Kościoł i Państwo Wojujące
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
Kościól i Państwo Wojujące która ośmieliła się zawieść Zbawiciela na bardzo wysoką górę i pokazać Mu wspaniałości wszystkich królestw ziemi, przedstawia ludziom swe pokusy w taki sposób, że opanowuje umysły wszystkich, którzy nie są osłonięci Bożą mocą. {WB 296.3} Szatan oszukuje ludzi podobnie jak oszukał Ewę w raju, mianowicie przez schlebianie, wzniecanie żądzy zdobycia zakazanej wiedzy oraz rozbudzanie ambicji wywyższania się. Pielęgnowanie tych złych skłonności spowodowało jego własny upadek i dzięki nim usiłuje doprowadzić również ludzi do ruiny: „Będziecie jako Bóg — oświadcza — znający dobro i zło”. 1 Mojżeszowa 3,5. Spirytyzm uczy, „że człowiek jest stworzeniem ciągle rozwijającym się, jego przeznaczeniem już od urodzenia jest postępowanie naprzód, aż do osiągnięcia wieczności, a nawet samego bóstwa”: „Każdy umysł będzie osądzał się sam, a nie będzie go sądził nikt inny. Sąd ten będzie słuszny, ponieważ jest to własny sąd (...). Tron jest w tobie samym”. Pewien zwolennik spirytyzmu powiedział, gdy obudziła się w nim „duchowa świadomość”: „Moi bliźni byli wszyscy bezgrzesznymi półbogami”. Inny zaś oświadcza: „Każda sprawiedliwa i doskonała istota jest Chrystusem”. {WB 296.4} W taki sposób zamiast sprawiedliwości i doskonałości nieskończonego Boga — prawdziwego celu uwielbienia, zamiast doskonałej sprawiedliwości Jego prawa — prawdziwej miary ludzkich czynów, szatan podsunął grzeszną i omylną naturę człowieka jako jedyny przedmiot uwielbienia i jedyną regułę sądu lub miarę charakteru. Jest to postępowanie, które nie wiedzie człowieka w górę, lecz w dół. {WB 297.1} Prawidłowością dotyczącą naszego umysłowego, jak i duchowego rozwoju jest fakt zmieniania się pod wpływem obserwacji. Umysł stopniowo dostosowuje się do zagadnień, na których się koncentruje. Upodabnia się do tego, co miłe i co szanuje. Człowiek nigdy nie wzniesie się wyżej od wyznaczonego przez siebie wzorca moralności, do niczego wyższego nie dojdzie. Będzie się raczej staczać coraz niżej. Jedynie łaska Boża ma moc podniesienia człowieka. Pozostawiony samemu sobie człowiek niechybnie będzie się staczał w dół. {WB 297.2} Ludziom ulegającym swym namiętnościom, miłującym zabawy i zmysłowość, spirytyzm jawi się w mniej delikatnej postaci, niż wykształconym i uduchowionym, gdyż w jego brutalnych formach ci pierwsi znajdują to, co odpowiada ich skłonnościom. Szatan zna wszelkie przejawy ułomności ludzkiej natury, zapamiętuje grzechy, które dana osoba jest skłonna popełnić, a następnie stara się, by nie zabrakło okazji do zaspokojenia złych skłonności. Kusi ludzi, by nadużywali tego, co jest dozwolone, aby przez brak wstrzemięźliwości osłabili swoje fizyczne, duchowe i moralne siły. Zniszczył już i niszczy w dalszym ciągu tysiące ludzi ulegających namiętnościom, powodując w ten sposób degeneracje całej natury człowieka. Dla przypieczętowania swego dzieła oświadcza za pośrednictwem duchów, że „prawdziwa wiedza stawia człowieka ponad prawo”, że „cokolwiek istnieje, jest słuszne”, że „Bóg nie potępia”, i że „żadne popełniane grzechy nie 378
Kościól i Państwo Wojujące obciążają człowieka żadną winą”. Jeżeli w ten sposób zwodzi ludzi, by wierzyli, że pożądanie jest najwyższym prawem, a rozwiązłość wolnością, że człowiek jest odpowiedzialny tylko przed samym sobą, to nic dziwnego, że wszędzie roi się od zepsucia i deprawacji. Mnóstwo ludzi chciwie przyjmuje nauki, zezwalające zaspokajać cielesne skłonności ich serc. Hamulce powściągliwości powierza się zmysłowej żądzy, siły umysłu i ducha podporządkowuje zwierzęcym skłonnościom, a szatan triumfująco zagarnia do swych sieci tysiące pozornych naśladowców Chrystusa. {WB 297.3} Nikt nie może dać się oszukać kłamliwym twierdzeniom spirytyzmu. Bóg udzielił ludziom dostatecznej ilości światła, aby mogli, rozpoznać zasadzkę szatana. Jak już powiedziano, teoria, która stanowi istotny fundament spirytyzmu, sprzeciwia się najwyraźniejszym twierdzeniom Pisma Świętego. Biblia oświadcza, że umarli nic nie wiedzą, że ich myśli zginęły, że nie mają żadnego udziału w czymkolwiek, co się dzieje pod słońcem, że nieznane są im radości, ani smutki tych, którzy byli dla nich najdroższymi na ziemi. {WB 297.4} Co więcej, Bóg wyraźnie zakazał wszelkiego komunikowania się z rzekomymi duchami ludzi zmarłych. Za czasów żydowskich istniała pewna grupa ludzi, która podobnie jak dzisiejsi spirytyści twierdziła, że utrzymuje łączność z umarłymi. Jednak „duchy wieszcze”, jak nazywano tych przybyszów z innych światów, były według oświadczenia Pisma Świętego „duchami demonów”. 