Kościoł i Państwo Wojujące
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci, droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć. Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa, doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo. Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego. Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
Wojna to sprawa o żywotnym znaczeniu dla państwa, obszar życia lub śmierci,
droga do przetrwania lub zagłady. Zagadnienie to trzeba więc dokładnie rozpatrzyć.
Kto kocha wojnę, doprowadzi kraj do zniszczenia, kto pożąda zwycięstwa,
doprowadzi go do niesławy. Wojny nie trzeba kochać i zwycięstwa nie trzeba
pożądać. Działaj tylko wówczas, gdy warunki dojrzały do zwycięstwa. 2) Dlatego
wynik wojny określa pięć podstawowych czynników i porównanie walczących stron
według ich sił oraz siedmiu dalej wymienionych składników. 3) Pierwszym z tych
czynników jest droga. Drugim niebo. Trzecim ziemia. Czwartym dowództwo.
Piątym zasady. 4) Droga lub wpływ moralny sprawia, że ludzie myślą tak samo jak
rządzący, więc pójdą z nimi na życie i na śmierć, nie bojąc się jednego ani drugiego.
Nikt nie sprawi, żeby wojsko skutecznie walczyło, jeśli każe mu się walczyć w
niesłusznej wojnie ... Wojna to sztuka wprowadzania w błąd.
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Kościól i <strong>Państwo</strong> <strong>Wojujące</strong><br />
„Ważność soboty jako pamiątki stworzenia polega na tym, że stale uzmysławia nam<br />
prawdziwy powód oddawania czci Bogu”, jest On bowiem Stwórcą, a my Jego<br />
stworzeniem. „Sobota stanowi podstawę boskiej czci, gdyż uczy tej wielkiej prawdy w<br />
sposób najbardziej wyrazisty, jakiego nie zapewnia żaden inny nakaz. Prawdziwy powód<br />
czczenia Boga — nie tylko w siódmy dzień tygodnia, ale w ogóle — leży w różnicy, jaka<br />
istnieje między Stworzycielem a stworzeniem. Fakt ten nigdy nie przestanie być aktualny i<br />
nie wolno o nim zapominać”. — J. N. Andrews, History of the Sabbath, rozdz. 27. Aby<br />
człowiek zawsze o tej prawdzie pamiętał, Bóg już w Edenie ustanowił sobotę i dopóki fakt,<br />
że jest On naszym Stworzycielem, pozostaje powodem do oddawania Mu czci, dopóty<br />
sobota jest tego znakiem i pamiątką. Gdyby powszechnie święcono sobotę, myśli i uczucia<br />
ludzi skierowane byłyby ku Stworzycielowi jako Temu, któremu należy się cześć, i nie<br />
byłoby bałwochwalców, ateistów i odstępców. Przestrzeganie soboty jest znakiem wierności<br />
wobec prawdziwego Boga, „który stworzył niebo i ziemię, i morze, i źródła wód”.<br />
Poselstwo wzywające ludzi do oddania czci Bogu i zachowywania Jego przykazań skłania<br />
ich do przestrzegania szczególnie czwartego przykazania. {WB 232.4}<br />
W przeciwieństwie do tych, co przestrzegają przykazań Bożych i wiary Jezusa, trzeci<br />
anioł mówi o innej grupie ludzi, do których kieruje uroczyste i straszne ostrzeżenie z<br />
powodu ich błędów: „Jeżeli ktoś odda pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjmie znamię<br />
na swoje czoło lub na swoją rękę, to i on pić będzie samo czyste wino gniewu<br />
Bożego”. Objawienie 14,9-10. Aby zrozumieć to poselstwo, należy właściwie<br />
zinterpretować użyte tu symbole. Co symbolizują zwierzę, posąg oraz znamię (w Biblii<br />
gdańskiej: bestia, obraz, piętno)? {WB 233.1}<br />
Ciąg proroctw, w których występują te symbole, rozpoczyna się w dwunastym rozdziale<br />
Apokalipsy Jana od sceny, kiedy smok zamierza zgładzić Jezusa tuż po Jego urodzeniu.<br />
Smok jest symbolem szatana (patrz Objawienie 12,9), to on nakłonił Heroda do zabicia<br />
Zbawiciela. Ale głównym narzędziem szatana w walce przeciwko Chrystusowi i Jego<br />
ludowi w pierwszych wiekach naszej ery było pogańskie Imperium Rzymskie. Smok<br />
symbolizuje więc po pierwsze szatana, a po drugie — pogański Rzym. {WB 233.2}<br />
W trzynastym rozdziale Apokalipsy Jana (wiersz 1-10) opisane jest inne zwierzę, które<br />
„było podobne do pantery”, i któremu smok przekazał „siłę swoją i tron swój, i wielką<br />
moc”. Symbol ten przedstawia — zgodnie z przekonaniem większości protestantów —<br />
papiestwo, które przejęło siłę, tron i moc, jaką posiadało niegdyś Cesarstwo Rzymskie.<br />
Biblia stwierdza dalej, że zwierzęciu podobnemu do pantery dano „paszczę mówiącą rzeczy<br />
wyniosłe ibluźniercze (...). I otworzyło paszczę swoją, by bluźnić przeciwko Bogu, bluźnić<br />
przeciwko imieniu jego i przybytkowi jego, przeciwko tym, którzy mieszkają w niebie. I<br />
dozwolono mu wszcząć walkę ze świętymi i zwyciężać ich, dano mu też władzę nad<br />
wszystkimi plemionami i ludami, i językami, i narodami”. Objawienie 13,5-7. Proroctwo to,<br />
297
Change language