Kościoł i Państwo Wojujące

Kościól i Państwo Wojujące
wolni od jego ograniczeń, mogli się wznieść na wyższy, bardziej wspaniały poziom
istnienia. {WB 265.6}
Szatan i jego aniołowie jednomyślnie zrzucili winę za swój bunt na Chrystusa
oświadczając, że gdyby ich nie upominano, nigdy by się nie zbuntowali. Zatwardziali i
zuchwali w swym wiarołomstwie, na próżno usiłując obalić rządy Boże i bluźnierczo
twierdząc, że są niewinnymi ofiarami despotycznej władzy, arcybuntownik i jego
zwolennicy w końcu zostali strąceni z nieba. {WB 266.1}
Ten sam duch, który wywołał bunt w niebie, zachęca teraz do buntu na ziemi. Szatan
stosuje wobec ludzi tę samą taktykę, jaką posługiwał się wśród aniołów. Jego duch panuje w
nieposłusznych dzieciach Boga. Podobnie jak on, starają się one łamać prawo Boga i
obiecują ludziom wolność poprzez przekraczanie Jego przykazań. Gdy boskie poselstwo
przestrogi dociera do ludzkiego sumienia, szatan nakłania ludzi do usprawiedliwienia się i
szukania zrozumienia u innych, którzy przytakną ich grzesznemu postępowaniu. Zamiast
usunąć swe błędy, grzesznicy oburzają się na tego, który ich gani, jak gdyby to on był
przyczyną ich niepowodzeń. Od dni sprawiedliwego Abla aż do naszych czasów tak właśnie
traktuje się tych, którzy mają odwagę potępiać grzech. {WB 266.2}
Przez takie samo fałszywe przedstawienie charakteru Boga, jakie szatan stosował w
niebie, zarzucając Mu srogość i despotyzm, skłonił on człowieka do grzechu. Gdy to
nastąpiło, oświadczył, że to boskie niesprawiedliwe ograniczenia przywiodły człowieka do
upadku, podobnie jak jego do buntu. {WB 266.3}
Lecz Biblia przedstawia nam prawdziwy charakter Boga, twierdząc, że jest to Pan, Bóg
„miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty w łaskę i wierność, zachowujący łaskę
dla tysięcy, odpuszczający winę, występek i grzech, nie pozostawiający w żadnym razie bez
kary, lecz nawiedzający winę ojców na synach i na wnukach do trzeciego i czwartego
pokolenia”. 2 Mojżeszowa 34,6-7. {WB 266.4}
Usuwając szatana z nieba Bóg objawił przez to swoją sprawiedliwość i zachował
godność swego tronu, Ale gdy człowiek zgrzeszył, ulegając zwiedzeniom tego odstępczego
ducha, Bóg dał dowód swej miłości, oddając jednorodzonego Syna na śmierć za upadły
rodzaj ludzki. W dziele pojednania objawił się charakter Boży. Potężny argument, jakim jest
krzyż Golgoty, ukazuje całemu światu, że rządy Boże nie są w żadnym wypadku
odpowiedzialne za grzeszną drogę, którą wybrał Lucyfer. {WB 266.5}
W walce między Chrystusem a szatanem, jaka toczyła się podczas służby Zbawiciela na
ziemi, charakter wielkiego zwodziciela został zdemaskowany. Nic tak skutecznie nie
przyczyniło się do wykorzenienia z serc aniołów i wiernych Bogu istot wszechświata
przyjaznych uczuć dla szatana, jak jego okrutna walka ze Zbawicielem świata. Bluźnierstwo
zuchwałego żądania, aby Chrystus złożył mu pokłon, zarozumiała śmiałość widoczna w
340