4 Mojżeszowa 25,1-3; Psalmów 106,28; 1 Koryntian 10,20; Objawienie 16,14. Porozumiewanie się z duchami uznał Bóg za obrzydliwość i pod karą śmierci tego zabronił. Patrz 3 Mojżeszowa 19,31; 20,27. Dziś sama nazwa „czarnoksięstwo” traktowana jest z pogardą. Twierdzenie, że ludzie mogą komunikować się ze złymi duchami, uważa się za bajkę z ciemnego średniowiecza. Jednak spirytyzm posiada setki tysięcy, a nawet miliony zwolenników, utorował sobie drogę do sfer naukowych i wkradł się do Kościołów oraz rządów, a nawet znalazł życzliwe przyjęcie na dworach królów. To olbrzymie zwiedzenie jest niczym innym jak tylko odnowieniem w innej szacie potępionego i zakazanego we wcześniejszych wiekach czarnoksięstwa. {WB 297.5} Gdyby nawet nie było innych dowodów prawdziwej istoty spirytyzmu, chrześcijaninowi powinno wystarczyć to, że duchy nie czynią różnicy między sprawiedliwością a grzechem, między najszlachetniejszymi i najczystszymi spośród apostołów Chrystusa a najbardziej zepsutymi sługami szatana. Przedstawiając najpodlejszych grzeszników jako wywyższonych mieszkańców nieba, szatan mówi do ludzi: „Nieważne jak złym jesteś, nieważne, czy wierzysz w Boga i Biblię, czy też nie, żyj, jak ci się podoba, niebo i tak będzie twoją ojczyzną”. Spirytystyczni nauczyciele oświadczają: „Każdy, kto źle czyni, jest dobry w oczach Pana i w takich ma Pan upodobanie”, albo: „gdzie jest Bóg sądu?” Malachiasza 2,17. Słowo Boże na to odpowiada: „Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem, którzy zamieniają ciemność w światłość, a światłość w ciemność”. Izajasza 5,20. {WB 298.1} 379
- Page 335 and 336: Kościól i Państwo Wojujące ksi
- Page 337 and 338: Kościól i Państwo Wojujące dla
- Page 339 and 340: Kościól i Państwo Wojujące każ
- Page 341 and 342: Kościól i Państwo Wojujące star
- Page 343 and 344: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 345 and 346: Kościól i Państwo Wojujące chwa
- Page 347 and 348: Kościól i Państwo Wojujące same
- Page 349 and 350: Kościól i Państwo Wojujące zapr
- Page 351 and 352: Kościól i Państwo Wojujące Cał
- Page 353 and 354: Kościól i Państwo Wojujące Anta
- Page 355 and 356: Kościól i Państwo Wojujące staj
- Page 357 and 358: Kościól i Państwo Wojujące past
- Page 359 and 360: Kościól i Państwo Wojujące W Pi
- Page 361 and 362: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 363 and 364: Kościól i Państwo Wojujące Aby
- Page 365 and 366: Kościól i Państwo Wojujące osą
- Page 367 and 368: Kościól i Państwo Wojujące zroz
- Page 369 and 370: Kościól i Państwo Wojujące Bala
- Page 371 and 372: Kościól i Państwo Wojujące proc
- Page 373 and 374: Kościól i Państwo Wojujące Gdzi
- Page 375 and 376: Kościól i Państwo Wojujące uczy
- Page 377 and 378: Kościól i Państwo Wojujące Bóg
- Page 379 and 380: Kościól i Państwo Wojujące mocy
- Page 381 and 382: Kościól i Państwo Wojujące wspo
- Page 383 and 384: Kościól i Państwo Wojujące osta
- Page 385: Kościól i Państwo Wojujące pozo
- Page 389 and 390: Kościól i Państwo Wojujące nie
- Page 391 and 392: Kościól i Państwo Wojujące tych
- Page 393 and 394: Kościól i Państwo Wojujące 15 V
- Page 395 and 396: Kościól i Państwo Wojujące któ
- Page 397 and 398: Kościól i Państwo Wojujące z ni
- Page 399 and 400: Kościól i Państwo Wojujące celu
- Page 401 and 402: Kościól i Państwo Wojujące mocn
- Page 403 and 404: Kościól i Państwo Wojujące Zadz
- Page 405 and 406: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 407 and 408: Kościól i Państwo Wojujące prze
