szatan każe światu wierzyć, że Biblia jest tylko
fikcją lub co najwyżej książką, w której znajdują odbicie wczesne wierzenia człowieka, i że
obecnie nie należy jej traktować poważnie, a nawet trzeba ją całkowicie odrzucić jako
przeżytek. Na miejsce Słowa Bożego podsuwa on spirytystyczne objawienia. Tą drogą
może kontrolować umysły łudzi i zmuszać ich do wierzenia w to, co chce. Księgę, która ma
sądzić jego oraz jego naśladowców usuwa w cień, Zbawiciela świata traktuje jako zwykłego
człowieka. Jak rzymska straż strzegąca grobu Jezusa rozgłosiła fałszywą wieść, którą
podsunęli im kapłani i przywódcy, by zaprzeczyć Jego zmartwychwstaniu, tak też ci, którzy
wierzą w spirytystyczne objawienia, usiłują wykazać, że nie było żadnych cudownych
wydarzeń w życiu Zbawiciela. Starają się w ten sposób usunąć w cień postać Jezusa, a
zwracając uwagę na własne cuda oświadczają, że o wiele bardziej przewyższają one czyny
Chrystusa. {WB 298.2}
To prawda, że spirytyzm zmienia obecnie swoją postać, zasłaniając swe bardziej
odrażające cechy przybiera pozór chrześcijaństwa. Jednak jego nauki, wygłaszane z katedr i
w prasie, są od wielu lat dobrze znane ludowi Bożemu, w nich bowiem objawia spirytyzm
swój rzeczywisty charakter. Naukom tym nie da się ani zaprzeczyć, ani ich ukryć. {WB
298.3}
Nawet w swej obecnej formie, aczkolwiek dalekiej od tego, by ją można bardziej
tolerować niż poprzednią, jest szczególnie niebezpieczny z powodu sprytniejszych metod
zwodzenia. Podczas gdy dawniejszy spirytyzm odrzucał Chrystusa oraz Biblię, spirytyzm
dzisiejszy stwarza pozory, że przyjmuje i Chrystusa, i Pismo Święte. Jednak interpretuje
Biblię w sposób odpowiadający nieodrodzonemu sercu, a jej uroczyste i ważne prawdy
pozbawia znaczenia. Podkreśla miłość jako główną cechę Boga, lecz sprowadza ją do
ckliwego sentymentalizmu, który czyni małą różnicę między dobrem i złem.
Sprawiedliwość Boga, potępienie przez Niego grzechu oraz wymagania świętego prawa
odsuwa całkowicie na bok. Ludziom każe uważać Dekalog za martwą literę. Przyjemne i
czarujące bajki opanowały zmysły i skłaniają ludzi do odrzucenia Biblii jako podstawy ich
wiary. Postać Chrystusa i Jego nauki są lekceważone jak poprzednio, ale szatan tak oślepił
oczy ludzi, że nie potrafią rozpoznać zwiedzenia. {WB 298.4}
Mało jest tych, którzy mają właściwe pojęcie o zwodniczej mocy spirytyzmu i
niebezpieczeństwie poddania się jego wpływowi. Wielu igra z nim jedynie dla
zaspokojenia swojej ciekawości. Ludzie ci nie wierzą w realność spirytyzmu i przeraziliby
się na myśl o tym, że mogliby podlegać kontroli duchów. Jednak wchodzą na zakazany
teren, a szatan wywiera na nich swój potężny wpływ wbrew ich woli. Gdy tylko uda mu się
nakłonić kogoś do poddania się jego poleceniom, człowiek taki zostaje jego jeńcem. Potem
380