09.04.2023 Views

Kościoł i Państwo Wojujące

Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci, droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć. Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa, doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo. Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego. Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.

Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Kościól i <strong>Państwo</strong> <strong>Wojujące</strong><br />

święcenia soboty na święcenie niedzieli — pierwszego zamiast siódmego dnia<br />

tygodnia. {WB 237.4}<br />

Teologowie rzymscy twierdzą, że drugie przykazanie zostało opuszczone, ponieważ<br />

mieści się w pierwszym, i że taka postać Dekalogu zawiera przykazania w formie, w jakiej<br />

Bóg chce, aby były rozumiane. Nie może to więc być zmiana przepowiedziana przez<br />

proroka, bowiem mówi on o celowej, przemyślanej zmianie: „będzie zamyślał odmienić<br />

czasy i zakon”. Dokładnym wypełnieniem tego proroctwa jest zmiana czwartego<br />

przykazania. W tej kwestii Kościół uważa się za jedyny autorytet. Właśnie tu papiestwo<br />

otwarcie wywyższa się ponad Boga. {WB 237.5}<br />

Podczas gdy wyznawcy prawdziwego Boga wyróżniać się będą zachowywaniem<br />

czwartego przykazania — jest ono bowiem znakiem Jego mocy twórczej i świadectwem, że<br />

jedynie Bóg ma prawo do czci i uwielbienia ze strony człowieka — czcicieli zwierzęcia<br />

wyróżniać będą ich wysiłki zmierzające do obalenia pamiątki ustanowionej przez Stwórcę i<br />

wywyższenia instytucji papieskiej. Nakaz święcenia niedzieli był pierwszym<br />

postanowieniem, w którym papiestwo ujawniło swe dumne roszczenia.29 W celu<br />

wymuszenia na ludziach święcenia niedzieli jako „dnia Pańskiego”, papież po raz pierwszy<br />

użył władzy państwowej. Jednak Biblia wskazuje na dzień siódmy, a nie pierwszy, jako na<br />

dzień Pański. Chrystus powiedział: „Syn Człowieczy jest Panem również i sabatu”. Marka<br />

2,28. Czwarte przykazanie stwierdza: „Ale siódmego dnia jest sabat Pana, Boga twego”. 2<br />

Mojżeszowa 20,10. Bóg sam przez proroka Izajasza nazywa sobotę dniem „poświęconym<br />

Panu godnym czci”. Izajasza 58,13. {WB 237.6}<br />

Często powtarzanemu twierdzeniu, że Chrystus zmienił sobotę na niedzielę, przeczą<br />

Jego własne słowa. W Kazaniu na Górze Jezus powiedział: „Nie mniemajcie, że<br />

przyszedłem rozwiązać zakon albo proroków; nie przyszedłem rozwiązać, lecz wypełnić.<br />

Bo zaprawdę powiadam wam: Dopóki nie przeminie niebo i ziemia, ani jedna jota, ani jedna<br />

kreska nie przeminie z zakonu, aż wszystko to się stanie. Ktokolwiek by tedy rozwiązał<br />

jedno z tych przykazań najmniejszych i nauczałby tak ludzi, najmniejszym będzie nazwany<br />

w Królestwie Niebios, a ktokolwiek by czynił i nauczał, ten będzie nazwany wielkim w<br />

Królestwie Niebios”. Mateusza 5,17-19. {WB 237.7}<br />

Większość protestantów przyznaje, że Pismo Święte nie daje żadnego zezwolenia na<br />

zmianę soboty. Stwierdza się to wyraźnie w dziełach teologicznych publikowanych po obu<br />

stronach oceanu, między innymi w pracach Amerykańskiego Towarzystwa Traktatowego i<br />

Amerykańskiej Szkoły Niedzielnej. Jedna z tych prac mówi o „całkowitym milczeniu<br />

Nowego Testamentu, jeśli chodzi o wyraźny nakaz święcenia chrześcijańskiego sabatu, tj.<br />

niedzieli, pierwszego dnia tygodnia, ani konkretnych przepisów dotyczących jej<br />

zachowywania”. — George Elliot, The Abiding Sabbath 184. {WB 238.1}<br />

303

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!