- Page 409 and 410: Kościól i Państwo Wojujące mocy
- Page 411 and 412: Kościól i Państwo Wojujące najr
- Page 413 and 414: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 415 and 416: Kościól i Państwo Wojujące zaś
- Page 417 and 418: Kościól i Państwo Wojujące modl
- Page 419 and 420: Kościól i Państwo Wojujące Psal
- Page 421 and 422: Kościól i Państwo Wojujące prze
- Page 423 and 424: Kościól i Państwo Wojujące prze
- Page 425 and 426: Kościól i Państwo Wojujące Anio
- Page 427 and 428: Kościól i Państwo Wojujące Rozd
- Page 429 and 430: Kościól i Państwo Wojujące dzie
- Page 431 and 432: Kościól i Państwo Wojujące wres
- Page 433 and 434: Kościól i Państwo Wojujące przy
- Page 435 and 436: Kościól i Państwo Wojujące wci
Kościól i <strong>Państwo</strong> <strong>Wojujące</strong><br />
która ośmieliła się zawieść Zbawiciela na bardzo wysoką górę i pokazać Mu wspaniałości<br />
wszystkich królestw ziemi, przedstawia ludziom swe pokusy w taki sposób, że opanowuje<br />
umysły wszystkich, którzy nie są osłonięci Bożą mocą. {WB 296.3}<br />
Szatan oszukuje ludzi podobnie jak oszukał Ewę w raju, mianowicie przez schlebianie,<br />
wzniecanie żądzy zdobycia zakazanej wiedzy oraz rozbudzanie ambicji wywyższania się.<br />
Pielęgnowanie tych złych skłonności spowodowało jego własny upadek i dzięki nim usiłuje<br />
doprowadzić również ludzi do ruiny: „Będziecie jako Bóg — oświadcza — znający dobro i<br />
zło”. 1 Mojżeszowa 3,5. Spirytyzm uczy, „że człowiek jest stworzeniem ciągle<br />
rozwijającym się, jego przeznaczeniem już od urodzenia jest postępowanie naprzód, aż do<br />
osiągnięcia wieczności, a nawet samego bóstwa”: „Każdy umysł będzie osądzał się sam, a<br />
nie będzie go sądził nikt inny. Sąd ten będzie słuszny, ponieważ jest to własny sąd (...). Tron<br />
jest w tobie samym”. Pewien zwolennik spirytyzmu powiedział, gdy obudziła się w nim<br />
„duchowa świadomość”: „Moi bliźni byli wszyscy bezgrzesznymi półbogami”. Inny zaś<br />
oświadcza: „Każda sprawiedliwa i doskonała istota jest Chrystusem”. {WB 296.4}<br />
W taki sposób zamiast sprawiedliwości i doskonałości nieskończonego Boga —<br />
prawdziwego celu uwielbienia, zamiast doskonałej sprawiedliwości Jego prawa —<br />
prawdziwej miary ludzkich czynów, szatan podsunął grzeszną i omylną naturę człowieka<br />
jako jedyny przedmiot uwielbienia i jedyną regułę sądu lub miarę charakteru. Jest to<br />
postępowanie, które nie wiedzie człowieka w górę, lecz w dół. {WB 297.1}<br />
Prawidłowością dotyczącą naszego umysłowego, jak i duchowego rozwoju jest fakt<br />
zmieniania się pod wpływem obserwacji. Umysł stopniowo dostosowuje się do zagadnień,<br />
na których się koncentruje. Upodabnia się do tego, co miłe i co szanuje. Człowiek nigdy nie<br />
wzniesie się wyżej od wyznaczonego przez siebie wzorca moralności, do niczego wyższego<br />
nie dojdzie. Będzie się raczej staczać coraz niżej. Jedynie łaska Boża ma moc podniesienia<br />
człowieka. Pozostawiony samemu sobie człowiek niechybnie będzie się staczał w dół. {WB<br />
297.2}<br />
Ludziom ulegającym swym namiętnościom, miłującym zabawy i zmysłowość,<br />
spirytyzm jawi się w mniej delikatnej postaci, niż wykształconym i uduchowionym, gdyż w<br />
jego brutalnych formach ci pierwsi znajdują to, co odpowiada ich skłonnościom. Szatan zna<br />
wszelkie przejawy ułomności ludzkiej natury, zapamiętuje grzechy, które dana osoba jest<br />
skłonna popełnić, a następnie stara się, by nie zabrakło okazji do zaspokojenia złych<br />
skłonności. Kusi ludzi, by nadużywali tego, co jest dozwolone, aby przez brak<br />
wstrzemięźliwości osłabili swoje fizyczne, duchowe i moralne siły. Zniszczył już i niszczy<br />
w dalszym ciągu tysiące ludzi ulegających namiętnościom, powodując w ten sposób<br />
degeneracje całej natury człowieka. Dla przypieczętowania swego dzieła oświadcza za<br />
pośrednictwem duchów, że „prawdziwa wiedza stawia człowieka ponad prawo”, że<br />
„cokolwiek istnieje, jest słuszne”, że „Bóg nie potępia”, i że „żadne popełniane grzechy nie<br />
378