Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
rozumiały, że jeżeli posłannictwo Chrystusa uda się, ich panowanie będzie zakończone.
Szatan szalał jak uwięziony lew i buntowniczo objawiał swą moc zarówno nad ciałami, jak i
psychiką ludzi. {WB 274.4}
W Nowym Testamencie znajdujemy wyraźne przypadki ludzi opętanych przez złe
duchy. Dręczone w ten sposób osoby cierpiały nie tylko z powodu chorób właściwych
człowiekowi. Chrystus doskonale rozumiał, z kim ma do czynienia i bezbłędnie
rozpoznawał obecność złych duchów w danym człowieku. {WB 274.5}
Dobitny przykład liczby, potęgi i złośliwości złych duchów, jak również mocy i
miłosierdzia Jezusa podaje nam Pismo Święte w historii uzdrowienia opętanego z krainy
Gerazeńczyków. Ów nieszczęśnik zrywał łańcuchy, jakimi starano się go związać, wił się
po ziemi, szalał, pienił się, krzyczał, tłukł się kamieniami i zagrażał wszystkim, którzy się
do niego zbliżali. Skrwawione i zniekształcone ciało oraz oszalały umysł przedstawiały
widok, który podobał się księciu ciemności. Jeden z demonów, jakie opętały nieszczęśliwca,
powiedział: „Na imię mi Legion, gdyż jest nas wielu”. Marka 5,9. W armii rzymskiej legion
składał się z 3-5 tys. ludzi. Zastępy szatana uformowane są w oddziały, a ten, do którego
należały owe demony, liczył nie mniej niż legion. {WB 274.6}
Na rozkaz Jezusa złe duchy opuściły swą ofiarę pozostawiając mężczyznę spokojnie
siedzącego u stóp Zbawiciela. Był teraz przy zmysłach, cichy i poddany Jezusowi. Ale
demonom pozwolono wejść w stado świń i zapędzić je do morza. Dla Gerazeńczyków strata
świń była ważniejsza niż błogosławieństwo udzielone przez Jezusa; usilnie prosili boskiego
Lekarza, żeby usunął się z ich granic. Taka reakcja była rezultatem pracy szatana.
Zrzuciwszy winę za wyrządzoną szkodę na Jezusa, rozbudził w ludziach obawę i nie
pozwolił im wysłuchać Zbawiciela. Szatan ustawicznie oskarża chrześcijan jako sprawców
strat, nieszczęść i cierpień, aby oskarżenia nie spadły na tych, na których powinny — na
niego i jego aniołów. {WB 275.1}
Jednak zamiary Chrystusa nie zostały zniweczone. Pozwolił On złym duchom zniszczyć
trzodę świń, aby w ten sposób zganić tych Żydów, którzy dla zysku hodowali te nieczyste
zwierzęta. Gdyby Chrystus nie powstrzymał demonów, zapędziłyby one w morze nie tylko
świnie, lecz także ich właścicieli i pasterzy. Ludzie ci zostali ocaleni jedynie dzięki Jego
mocy użytej miłosiernie dla ich dobra. Poza tym, wypadek ten zdarzył się dlatego, by
uczniowie Jezusa mogli być świadkami okrutnej mocy szatana, jaką posiada on zarówno
nad ludźmi, jak i zwierzętami. Zbawiciel pragnął, by Jego naśladowcy poznali wroga, z
którym mają się zmierzyć, żeby nie zostali zwiedzeni i zwyciężeni jego chytrością. Było też
Jego wolą, aby mieszkańcy tej okolicy ujrzeli moc łamiącą więzy szatana i uwalniającą jego
niewolników. Jezus odszedł, ale uwolniony w cudowny sposób mężczyzna pozostał w swej
krainie, by głosić miłosierdzie wielkiego Dobroczyńcy. {WB 275.2}
350